خلاقيت بوي ديوانگي مي‌دهد
طبق يافته‌هاي پژوهشگران سوئدي، استعداد هنري با تجربه اختلالات رواني مرتبط است. افلاطون، فيلسوف يوناني، معتقد بود افراد خلاق اغلب دچار «ديوانگي بي‌حدوحصر» هستند. گفته‌اي كه بعدها به ونسان ون‌گوگ، سالوادور دالي و ادوارد مونك تعميم داده شد، هر چند در اين باره مطالعات چنداني صورت نگرفته است.
جيمز مك‌كابه و همكارانش از كينگز كالج لندن طي پژوهش‌هايي مشغول مطالعه مدارك تحصيلي و سوابق پزشكي كل جمعيت سوئد شدند و روي سلامت رواني افرادي كه در رشته‌هاي هنر، موسيقي و نمايش تحصيل مي‌كنند، تمركز كردند. براساس يافته‌هاي آنها كساني كه در رشته‌اي هنري تحصيل كرده‌اند نسبت به ديگران بيش از 90 درصد در معرض بيماري شيزوفرني قرار دارند. همچنين اين افراد 62 درصد بيشتر در معرض بروز اختلال دوقطبي شدن قرار دارند، و 39 درصد بيشتر احتمال بروز افسردگي در آنها وجود دارد. اين بيماري‌ها غالبا پس از دانشگاه در آنها بروز پيدا مي‌كند و معمولا در افرادي كه در ميانه سي سالگي قرار دارند. چنين خطراتي فارغ‌التحصيلان رشته حقوق را تهديد نمي‌كند و مك‌كابه با استناد به اين امر مي‌گويد به اين سادگي‌ها نمي‌توان شرايط روانپزشكي را به تحصيلات دانشگاهي مربوط كرد. اما يافته‌هاي مك‌كابه با مطالعه‌اي كه سال 2015 روي 86 هزار نفر از مردم ايسلند انجام شد مطابقت دارند؛ اين بررسي نشان داد هنرمندان، موزيسين‌ها و حرفه‌هاي خلاقه ديگر كمي بيشتر از ديگران داراي متغيرهاي ژنتيكي مرتبط با شيزوفرني و اختلال دوقطبي هستند.
مك‌كابه مي‌گويد شايد به همين دليل است كه متغيرهاي ژنتيكي‌اي كه باعث بروز خلاقيت مي‌شوند در شكل‌گيري اختلالات سلامت روان نقش دارند. او مي‌گويد: «خلاقيت اغلب دربرگيرنده ايده‌هاي مرتبط يا مفاهيمي مي‌شود كه ديگران قادر به تفكر درباره آنها نيستند. اما اين ايده‌ها و مفاهيم شبيه هم كار مي‌كنند. براي مثال مشاهده ارتباط ميان رنگ لباس يك فرد و همدستي او با سازمان جاسوسي ام‌آي5.»
ممكن است افرادي كه عمق مسائل را درك مي‌كنند خلاقيت دروني بيشتري داشته باشند ولي از طرفي بي‌ثباتي احساسي آنها بيشتر باشد. مك‌كابه مي‌گويد: «كسي كه با ديدن يك نقاشي به گريه مي‌افتد حساسيت هنري بيشتري دارد اما آسيب‌پذيري‌اش در برابر افسردگي نيز به همين ميزان بيشتر مي‌شود.» اين مطالعه با كم‌وكاستي‌هايي همراه بود؛ از جمله شيوه‌اي كه در آن مدارك هنري به مثابه نماينده خلاقيت در نظر گرفته مي‌شوند. شلي كارسون از دانشگاه هاروارد مي‌گويد: «اين نوع ملاحظه ايده‌آل نيست چراكه بسياري از افرادي كه خلاقيت بالايي دارند، در رشته‌هاي هنري تحصيل نكرده‌اند. » جرمي هال از دانشگاه كارديف انگلستان نيز مي‌گويد هنرمندان نبايد خيلي نگران باشند چون مخاطرات هنر كم است. در مطالعه‌اي كه در سوئد صورت گرفت، مشخص شد شيزوفرني از 115 هنرمند يك نفر را مورد هدف قرار مي‌دهد. هال مي‌گويد: «توصيه من به هنرمندان همان توصيه‌اي است كه به فرد نگران از بروز بيماري‌هاي رواني مي‌كنم. از مواد محرك رواني استفاده نكنيد و زندگي سالمي را پيش بگيريد.»
New Scientist