توان نهادينه مقاومت
زماني كه اين توان توليد انبوه وجود داشته باشد، قطعا صهيونيست‌ها و حاميان‌شان مي‌دانند كه ناگزير بعد از رسيدن به توان توليد انبوه، هدف بعدي مقاومت ارتقاي مشخصاتي مانند برد موشك‌ها و دقت هدف‌گيري آنها خواهد بود.
محاصره غزه طي يك دهه گذشته هزينه‌هاي انساني و بشري شديدي بر مردم مظلوم فلسطين و آوارگاني كه در اين منطقه گرفتار شده‌اند، وارد كرده است. كمبود دارو، غذا، سوخت و همه نيازهاي اساسي در اين منطقه چشمگير و آثار آن دردناك است. خرابي‌هايي كه اسراييل در غزه ايجاد كرده است، زخم‌هاي غيرقابل ترميمي هستند كه مردم گرفتار در غزه را به شدت تحت فشار قرار داده است. آنچه از شرايط كنوني غزه مي‌توان دريافت، اين است كه محاصره اين منطقه تنها براي آزار و جنايت عليه مردم عادي انجام شده است، چرا كه به لحاظ نظامي نه تنها اثري نداشته، بلكه باعث تقويت و نهادينه شدن دانش نظامي و توانايي فني مقاومت شده است.
رژيم‌صهيونيستي مجبور است كه بر اساس داده‌هاي واقعي و رويدادهاي ميداني روش‌ها و راهبردهاي خود را تعيين كند. هر رويداد جديد در منطقه نمايانگر اين واقعيت است كه امريكا و اسراييل روز به روز در منطقه در حال ضعيف‌تر شدن هستند. امروز شرايط منطقه شبيه به شرايط نيم قرن پيش نيست، زماني كه در ايران حكومت شاه برقرار بود و امريكايي‌ها هر چه مي‌خواستند ديكته مي‌كردند، شرايط مانند دو دهه پيش نيز نيست، همه چيز سال به سال به نفع محور مقاومت در حال تغيير است. روزگاري بود كه اسلحه امريكايي نشان توان نظامي و دفاعي بود، امروز شاهديم كه پيشرفته‌ترين اسلحه امريكايي در برابر فقيرترين و مستضعف‌ترين مردم منطقه بي‌اثر و ناكارآمد است. در يمن شاهديم كه صدها ميليارد دلار پول نفت عربستان كه صرف خريد تجهيزات مدرن امريكايي شده است، چگونه در برابر اراده مردم غيور و مصمم يمني ناتوان مانده است. مردم يمن با دستاني خالي و پاهايي برهنه، به عنوان فقيرترين ملت عرب در برابر ارتشي با ارزش صدها ميليارد دلار ايستادگي مي‌كنند.
آنچه امريكايي‌ها، سعودي‌ها و صهيونيست‌ها سال‌هاست در محاسبات و معادلات خود ناديده گرفته‌اند، توانمندي‌هاي فردي و استعداد مردم منطقه است. آنها با نگاه‌هايي نژادپرستانه و تحقيرآميز تصور مي‌كنند كه اگر دروازه اتصال مردم را به جهان ببندند و ملت‌ها را محاصره و تحريم كنند، توان دفاع و مقاومت از ميان خواهد رفت. اين رويكرد بر اساس يك توهم شكل گرفته است، توهمي كه مردم منطقه را عده‌اي كودن و ناتوان تصور مي‌كند. اما روز به روز اين حقيقت روشن‌تر مي‌شود كه مردم منطقه، هر اندازه هم كه در فشار، تحريم، محاصره، جنگ و فقر زندگي كنند، باز هم افرادي مستعد، هوشمند و توانمند هستند كه مي‌توانند با ابتكار، نوآوري و توليد جلوي متجاوزان ايستادگي كنند. امريكايي‌ها اين حقيقت را چهل سال پيش در مي‌يافتند. به ياد بياوريم اولين تحريم‌هايي كه امريكايي‌ها بعد از انقلاب اسلامي عليه ملت ايران اعمال كردند در حوزه دفاعي بود. به صورت مشخص اولين چيزي كه در مسير رسيدن به خاك ايران توقيف شد، تجهيزات جنگنده‌هاي اف-14 امريكايي بود. امريكايي‌ها تصور مي‌كردند كه با توقف فروش تجهيزات جت‌هاي جنگنده به ايران، نيروي هوايي ايران را زمينگير مي‌كنند و با تحريك رژيم صدام به تجاوز به ايران، مي‌توانند به سرعت اراده ايرانيان را بشكنند. اما خيلي ساده روشن شد كه آنها مردم ايران را دست‌كم گرفته بودند، زماني كه مردم ايران خود را در تحريم ديدند و نياز به قطعات جايگزين در جت‌هاي امريكايي نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران احساس شد، جوانان برومند و دانشمندان مستعد ايراني بودند كه توانستند اين تجهيزات را براي تعمير و نگهداري از هواپيماهاي ايراني توليد كنند. همان اف14هايي كه امريكا تصور مي‌كرد 40 سال پيش زمينگير كرده است، نه تنها امنيت آسمان ايران را در برابر تجاوز رژيم بعثي عراق حفظ كردند، بلكه هنوز كه هنوز است با تكيه بر توان بومي و داخلي حافظ امنيت آسمان ايران و خليج‌فارس هستند.
درسي كه چهل سال پيش از محاصره و تحريم ايران آموخته نشد، اين هفته بار ديگر سيلي ديگري شد كه به گوش اسراييل نواخته شد. روشن است، همان توان دفاعي كه امروز در غزه ايجاد شده است، به راحتي مي‌تواند در يمن هم ايجاد شود، چرا كه اين دانش و توان بر اساس وابستگي و واردات از خارج ايجاد نشده، بلكه با تكيه بر توان بومي و استعداد داخلي ايجاد شده است. همان استعداد و ذكاوتي كه مي‌تواند توان توليد انبوه موشك را براي مقاومت مردم غزه به ارمغان بياورد، اين توان را نيز دارد كه آن را براي يمن ايجاد كند. توانمندي بومي مردم غزه، نشان مي‌دهد كه تصور ناآگاهانه يا تبليغات آگاهانه استكبار در مورد ارتباط اين توان دفاعي با ايران، اشتباهي راهبردي در نقشه‌هاي غرب است كه تصور مي‌كنند با محاصره مي‌توانند اين توان را از بين ببرند.