گروه سياسي
محمدجواد فتحي نماينده اصلاح‌طلب مردم تهران روز چهارشنبه هفته گذشته، يك روز پس از برگزاري جلسه بحث‌انگيز سوال از رييس‌جمهور در يك نطق ميان‌دستور به برخي ناگفته‌هاي روحاني در آن جلسه پرداخت. هرچند نطقِ فتحي نيز به‌دليل ضيق وقت ناتمام ماند و بخشي از گفته‌هاي اين نماينده مجلس كه آمده بود خلأ ناگفته‌هاي روحاني را بپوشاند، ناگفته ماند. آنچه در ادامه مي‌خوانيد متن كامل نطق ناتمام است كه محمدجواد فتحي نماينده‌اي كه همچون رييس‌جمهور حقوقدان است، براي انتشار در اختيار «اعتماد» قرار داده است.
بسم‌الله الرحمن الرحيم
«و من يتّقِ‌الله يجعل لّهُ مخرجاً و يرزُقُهُ مِن حيثُ
لا يحتسِبُ».
در ابتدا لازم مي‌دانم به روان پاك شهيدان رجايي و باهنر درود بفرستم. خوشا به حال‌شان كه رفتند و اين روزها را نديدند كه ما همه گرفتار قحطي وجدانيم.
برادران و خواهران عزيز، مطالبي را كه مي‌خواهم امروز خدمت‌تان عرض كنم معطوف به جلسه ديروز سوال از رييس‌جمهور است كه در مجلس رقم خورده.
آقاي دكتر روحاني ديروز فرمودند ما هنوز دچار بحران اقتصادي نشديم و در مرحله آسيب هستيم و گفتند كه نبايد سياه‌نمايي نمود و از ضرورت تقويت اعتماد عمومي گفتند.
من هم مي‌پذيرم كه تقويت اعتماد عمومي و ايجاد وفاق اجتماعي مهم‌ترين سرمايه يك ملت و مقدم بر هر امري است و همچنين قبول دارم كه احساس عدالت از خود عدالت مهم‌تر است. اما احساس ظلم و فساد بايد به اندازه ظلم و فساد جامعه باشد؛ چرا كه اگر نسبت به ميزان ظلم و فساد و تبعيض در جامعه سياه‌نمايي شود، مهم‌ترين سرمايه اجتماعي كه اعتماد عمومي و وفاق اجتماعي است را زائل مي‌كند و از بين مي‌برد.
آنچه مسلم است فساد و ظلم و تبعيض در همه جوامع كم و بيش وجود دارد و مختص جامعه ما نيست.
«ريموند فيسمن» و «ادوارد ميگل» دو نفر از اساتيد دانشگاه‌هاي مطرح و مهم آمريكا هستند كه در كتاب «تبهكاران اقتصادي» توسط انتشارات نگاه معاصر در سال ۸۸ چاپ شده است. در مقدمه نويسنده براي چاپ ترجمه فارسي، آقاي فيسمن مي‌گويد در طول يك سالي كه از انتشار اين كتاب مي‌گذرد، ما با ماجراهاي متعدد و پرسروصدايي از فساد در ايالات متحده و اروپا مواجه بوده‌ايم؛ نويسنده 3 مورد را عنوان مي‌كند:
۱. ماجراي تلاش فرماندار ايالت ايلينوي امريكا، آقاي «راد بلا گوژه‌ويچ» براي فروش كرسي سناتوري اوباما در مجلس سناي امريكا
۲. رشوه‌خواري كلان در شركت‌هاي غول‌آساي «زيمنس» و «آلستوم»
و ۳. كلاهبرداري ۵۰ ميليارد دلاري آقاي «برنارد مادوف» كه اگر بخواهيم معادل اين مبلغ را به تومان محاسبه كنيم، ۵۰۰ هزار ميليارد تومان يعني چيزي بيش از يكصد و پنجاه برابر اختلاس خاوري است.
اما نمايندگان عزيز، ملت شريف، اينجا ايران است با ادعاي ديانت اسلام حنيف؛ فساد اندكش هم زياد است.
