فضاي امروز دانشگاه قابل مقايسه با زمان احمدينژاد نيست
صادق زيباكلام
آنچه مسلم است، پيرامون اتفاقاتي كه اخيرا در تعدادي از دانشگاهها رخ داده و برخي برنامهها لغو شده است، بايد منصفانه قضاوت و داوري كرد. ما نبايد از لغو شدن چند برنامه يك حكم كلي صادر كنيم. واقعيت امر بر آن است كه بايد انصاف داشت و فضاي امروز دانشگاههاي كشور يعني در سال 97 به هيچوجه شباهتي به فضاي دانشگاهي كشور در دوران مديريت اصولگرايان توسط محمود احمدينژاد كه زمام امور دانشگاه را بر عهده داشتند، ندارد. فضاي دانشگاه از سال 92 به مراتب بازتر شده است. براي اثبات اين ادعا محض اطلاع خوانندگاني كه به ياد نميآورند بايد بگويم كه پس از مهر 88 اساسا در تشكلهاي دانشجويي و انجمنهاي اسلامي بسته شد؛ يعني در دانشكده حقوق و علوم سياسي دانشگاه تهران نه تنها درب انجمن اسلامي را بستند بلكه تابلويي كه از پيش از انقلاب در آنجا نصب بود، توسط تندروها از جا كنده شد. اين موضوع فارغ از احضار صدها دانشجو به كميتههاي انضباطي، ستارهدار شدن برخي دانشجويان و محروميت برخي ديگر است. در دوران تسلط اصولگرايان بر دانشگاه فقط تشكلهاي همسو با حاكميت اجازه فعاليت داشتند و با كوچكترين تحركي از سمت باقي دانشجوها برخوردهاي قهرآميز صورت ميگرفت بنابراين بايد انصاف داشت كه اساسا فضاي امروز اصلا قابل مقايسه با سالهاي 88 تا 92 نيست. لغو برنامههاي اخير به دليل ضعف مسوولان دانشگاه است. قرار بود من امروز در دانشگاه كرج برنامه داشته باشم كه در لحظات آخر به من اطلاع دادند كه اين برنامه لغو شده اما جالب است بدانيد كه اين برنامه نه توسط مسوولان دانشگاه بلكه توسط شوراي تامين فرديس كرج لغو شده است. براي من مشخص نيست برنامهاي كه قرار است در دانشگاه برگزار شود، چه ارتباطي با شوراي تامين آن شهر دارد؟ اين اتفاقات به عقيده من سياست كلي نيست كه بتوان آن را به نظام، دولت يا وزارت علوم تعميم داد. اين موارد به دليل بيكفايتي و محافظهكاري برخي مسوولان در دانشگاههاي كشور است كه براي جلوگيري از كوچكترين اعتراض عقبنشيني كرده و برنامه را لغو ميكنند. وزارت علوم بايد در برابر اين اتفاقات جديتر موضعگيري كرده و اعلام كند به مناسبت 16آذر برگزاري تمامي برنامهها، سخنرانيها و مناظرهها آزاد است. در گام بعدي وزير علوم بايد به تمامي روساي دانشگاههاي كشور به صورت كتبي ابلاغ كند كه هيچ نهاد و سازماني خارج از ساختار دانشگاه حق ندارد در تجمعات سياسي و برنامههاي دانشگاه تصميمگيري كند. در اين موضوع تنها شوراي عالي فرهنگي هر دانشگاه كه متشكل از رياست دانشگاه، نماينده مقام معظم رهبري و نماينده وزير علوم است، ميتواند اعمال نظر كرده و دخالت فرماندار، شوراي تامين و مواردي از اين قبيل زيبنده امور دانشگاه نيست. عواقب لغو مراسمهاي اخير در دانشگاههاي مختلف متوجه دولت و وزارت علوم نيست بلكه متوجه مسوولان ترسويي است كه در دانشگاهها حضور داشته و خيلي زود از مواضع خود عقبنشيني ميكنند. فضاي امروز دانشگاه بازتر شده و مصداق آن كمرنگ شدن نقش كميتههاي انضباطي است؛ كميتههايي امروز سايهشان كمرنگتر شده لذا پيشرفتهاي خوبي در اين زمينه صورت گرفته است كه براي بهبود بيشتر نيازمند جسارت بيشتر مسوولان دانشگاه هستيم. استاد دانشگاه