نگاهي به تيم بلژيك و استراتژي شجاعانه‌اش
در طريق قهرماني امن و آسايش بلاست
در پايان دور گروهي، نظرها نسبت به تيم ملي بلژيك عوض شد. در حالي كه اين تيم مي‌توانست با يك باخت مصلحتي يا حتي تساوي مقابل انگلستان به سمت ساده جدول برود، اما شجاعانه بازي كرد و پيروز شد. بلژيك هم مانند انگليس در آن مسابقه از بازيكنان ذخيره‌اش استفاده كرد، اما مارتينز مشخصا به آنها گفته بود براي پيروزي مبارزه كنند. مارتينز به جاي اينكه همجو گرت ساوتگيت مثل بزدل‌ها بازي كند و اعتبار خودش را زير سوال ببرد، نشان داد كه براي قهرماني به اين مسابقات آمده است. تيمي كه براي قهرماني مي‌آيد، برنامه بردن تمام تيم‌ها را در سر دارد. آنها براي مبارزه آمده بودند و سياست به خرج دادن مربي در اين مسير مي‌توانست ذهنيت بازيكنان را خراب كند. مارتينز و تيري آنري ترجيح دادند كه به همه نشان بدهند براي برد به ميدان مي‌آيند.
بلژيك در دور گروهي، از تمام بازيكنانش به جز دو دروازه‌بان ذخيره استفاده كرد. تمام آنها را تست كرد و حالا در دور حذفي مي‌بينيم كه با چه شناخت خوبي از مهره‌ها از آنها بهره مي‌گيرد. در بازي مقابل ژاپن، دو بازيكن تعويضي اين تيم جريان بازي را به طور كلي عوض كردند. همان تعويضي‌ها دربازي مقابل برزيل هم در تركيب ثابت قرار گرفتند و پايه‌گذار گل اول تيم شدند. فليني دربازي مقابل برزيل هشت بار قطع توپ داشت. كوين دي‌بروين در اين بازي در ده دقيقه پاياني در نقش مهاجم كاذب به كار گرفته شد. ادن آزار همه را عاشق خودش كرد. ناصر شادلي ديوانه‌وار براي تيمش جنگيد. و البته تيبو كورتوآ كه با نه بار نجات دروازه، ركورددار جام جهاني 2018 شد. حتي بازيكني مثل مروان فليني كه هميشه در باشگاهش مورد انتقاد هست هم در اين تيم به بهترين شكل ايفاي نقش مي‌كند.
كورتوآ، پيش از شروع بازي‌ها با عملكردي كه در چلسي داشت خيلي‌ها را به اين باور رسانده بود كه ديگر آن دروازه‌بان بزرگ نيست. اما عملكرد او در بازي مقابل ژاپن در لحظات پاياني، هماني بود كه از مانوئل نوير در بازي مقابل الجزاير در جام پيشين ديده بوديم. با نجات‌هاي او بود كه تيم در بازي ماند و در نهايت با زيركي و درايت تيمش را در يك موقعيت ضدحمله قرار داد. در بازي برابر برزيل هم مي‌شد به جاي ادن آزار يا كوين دي‌بروينه، از كورتوآ به عنوان بهترين بازيكن زمين نام برد.
بلژيك همه‌چيز براي قهرماني دارد. تجربه شكست‌هاي زياد در تورنمت‌هاي مهم يكي از چيزهايي است كه براي قهرماني نياز داشتند و حالا از آن بسيار دارند. اين نسل در يك جام جهاني و دو يورو ناكام بوده و حالا تشنه موفقيت است. ضمن اينكه به اندازه كافي ستاره دارد و در عين حال يك تيم فوق‌العاده منسجم هستند. يك دروازه‌بان خوب دارند. تنها نقطه ضعف مهم اين تيم در تورنمنت‌هاي پيشين اين بود كه در دفاع كنار مشكل داشتند و حالا مارتينز با استفاده از دفاع سه نفره اين مساله را هم حل كرده است. خط هافبك اين تيم تنه به تنه خط هافبك فرانسه مي‌زند و از بهترين‌هاي جام است. مثلث دي‌بروينه، آزار و لوكاكو هم بطور قطع از بهترين مثلث‌هاي فعلي جام است. نيمكت فوق‌العاده و بازيكنان تعويضي آماده هم از ديگر ويژگي‌هاي مثبت اين تيم است. حالا تنها بايد ماند و نگاه كرد كه آيا شانس هم با آنها يار خواهد بود يا نه. تدابير مارتينز براي بازي مقابل فرانسه، مي‌تواند تاريخ فوتبال اين كشور را متحول كند؛ تاريخي كه هرگز با بزرگي و آقايي در فوتبال جهان همراه نبوده است. آنها به خوبي مي‌دانند براي ماندگار شدن بايد قهرمان شوند. بايد يك ستاره به اين پيراهن اضافه كنند. سوم شدن، چيزي در حد كرواسي 98 است. همه تحسين‌شان مي‌كنند، اما جاودانه نخواهند شد.