«مي‌كشد زهر اگر اندك و ار بسيار است»
قضيه حمله سپاه معاويه به انبار و دزديدن خلخال زن يهودي را همه در تاريخ اسلام خوانده‌ايم كه حضرت امير مي‌فرمايد: «اگر مسلمان از روي تاسف و غصه بميرد، نبايد ملامت و سرزنش شود.»
آقاي رييس‌جمهور! به‌خاطر همين ميزان فساد، تبعيض و آسيبي كه در جامعه ما هست، اينجانب شما را مقصر مي‌دانم. شما مقصريد چون برخي از انتصابات شما به تعبير اميرالمومنين مصداق «تقديم اراذل بر افاضل» است. به شما نصيحت مي‌كنم تا زمان باقي است، همين امروز، تمام منصوبان خود را از ريز تا درشت غربال كنيد و افراد كاردان و متخصص و مستحق اين پست‌ها را منصوب كنيد. همه كساني كه با رانت سفارش نمايندگان مجلس منصوب شدند را كنار بزنيد. درب اتاق خود را باز كنيد و از اتاق رييس دفتر نسبت به تصفيه افراد اقدام كنيد.
آقاي رييس‌جمهور! شما را مقصر مي‌دانم؛ اما... اما اتفاقا بزرگ‌ترين تقصير شما اين است كه ديروز در اين صحن از تقصير ديگران چيزي نگفتيد.
اي كاش... اي كاش از ميزان تقصير نظام قانونگذاري كشور در فراهم آوردن اين وضعيت بحراني هم سخن مي‌گفتيد.
اي كاش مي‌گفتيد كه بسياري از اين آسيب‌ها و بحران‌هاي اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي ريشه در قوانين فاسد مصوب اين مجلس دارد.
اي كاش از دخالت نمايندگان در امور اجرايي كشور و انتصابات مديران نيز مي‌گفتيد و اين را مشخص مي‌كرديد كه اين دخالت‌ها قدرت نظارتي مجلس را ضايع مي‌كند و مفاسد بي‌شمار به بار مي‌آورد.
اي كاش مي‌گفتيد اين مجلس به تضييع اصول و تمسك به فروع پرداخته است. شما اشتباه كرديد آقاي رييس‌جمهور كه اين را متذكر نشديد.
آقاي رييس‌جمهور! شما مقصريد كه ميزان تقصير قوه قضاييه را بيان نكرديد؛ مگر نه اين است كه يكي از ابزارهاي مهم مبارزه با فساد وجود دادگاه‌هاي سالم، مستقل و بي‌طرف و قضات باوجدان و شريف است؟! مگر نه اين است كه دادستان با بيش از سيصد وظيفه قانوني بايد در مبارزه با فساد نقش ايفا كند؟!
آقاي رييس‌جمهور! شما مقصريد و اشتباه كرديد كه نگفتيد چرا متوليان ارشاد مردم و تبليغ دين در مسند خويش نيستند. چرا روحانيت محراب و منبر را رها كرده و به مناصب دنيوي، البته حتما براي رضاي خدا، چسبيده‌اند و چرا كار تبليغ دين به مداحاني سپرده شده كه حتي شرح امثله را نخوانده‌اند و با كينه‌توزي و بي‌سوادي بر سر دينداري نسل جوان، آورده‌اند آنچه آمده است...
كساني كه تمام وجودشان ارضي و زميني است حق ندارند ادعاهاي آسماني و ملكوتي كنند.
چرا بر منابر و در تريبون‌ها از اخلاق و حُسن سلوك اجتماعي و انصاف و عدالت‌خواهي و راستگويي و درستكاري و مهرباني و گذشت و حق‌شناسي و عمل به عهد و پيمان و رعايت كيل و ميزان و رعايت حق‌الناس و ديگر فضائل اخلاقي كمتر سخن گفته مي‌شود؟ مگر دين غير از اين است؟
و چرا از نقش مال حرام در زندگي و آثار وضعي دروغ و حسد و كينه و حقد و ريا و نفاق و تهمت و افترا و ديگر رذايل نفساني حرفي زده نمي‌شود؟
آري، جامعه امروز ما تشنه روحانيت كميابي چون حاج آخوند روستاي مهاجران اراك و آخوند ملاعباس تربتي است.
