نگاهي به پانزدهمين جشنواره فيلم مقاومت
نمايش مظلوميت يهود در جشنواره فيلم مقاومت!
نامه وارده
در جهان سينما جشنواره‌هاي فيلم به منظور نيل به راهبردها و اهداف فرهنگي، سياسي و اقتصادي برپا مي‌شود. اغلب جشنواره‌ها تشويق فيلمسازان به خلق آثار جذاب و ارزشمند، شناسايي و كشف استعداد‌ها و توانايي‌هاي نوين هنري، ايجاد رقابت در ميان فيلمسازان و جذب انبوه مخاطبان را دنبال مي‌كنند. معيار و شاخص ارزيابي جشنواره‌هاي موفق و كارآمد نيز به كيفيت آثار راه يافته، حضور كارگردانان و چهره‌هاي برتر هنري، ميزان استقبال مخاطبان و پارامترهايي از اين دست بستگي دارد. پانزدهمين جشنواره بين‌المللي فيلم مقاومت با شعار «سينماي مقاومت؛ تجلي گفتمان انقلاب اسلامي» در دو بخش اصلي مسابقه سينماي ايران و سينماي بين‌الملل در سينماي فلسطين و عصر جديد تهران برگزار شد. بيشتر فيلم‌هاي راه يافته به جشنواره در بخش سينماي ايران سابقه حضور در جشنواره‌هاي داخلي را داشتند يا بارها از شبكه‌هاي تلويزيوني پخش شده و فايل آنها نيز قابل دانلود است. ويلايي‌ها، ماجراي نيمروز، درياچه ماهي، اشنوگل، ساحل امن، مشق پدر، بومرنگ، زخم تازه، جورچين و... در بخش بين‌الملل فيلم‌هاي: 28 مرد پانفيلوو، تيك اف، تايگر زنده است و... نيز قابل دسترسي بود. در جشنواره فيلم مستندي با عنوان «فقط خاشقجي نيست» اكران شد. در كتاب جشنواره صفحه 300 در مشخصات فيلم نام كارگردان، محقق، تصويربردار، تدوينگر، تهيه‌كننده نامعلوم درج شده در حالي كه در تيتراژ پاياني فيلم مشخصات سازنده آن روي پرده نقش بست. همچنين اين فيلم از شبكه B.B.C فارسي پخش شده و قابل دانلود است و مشخص نيست چرا فيلمي كه مشخصات آن نامعلوم ذكر شده، توانسته در جشنواره حضور يابد؟! فيلم «مسيري به سپيده‌دم» به كارگرداني اندرو كاسترو در ظاهر ماجراي مرد خبرنگاري به نام خاوي است كه قصد دارد براي تهيه عكس‌هاي خبري راهي عراق بحران‌زده شود تا جهانيان را از رويدادهاي آن آگاه كند. پدر، مادر، خواهر و نامزد خاوي همه مخالفند و تلاش مي‌كنند، خاوي را منصرف كنند اما مادربزرگ او كه يك زن يهودي است او را تشويق مي‌كند كه براي كشف حقيقت به عراق برود پيرامون استقبال از جشنواره مقاومت مي‌توان گفت؛ ميزان استقبال از سوي فيلمسازان ايراني همچنين مخاطبان و تماشاگران در اين دوره همانند دوره‌هاي قبل ضعيف بود. موضوعاتي كه در فراخوان جشنواره همواره بر آن تاكيد مي‌شود، فيلمسازان را به توليد آثار ترغيب نمي‌سازد و اين وضعيت متاسفانه از سوي دست اندركاران جشنواره هيچگاه مورد كنكاش و آسيب‌شناسي قرار نمي‌گيرد. اقبال تماشاگران به فيلم‌ها نيز به شكلي بود كه ظرفيت سالن‌ها تكميل نمي‌شد و دست‌اندركاران جشنواره با اتوبوس دانش‌آموزان و ميهمانان را به محل برگزاري جشنواره منتقل مي‌كردند.
