بالا بردن آمار تماشاگران به چه قيمتي؟

به نظر من جشنواره فيلم كوتاه امسال يكي از بدترين سال‌هاي خود را پشت سر گذاشت. چه به لحاظ كيفي و چه به لحاظ كمي...

اول اينكه ورود براي عموم مخاطبان آزاد بود و تماشاگران رايگان به تماشاي فيلم‌ها مي‌نشستند و همين مساله باعث شد سيل عظيمي از آدم‌هاي بي‌ربط به سينما به جشنواره بيايند و در صف تماشاي فيلم‌ها باشند كه اين افراد صرفا براي گذراندن وقت به اين رويداد آمده بودند و با كمي دقت به برخورد و رفتار آنها كاملا متوجه مي‌شديم، دغدغه تماشاي فيلم كوتاه ندارند. ديگر بعد از گذشت چند سال از برگزاري جشنواره بايد بدانيم فضاي جشنواره را مملو از جمعيت نشان دهيم نه سودي براي فيلمسازان دارد و نه بيلان كاري برگزاركنندگان جشنواره را پربار مي‌كند. اي‌ كاش دعوت تماشاگران براي تماشاي فيلم‌هاي جشنواره هدفمند صورت مي‌گرفت يا حداقل براي علاقه‌مندان اين نوع سينما مثل من كه حرفه‌ام ساخت فيلم كوتاه است، امكاناتي در نظر گرفته مي‌شد كه راحت‌تر بتوانم فيلم‌هاي كوتاه را تماشا كنم. صف‌هاي طويلي پشت در سالن‌ها تشكيل‌ شده بود كه عملا فرصت تماشاي فيلم را از خيلي‌ها مي‌گرفت.

اكران فيلم‌ها در گروه هنر و تجربه و ميزان استقبالي كه از فيلم‌ها مي‌شود، نشان داده كه مي‌توان از ظرفيت مالي اين سينما هم استفاده كرد اما چرا در گروه هنر و تجربه وقتي فيلم‌ها نمايش داده مي‌شود ما با اين حجم استقبال مواجه نمي‌شويم. پس شلوغ نشان دادن فضاي جشنواره فيلم كوتاه و بالا بردن آمار مخاطبان نفعي به حال فيلمسازان كوتاه ندارد. جشنواره بايد محلي باشد براي انتقال انديشه و فضاي گفتمان.

اما مهم‌ترين و اساسي‌ترين نقدي كه به جشنواره فيلم كوتاه امسال وارد است عدم وجود تسهيلات براي تماشاگراني بود كه با خودروهاي شخصي خود به اين جشنواره مي‌آمدند. پاركينگ پرديس ملت فقط ظرفيت 100 ماشين داشت و ما مخاطباني كه ماشين داشتيم با نبود پاركينگ مواجه مي‌شديم. از طرفي كنار اتوبان هم نمي‌توانستيم ماشين را پارك كنيم چون جريمه مي‌شديم. براي پارك بايد ماشين را به باشگاه انقلاب مي‌برديم كه اين مساله وقت زيادي مي‌گرفت. سال گذشته جشنواره فيلم فجر در همين مكان برگزار شد اما مسوولان و برگزاركنندگان تمهيداتي انديشيده بودند و براي مخاطبان 3 پاركينگ در نظر گرفته ‌شده بود اما متأسفانه امسال برگزاركنندگان جشنواره هيچ فكري براي اين مشكل نكرده بودند.

باور كنيد هم اين مساله و هم‌صف‌هاي طويلي كه براي تماشاي فيلم‌ها تشكيل مي‌شد، بخشي از وقت ما را كه علاقه‌مند تماشاي فيلم‌هاي جشنواره بوديم، مي‌گرفت و ما نمي‌توانستيم استفاده درستي از اين رويداد ببريم. به نظر من ما بايد از مشكلات درس بگيريم و سعي در برطرف كردن آن داشته باشيم نه اينكه به جمع مشكلات بيفزاييم.نكته ديگري هم كه به نظر من در جشنواره امسال حائز اهميت بود، انتخاب انبوهي از فيلم‌هايي بود كه هيچ تفكري در آن لحاظ نشده بود. معلوم نبود فيلمساز منظورش از ساخت اين فيلم چيست. قبول دارم كه اجاره دوربين و ديگر تجهيزات فني ساخت فيلم در حال حاضر گران شده است اما وقتي فيلم هيچ نكته و حرفي نداشته باشد، نشان دادن آن در جشنواره خيانت به فيلمسازان ديگر است. براي اينكه دانشجوياني كه به تماشاي اين نوع فيلم‌ها مي‌نشينند چيز جديدي دريافت نمي‌كنند و از همين موضوعات براي فيلم‌هاي بعدي خود استفاده مي‌كنند.سينما يعني انديشه نو و جديد. بايد به فكر اين باشيم كه ايده به جوانان بدهيم نه اينكه حرفي براي گفتن نداشته باشيم. سال گذشته به نظرم دقت نظر بيشتري روي انتخاب فيلم‌ها صورت گرفته بود. تا جايي كه چند موضوع اگر شبيه هم بودند يكي را انتخاب مي‌كردند اما امسال اصلا اين نكات در نظر گرفته نشد. به عنوان ‌مثال براي اينكه درباره موضوع جنگ در جشنواره فيلم باشد؛ چند فيلم ضعيف از هر حيث در سبد فيلم‌هاي جشنواره وجود داشت كه به‌ هيچ‌ وجه از لحاظ قصه، كارگرداني و بازي‌ها نكته تامل برانگيزي نداشتند و بيشتر هاله‌اي از فيلم جنگي محسوب مي‌شدند.

فيلمساز فيلم كوتاه