راه‌اندازي «مدرسه» در مهم‌ترين مركز تئاتر دانشگاهي
«مولوي» در جست‌وجوي اصل خويش
بابك احمدي
مركز تئاتر مولوي در ماه‌هاي اخير عزم خود را براي تبديل شدن به آنچه سال‌ها انتظار داشتيم جزم كرده است. براساس اظهارات مدير اين مركز، به زودي و تا پايان مرداد ماه فراخواني منتشر مي‌شود كه همچون نقشه راه گروه‌ها و هنرمندان تئاتري عمل مي‌كند. اميرحسين حريري در گفت‌وگو با «اعتماد» همچنين از تصميم خود براي فعال‌سازي فصول هنري مشابه آنچه در كمپاني‌ها و آكادمي‌هاي هنري سراسر دنيا تجربه مي‌شود، خبر داد. او با تاكيد بر اينكه فعاليت‌هاي تئاتري در مركز مولوي به‌واسطه اين برنامه‌ريزي هدفمندتر از گذشته پيش خواهد رفت، بيان كرد: «اصولا بحث راه‌اندازي «مدرسه تئاتر مولوي» براساس همين رويكرد مطرح شد تا پس از نيازسنجي بتوانيم در جهت كاهش كمبودها گام‌برداريم. به اين ترتيب جريان‌هاي موثر و مورد بحث در تئاتر دانشگاهي شناسايي شده و بعد از انتشار فراخوان به دفاع از برنامه‌هاي خود مي‌پردازند. از اين مقطع به بعد است كه هر پروپزالي برگزيده شود از حمايت مركز تئاتر مولوي برخوردار مي‌شود و ما نيز براي به نتيجه رسيدن برنامه مورد نظر
تلاش مي‌كنيم.»
به گفته حريري اين ايده زماني شكل جدي‌تر به خود گرفت كه نمايش «مفيستو» به كارگرداني مسعود دلخواه نتايج قابل قبولي به همراه داشت. در پروژه مذكور، يكي از مدرسان شناخته شده دانشگاه با تعداد زيادي از دانشجويان (در كنار يكي دو بازيگر حرفه‌اي) به مدت چند ماه تمرين كرد و حاصل آن در نهايت مورد توجه تماشاگران و منتقدان قرار گرفت.
توجه به مباحث آموزشي، برگزاري نشست‌هاي علمي و فعال‌سازي جريان‌هاي نقد و آسيب‌شناسي وضعيت كلي تئاتر كشور از جمله برنامه‌هاي پيش روي مركز تئاتر مولوي است. مدير اين مركز در همين رابطه مي‌گويد: «از آنجا كه پروژه نمايش مفيستو نتايج خوبي رقم زد تصميم گرفتيم به‌گونه‌اي برنامه‌ريزي كنيم كه اين روند ادامه يابد و اتفاقا جريان توليد نمايش در اين سالن به الگويي براي ديگر سالن‌ها و مراكز تئاتري تبديل شود. »
آنچه حريري مي‌گويد سال‌ها خواسته بسياري از علاقه‌مندان تئاتري بوده چراكه اصولا مركز تئاتر مولوي با جهت‌گيري‌هاي دانشگاهي، علمي و الگوساز مشابه فعاليت‌هاي گروه تئاتر «پازارگاد» و حميد سمندريان شناخته مي‌شود. اما جز زمان‌هاي كوتاه هيچگاه جريان‌سازي مورد نظر را شكل نداده است. او مي‌افزايد: «الگوي مورد نظر اين امكان را در اختيار ما و ديگران مي‌گذارد كه حتي با وجود شرايط سخت در تئاتر و كمبودهاي بودجه‌اي بتوانيم آثاري توليد كنيم كه علاوه بر آبروي هنري از وجاهت علمي نيز برخوردار باشند؛ ضمن آنكه در توانايي جذب مخاطب و تامين اقتصاد گروه نيز عملكرد موفقي به نمايش بگذارند. »
به اين ترتيب مركز تئاتر مولوي حالا به حضور كارگردانان و مدرسان دانشگاهي نياز دارد كه تجربه كار با تعداد زيادي از دانشجويان و هنرجويان در يك پروژه را در كارنامه داشته باشند. يك جست‌وجوي ساده نشان مي‌دهد تعداد اين كارگردانان اندكي از تعداد انگشتان يك دست فراتر خواهد رفت اما فعلا تا روز انتشار فراخوان در پايان مردادماه و آغاز فعاليت‌هاي جدي مركز تئاتر مولوي مي‌توان نسبت به ايده ابتدايي اميدوار بود. فقط مي‌ماند همان مساله هميشگي، يعني مرحله اجراي ايده‌ها كه معمولا در مقايسه با پيش‌بيني‌هاي اوليه دستخوش ميزاني از تغيير و انحراف مي‌شوند.
كارگاه آموزشي مشترك با حضور «ترسا هافمن» و «موريتس فرچكورن» دو دانش‌آموخته هنرهاي نمايشي از كشور آلمان اسفند سال گذشته در مركز تئاتر مولوي برپا شد. اين مركز پيش از آن نيز در مهرماه «دومين هفته پژوهشي اجرايي پرفورمنس ايران» را با حضور چهره‌هايي همچون كريستين بيه، كارل وان هاسبورك، مورل به همراه پيام ويدئويي ريچارد شكنر در تالار اميركبير دانشگاه تهران برگزار كرد.
بنابراين مي‌توان گفت مركز تئاتر مولوي در جهت ارتقاي كيفي فضاي فعاليت خود گام‌هايي برداشته، اما در عين حال نياز است برنامه‌ريزي‌هاي دقيق‌تر صورت بگيرد كه فعاليت‌هاي اين مركز مانند چند دهه قبل توانايي جريان‌سازي داشته باشد.