ويژگيهاي سخنگوي دولت
از نظر مشاور رييسجمهور
حسامالدين آشنا، مشاور رييسجمهور در يادداشتي با عنوان «طرحي براي دستيار رييسجمهور در ارتباطات اجتماعي و سخنگوي دولت» در كانال تلگرامي خود نوشت:
«ارتباط يعني خلق و انتقال آنچه اشتراك ميآفريند. وقتي از ارتباط سخن ميگوييم از فرآيندي دوسويه ياد ميكنيم كه گفتن و شنيدن، ديدن و ديده شدن و اطلاعيابي و اطلاعرساني ابعاد اصلي آن هستند. موفقيت ارتباط در گرو خلق اعتماد، مشاركت و رضايت است.تحولات فناورانه و افزايش پرتنوع منابعِ آگاهي، رابطه جامعه و حاكميت را هم تحت تاثير جدي قرار داده است. تبليغات انتخاباتي در ايران يك جريان پرفشار است كه در مدتي اندك منجر به انتخاب رييسجمهور به عنوان محصول اعتماد اوليه مردم به يك فرد و يك جريان ميشود؛ اما در فرداي تشكيلِ دولت، با افزايش مطالبات، مردم او و دولتش را هدف خواستهها و گلايههاي متنوع خود قرار ميدهند و به سرعت احساس سرخوردگي و ناكامي ميكنند. رييسجمهور و كل دولت بايد بتوانند -در طول دوره مسووليت- با گفتار، رفتار و اقدامات سياستي خود اعتماد اجتماعي، مشاركت عمومي و رضايت ملي را تضمين كنند؛ بدون اعتماد اجتماعي، مشاركت عمومي به دست نميآيد و بدون مشاركت، رضايت ملي از دست ميرود و نه تنها زمينه براي فعاليت رقبا فراهم ميشود بلكه امكان موفقيت سياستها و اقداماتي كه نيازمند اعتماد مردم به دولت و رييسجمهور است به سرعت و شدت كاهش مييابد.مهارتها و انعطافهاي ارتباطي در سطح فردي، شرطي لازم براي موفقيت يك دولتمدار است اما مهمتر از آن وجود سازوكارهايي نهادي براي تعامل هدايت شده، هدفمند و مستمر با افكار عمومي و مطالبات اقشار مختلف اجتماعي است. وجود نهادهاي پراكنده و كمارتباط با يكديگر تنها هدر دادن فرصت، بودجه و نيروي انساني را به دنبال داشته است. اكنون پس از گذشت سالها از استقرار دولت در ايران به جايي رسيدهايم كه بايد بدون اضافه كردن زيرساختارهاي جديد، يك ساختار هدايتگر و هماهنگكننده در سطح معاون/ دستيار رييسجمهور را مسوول ارتباطات دولت و ملت قرار دهيم.دستيار ارتباطات اجتماعي رييسجمهور و سخنگوي دولت مسوول برقراري ارتباطات موثر ميان دولت و ملت است. او از يكطرف بايد:
۱. رييسجمهور و دولت را مستمرا در جريان نظرات، مطالبات و اولويتهاي مردم قرار دهد.
۲. بازخورد اجتماعي گفتارها، اقدامات و كاستيها را به دولت منتقل كند.
۳. براي اصلاح رفتار اجرايي و ارتباطي دولت در جهت كسب بيشترين رضايت عمومي برنامهريزي و اقدام كند.
و از طرف ديگر بايد:
۱. تمامي امكانات رسانهاي عمومي را در جهت سياستهاي ملي هماهنگ و همافزا كند.
۲. همكاري نهادهاي مدني و غيردولتي را براي اهداف و برنامههاي بخش عمومي جلب كند.
3. بيشترين مشاركت اجتماعي را براي اجراي سياستها و اقدامات ملي فراهم كند.»