بزنگاه
وقتي كسي كه دوستش داري، كسي كه در زندگيت نقشي داشته، مي‌رود، مي‌ميرد و ديگر نيست، همه‌چيز دگرگون مي‌شود؛ چه بخواهي و چه نخواهي. آنچه به جا مي‌ماند، كتاب‌ها هستند و نامه‌ها و عكس‌ها و يادها و اندوهي چاره‌ناپذير و گاهي هم در گوشه‌اي، خياباني، كسي را اشتباهي به جاي او كه مرده مي‌گيري و به دنبالش مي‌دوي…!
از كتاب آليس نوشته يوديت هرمان با ترجمه محمود حسيني‌زاد
فلاش‌بك
در اين دنيا براي كفري كردن آدم‌هاي رذلي كه مي‌خواهند همه‌چيز را از آنچه هست برايت سخت‌تر كنند، راهي بهتر از اين نيست كه وانمود كني... از هيچ چيز دلخور نيستي...