آقاي روحاني! شما اشتباه كرديد، خطا كرديد كه اين تقصير را گوشزد نكرديد.
آقاي رييس‌جمهور!
شما چرا از نقش شوراي‌عالي انقلاب فرهنگي و صدا و سيما در ايجاد اين وضع نابسامان سخني نگفتيد؟
چرا از سهم نيروهاي نظامي كه بانكداري و بنگاه‌داري پيشه نموده‌اند، چيزي نگفتيد؟
آقاي روحاني! شما اشتباه كرديد، شما خطا كرديد كه اين تقصير را گوشزد نكرديد.
آقاي رييس‌جمهور!
چرا از نقش تحريم‌ها و سياست خارجي در رقم خوردن وضع كنوني به سادگي عبور كرديد؟ و نگفتيد كه بحران‌هاي اقتصادي، ضرورتا راه‌حل‌هاي اقتصادي ندارد و غالب راهكارهاي حل اين بحران سياسي است.
چرا از ضرورت اصلاح ساختارها و قانون اساسي سخني به ميان نياورديد و نقش ساختارهاي غلط، موازي و متداخل را در به وجود آمدن اين وضعيت تبيين نكرديد؟
آقاي رييس‌جمهور!
از سهم دلواپسان كه آتش دي‌ماه ۹۶ را روشن كردند، گفتيد و اينكه چه ناجوانمردانه ابزار تعدي ترامپ ملعون به اين ملك و ملت را فراهم آوردند؛ اما‌اي كاش از همان تفكر و منش در اين مجلس نيز مي‌گفتيد كه يك سال براي تصويب فرمت خام و نمونه قراردادهاي نفتي، كشور را معطل كردند و اجازه انعقاد قرارداد با شركت‌هاي بزرگ نفتي را ندادند. واقعا چه وضعيت مضحكي را شاهد بوديم؛ تصويب قانونِ فرمت خام قرارداد!!!
و اي كاش مي‌گفتيد كه عده‌اي در اين مجلس از فرداي برجام، وزير خارجه را بردند و آوردند و تمام تلاش خود را كردند تا برجام به ثمر ننشيند و رابطه ما با ساير ملت‌ها و كشورها و كانون‌هاي اقتصادي پرقدرت بهبود نيابد و همه فرصت‌ها را سوزاندند و چه خوشحال شدند از خروج ديوانه‌اي از برجام!
آقاي روحاني! شما اشتباه كرديد، شما خطا كرديد كه اين تقصير را گوشزد نكرديد.
آقاي رييس‌جمهور!
چرا از سهم نهادهايي كه اموال زيادي از بيت‌المال را در اختيار دارند و به هيچ مرجع نظارتي هم پاسخگو نيستند، سخن نگفتيد؟
چرا از آثار تكويني عفو محكومان و متهمان سياسي و محصورين در بهبود وضع جامعه و تغيير حال بد مردم چيزي نگفتيد؟
آقاي روحاني!
گفتيد از رهبر دستور داريد و اطاعت امر رهبري مي‌كنيد؛ حبذا و احسنت كه اطاعت از امير را در ميدان جنگ واجب مي‌دانيد و به خوبي نشان داديد كه در ميانه جنگ با دشمن، آنكه هياهو مي‌كند يا خائن است و عامل و يا بي‌خرد و احمق، اما مدعياني كه ادعاي رياكارانه ولايتمداري آنها گوش‌مان را آزار مي‌دهد را ديديم كه چه راحت در مسيري ديگر گام نهادند.
آقاي رييس‌جمهور!
با همه اشتباهاتي كه ديروز داشتيد و با همه قصور و تقصيرات، با تو مي‌مانيم براي آنكه بايد براي هميشه، ايران عزيز، گوهري تابان باقي بماند و بر سپهر هستي بدرخشد.
آري، با تو مي‌مانيم تا فردا شرمنده آيندگان و عقلانيت نقاد تاريخ نشويم.
نيك بسيار بگفتيم درين باب سخن و اندكي بيش نگفتيم هنوز از بسيار
سعديا راست روان گوي سعادت بردند راستي كن كه به منزل نرسد كج رفتار