پوشش رسانه‌اي ويژه
رسانه‌هاي جناحي سال‌هاست اين جشنواره را با واژه‌هاي پرطمطراق و دهان پر كن به عنوان جشنواره سرآمد و الگو معرفي مي‌كنند، كافي است تاملي در برخي يادداشت‌ها و تيتر‌هاي مطالب داشته باشيم؛ شواليه هنر و ادبيات فرانسه ميهمان جشنواره فيلم مقاومت، تهديد ميهمان امريكايي جشنواره مقاومت از سوي سفارت رژيم صهيونيستي، ارسال فيلم از رژيم اشغالگر صهيونيستي به جشنواره فيلم مقاومت و... اين رسانه‌ها حاضر نيستند طبق رسالت خبري و حرفه‌اي بي‌طرفانه و هنرمندانه به بررسي و ارزيابي درست جشنواره بپردازند و چالش‌هاي آن را انعكاس دهند. رسانه‌هايي كه جشنواره ملي فيلم فجر و خانواده بزرگ سينماي ايران را از هر نظر زير ذره‌بين مي‌برند و كوچك‌ترين عيب و نقص را با بزرگ‌نمايي و برجسته‌سازي به گوش مقامات و مسوولان كشوري و لشكري و سران قوا مي‌رسانند و فرياد وا... سر مي‌دهند. به جرات مي‌توان گفت تنها جشنواره‌اي كه از پوشش رسانه‌اي كامل و سراسري در كشور برخوردار است، جشنواره فيلم مقاومت است. پوششي تشريفاتي و فاقد ارزش خبري كه بتواند پس از سال‌ها سينماي دفاع مقدس را رونقي بخشد و مرحمي باشد بر دل رنجور ايثارگران دوران دفاع مقدس.
اجراي برنامه‌هاي پوپوليستي
در جشنواره مقاومت اقدامات و برنامه‌هاي سطحي و عوام‌فريبانه متعددي اجرا مي‌شود. براي تكميل جدول برنامه‌ها و رفع خلأها: اكران فيلم‌هايي با مضمون اسلام‌هراسي همراه با حضور چهره سياسي افراطي، هديه به خانواده‌هاي معظم شهدا، كارگاه‌هاي چهار روزه، نمايش فيلم‌هاي تكراري و... برگزار مي‌شود. درحالي كه اين جشنواره‌اي سينمايي است و پس از 15 دوره و صرف ده‌ها ميليارد تومان بودجه عمومي كشور بايد به جايگاهي رسيده باشد كه فيلمسازان براي حضور در جشنواره مقاومت سر از پا نشناسند و ترجيح دهند، فيلم‌هاي‌شان ابتدا در اين جشنواره به نمايش درآيد و دست‌اندركاران جشنواره با انبوه آثار و توليدات سينمايي مواجه باشند نه برعكس آن. خانواده‌هاي معظم شهدا و ايثارگران مظلوم دوران دفاع مقدس و مدافعان حرم نياز به هديه جشنواره ندارند. آنها از متوليان جشنواره مي‌خواهند آرمان‌هاي شهدا در سينما ساري و جاري باشد، كنش به وصيت شهدا در فيلم‌ها ديده شود، زواياي پنهان دفاع و مقاومت تبيين شود، حماسه‌سازان و قهرمانان واقعي مقاومت الگو قرار گيرند و... . خانواده‌هاي شهدا بزرگ‌ترين نعمت خدادادي را فداي ميهن كرده‌اند و احتياجي به ديده شدن روي استيج را ندارند، آنها مي‌خواهند صفات و ويژگي‌هاي بارز اخلاقي و رفتاري كه شكست و ناكامي متجاوزان در دوران دفاع مقدس را پديد آورد و مدافعان حرم را به پيروزي رساند در ساختار و برنامه‌هاي جشنواره مقاومت حاكم باشد: اخلاص، شناخت و مجاهدت.
مسير طولاني
رهبرمعظم انقلاب بارها و بارها به كم‌كاري و غفلت در حوزه دفاع مقدس اشاره كردند. جامعه سينمايي و كارگردانان سرشناس به چالش‌هاي موجود در زمينه توليد فيلم‌هاي دفاع مقدس پرداختند، جامعه از خلأ آثار فاخر و ماندگار آسيب‌هاي جدي متحمل شد، منتقدان و صاحب‌نظران راهكارهاي عملي و اجرايي ارايه كردند، اما دست‌اندركاران و متوليان جشنواره فيلم مقاومت حاضر نشدند به اين توصيه‌ها و هشدارها وقعي نهند و دست از شعار دادن بردارند و بپذيرند وضعيتي كه گريبان سينماي دفاع مقدس را گرفته خروجي؛ مديريت، سياستگذاري و عملكرد مستقيم آنان است. برگزاري جشنواره با فيلم‌هاي تكراري و معدود باعث ارتقاي سينماي مقاومت نمي‌شود و ادامه اين روند فرصت‌ها را مي‌سوزاند، تحقق آرمان‌ها را طولاني و سينماي دفاع مقدس را به حاشيه مي‌راند، والسلام.
رزمنده دوران دفاع مقدس
دهم آذر 1397