آداب تشريفات
امين شول سيرجاني
هفته گذشته به مناسبت چهارم مردادماه روز تولد شيخ صفي‌الدين اردبيلي، «هفته اردبيل» نام گرفته بود. آنگونه كه مسوولان اين مراسم توضيح دادند؛ هفته اردبيل با مديريت اداري و مالي استانداري و با برنامه‌ريزي و اجراي سازمان‌هاي مردم‌نهاد برگزار شده است. برنامه‌ريزان اميدوارند تا اين رويداد بستر بازآفريني فرهنگي، احياي هويت تاريخي و در نهايت محركي براي توسعه اجتماعي و اقتصادي استان اردبيل فراهم كند. سپردن برنامه‌ريزي و اجراي اين برنامه‌ها به تشكل‌هاي مردمي و پرهيز دولتي‌ها از دخالت در جزييات امر ميموني بود كه موجب شده بود اين برنامه‌ها پرنشاط و بدون تكلف برگزار شوند اما در آخرين همايش هفته اردبيل اتفاقاتي افتاد كه به مذاق ميهمانان خوش نيامد؛ اتفاقاتي كه به نظر مي‌رسد تحت تاثير حضور رييس سازمان ميراث فرهنگي روي داد. در اين همايش كه روز پنجشنبه برگزار شد قرار بود استاندار اردبيل و رييس سازمان ميراث فرهنگي سخنرانان اصلي باشند. در كنار اينها قرار بود دو گروه موسيقي برنامه اجرا كنند و از نخبگان اردبيل تجليل شود. رييس سازمان ميراث فرهنگي و هيات همراهش با حدود چهل دقيقه تاخير به سالن رسيدند و همين تاخير آغازگر تصميم‌هاي آني ديگر بود. هر چند دقيقه يك بار يك نفر كاغذ به دست خودش را به مجري همايش مي‌رساند و حامل پيام يكي از دولتي‌هايي بود كه در رديف نخست نشسته بودند. آثار و تبعات اين پيام بردن‌ها خيلي زود خودش را نشان داد. هر چند روي سن از قبل براي نشستن اعضاي يكي از گروه‌هاي موسيقي آماده شده بود اما اجراي گروه حذف شد. اتفاق بدتر اما هنگام تجليل از نخبگان اردبيل رخ داد. جايي كه علي اصغر مونسان، رييس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري براي تجليل به روي سن نرفت. آن‌طور كه از توضيحات اعضاي تيم اجرايي روشن بود گويا مسوولان تشريفات سازمان اينگونه صلاح دانسته بودند. به همين دليل نخبگان نامداري كه هر يك در رشته‌هاي دانشگاهي‌شان براي اهل فن نامدار و عزيزند به دليل آنكه از طرف برخي دولتي‌ها شناخته شده نبودند؛ هديه‌شان را از دست معاون رييس‌جمهور دريافت نكردند. آيا بهتر نبود قبل از برنامه مديران سازمان ميراث فرهنگي با بررسي فهرست نخبگان، قدري با جايگاه آنان آشنا مي‌شدند تا چنين تصميم ناپسندي نگيرند؟ گفت‌وگوهاي مكرر تيم حفاظت و تشريفات سازمان ميراث فرهنگي درباره چگونگي خروج رييس سازمان از سالن محل سخنراني كه صداي بلند بيسيم آنها شنيده مي‌شد؛ يكي ديگر از حاشيه‌هاي اين همايش بود. يكي ديگر از اتفاقات ناخوشايند اين همايش شيوه تجليل از يك ميهمان خارجي بود. خانم «آفاق قنبراوا» استاد دانشگاه باكو و صفويه‌شناس از جمله ميهمانان خارجي هفته اردبيل بود كه در همايش روز آخر هم سخنراني كرد. اما در حالي كه براي او هم هديه‌اي تهيه شده بود نامش در ميان تجليل‌شوندگان خوانده نشد. عجيب‌تر آنكه وقتي همايش تمام شد و ميهمانان سالن را ترك كردند؛ معاون استانداري اردبيل به روي سن رفت و هديه خانم «آفاق قنبراوا» را به او تقديم كرد. بروز چنين اتفاقاتي گوياي اين نكته است كه هنوز هم سلايق فردي و تصميم‌هاي خلق‌الساعه مديران بالادستي مي‌تواند زحمات و كوشش‌هاي شبانه روزي يك گروه را تحت تاثير قرار دهد. اتفاقي كه در مورد همايش پاياني هفته اردبيل در سالن فدك اين شهر روي داد.