جهان در وضعيت بدوي
اعتراض هنرمندان و ورزشكاران به تحريم‌هاي امريكا، حمايت اين قشر از مردمي است كه در شرايط دشوار اقتصادي و كميابي دارو دچار مصائب متعدد مي‌شوند. به ياد داريم كه همين چند سال پيش بسياري نتوانستند داروي مورد نياز خود را پيدا كنند و اين روزها در ميان ما نيستند. جامعه هنري و ورزشكاران شناخته شده‌اي مانند اصغر فرهادي، باران كوثري، مهتاب كرامتي، امير قلعه‌نويي، پانته‌آ بهرام و... در يك فراخوان از مردم دعوت كرده‌اند، اعتراض خود را نسبت به رفتار دولت امريكا نشان دهند. اين فراخوان با واكنش‌هاي متعددي مواجه شده است. آنچه مي‌خوانيد بخشي از پيام‌هايي است كه با موضوع تحريم و كمپين هنرمندان و ورزشكاران در توييتر فارسي به اشتراك گذاشته شده است:
«اكانت‌هاي بي‌نام و نشان به بني‌اعتماد و فرهادي و عياري و فرمان‌آرا و عليزاده و ديگر امضاكنندگان نامه عليه تحريم فحاشي مي‌كنند. اينها يا از سابقه امضاكنندگان و سختي‌هايي كه براي كار در ايران كشيده‌اند، بي‌خبرند يا اگر خبر دارند نيت‌شان بالا بردن هزينه هر نوع اعتراض به تحريم‌هاست»، «اگه زمان جنگ جهاني دوم توييتر وجود داشت، وزارت خارجه امريكا توييت مي‌كرد، هدف حملات اتمي به هيروشيما و ناكازاكي مردم ژاپن نبودند»، «پمپئو، وزير خارجه امريكا: هدف تحريم‌ها، مردم نيستند بلكه رژيم ايران است يكي از سرفصل‌هاي جلد جديد كتاب بي‌شعوري يعني جلد سوم بايد همين پمپئو باشد. بي‌شعور است چون مخاطبان را بي‌شعور فرض مي‌كند؛ مثل اينكه دزدي بگويد از خانه شما دزديدم فقط براي آزار پدر خانواده نه فرزندان»، «نامه هنرمندان ايران در نفي مشروعيت تحريم ترامپ اولين بازتابش را آن سوي آب‌ها نمايان كرد. ستايشگران تصميم ترامپ از اين حركت برآشفتند و صفحات توييتر را به غوغا و ناسزا آراستند. جهان يك بار قبل از اين قدرت جامعه مدني و هنرمندان ما را در برجام و نيز مواجهه مرد اسكاري ايران با ترامپ آزموده بود». « با تحريم مخالفي؟ پس خودت هم بايد تحريم شي»، «نقض تحريم جرم نيست؛ وضع تحريم جرم است! لازم است دستگاه ديپلماسي و رسانه‌هاي انگليسي‌زبان ايران بر اينكه تحريم‌هاي غيرقانوني امريكا عليه مردم ايران مصداق بارز «جنايت عليه بشريت» است و اينكه افرادي مانند «برايان هوك» در اين راستا «مسووليت كيفري شخصي» دارند بيشتر تأكيد كنند»، «بنا بر آمار سازمان ملل تحريم‌ها موجب مرگ ۵۰۰ هزار تا يك ميليون كودك عراقي شد. دنيس هاليدي، هماهنگ‌كننده كمك‌هاي بشردوستانه سازمان ملل در عراق در ۱۹۹۸ استعفا داد تا مجبور به اجراي برنامه‌هاي تحريم نشود. او اين برنامه‌ها را «نسل‌كشي» ناميد»، «يه چيز زشتي هم در مورد ذات تحريم هست؛ اينكه ميگن دارو و فلان و بيسار تحريم نيست. اصلا كاري با درستي اين ادعا ندارم و بررسي‌اش هم كار من نيست. اما چيزي كه مهمه اينه كه فكر مي‌كنن ما نيازمون فقط مايحتاج اوليه و داروئه. ما آدميم. با هزاران نياز مختلف براي لذت بردن از زندگي»، «در زمان تحريم عراق هم واردات غذا و دارو از تحريم معاف بود، منتها نهايتا فقط در يك مورد بيش از ۴۰۰هزار كودك عراقي به دليل نبود دارو و تجهيزات پزشكي(توسط تحريم‌كنندگان) از بين رفتند» و «آهاي تويي كه ميخواي با تحريم دارو ايراني‌ها رو زجر بدي اين رو يادت باشه هر كاري كني ايراني هيچ‌وقت با اين چيزا زمين نمي‌خوره...».