سهم هنرهاي نمايشي
از بودجه سال 1398
به نمايندگان مجلس اخطار دهيم
مهرداد راياني مخصوص
ميان خبرها خوانده شد كه امروز(سهشنبه) بودجه سال 1398 آماده تحويل به مجلس شوراي اسلامي است. اينكه سرانه تئاتر در اين بودجه چقدر است و در قياس با ديگر نهادهاي موجود چه ميزاني مورد توجه دولت و مجلس است، نكتهاي است كه اهالي تئاتر به آن چشم دوختهاند. اين نوشتار و فرصت، مجالي را فراهم ميآورد تا قدري واضحتر و شكوفاتر فرياد زد كه چرا سهم تئاتر داده نميشود؟ چرا مقدار بودجه تصويب شده آن-كه بسيار اندك است- به تئاتر تعلق نميشود؟ آيا به اسم تئاتر، بودجهاي تصويب ميشود و به كام ديگري و ديگران و در جاهاي ديگر هزينه انجام ميشود؟ بودجه مصوب و اعلام شده تئاتر براي سال 1397 با احتساب تمام جزييات 78 ميليارد تومان بوده است. بيهيچ پيشداوري، نخست اين رقم را در كنار دو هزينه جاري كشور قرار دهيم: (الف) هزينه بزرگراه صدر كه بالغ بر 5 هزار ميليارد تومان بدونِ احتسابِ هزينههاي تملك برخي منازل و ساختمانهاي مسكوني و اراضي طرح(پل طبقاتي 1300 ميليارد تومان) و (ب) هزينه ساخت و راهاندازي تونل نيايش به ارزش 2700 ميليارد تومان! هيچ اشكالي وجود ندارد كه براي آسايش و راحتي و رفت و آمد و... مردم هزينههاي ذكر شده، انجام پذيرفته است و با تمام ايرادهايي كه وارد است، قدردان هستيم؛ اما سوال اينجاست كه آرامش روح و روان و آماده كردن بستر فكري و انديشهاي و نيز انبساط خاطر مردم ايران- و نه فقط تهران- 78 ميليارد تومان ارزش دارد؟! متاسفانه مبلغ ذكر شده يك ادعا بيشتر نيست! يعني همين مبلغِ مصوب نيز در اختيار قرار نگرفته است! مدير كل هنرهاي نمايشي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در جمعه دو هفته پيش در برنامه تلويزيوني ميزانسن(شبكه شما) اعلام كرد كه تا آذر ماه سال جاري فقط 5 ميليارد تومان از بودجه مصوب را دريافت كرده است؛ يعني با گذشت 9 ماه مبلغ 5 ميليارد تومان! خيلي خوشبين باشيم و ايشان هم متبحر، نهايت بتوانند براي 3 ماه باقيمانده 5 ميليارد ديگر جذب كنند و با 10 ميليارد تومان، پرونده تئاتر و بودجه آن در سال 1397 بسته خواهد شد! اين واقعيت تئاتر است! حال ببينيد از آن چقدر انتظار وجود دارد. من نميدانم نمايندگان محترم چگونه ميتوانند به اين تئاتري كه با آن همانندِ كودك اجارهاي برخورد ميكنند، تذكر دهند! 5 ميليارد تومان چند ماشين ميشود؟ ميتوان با نيت 33 استان به همين تعداد زانتيا خريد و تمام! نمايندگان محترم ميدانند كه حدود 17 هزار تئاتري در كشور فعال هستند و نميتوان با اين مبالغ به آنها رسيدگي كرد؟ اتفاقا اين تئاتريها هستند كه بايد به ايشان تذكر دهند. واقعيت را گفتيم و حقيقت اين است كه تئاتريها خيلي نجيب هستند كه تحصن نميكنند و دولتمردان را هم با نقد جانانه ميخكوب ميكنند و نمايندگان مجلس شوراي اسلامي را ميبينند و با خشم بر آنها نمايندگي نكردنشان در حوزه تئاتر را گوشزد و يادآوري نمينمايند. حقيقت اين است كه شرايط براي تئاتريها خيلي بد است! لفظي به جز شرمآور تعريفكننده اين وضعيت نيست! 9 ماه با 5 ميليارد تومان؟! وقتي وزير محترم فرهنگ و ارشاد اسلامي دستور ميدهد تا جلوي تئاتر لاكچري بايستيد، ميدانند هزينه توليد يكي از همين اتفاقات كه به مذاقِ ايشان خوش نميآيد دو برابر پولي است كه تا حالا به تئاتر دادهاند؟ يعني بودجهاي كه تاكنون به ادارهكل هنرهاي نمايشي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي براي تمام اتفاقاتش تعلق گرفته است به اندازه يكي از همين به اصطلاح نمايشهاي لاكچري نيست! چطوري ميخواهيد در برابر اين نوع توليدات بايستيد؟ به نظرم دولت و مجلس بايد دستِ توليدگران، هنرمندان و دستاندركارانِ بخشِ خصوصي تئاتر را ببوسند كه با اين آمار كمِّي بالا تئاتر ايران را سر پا نگه داشتند. پيش از هر چيز بايد ديد كه نمايندگان و دولتمردان چقدر به حياتِ اين هنر ميانديشند. هماكنون زمانِ آزمونِ ايشان است. بايد ديد بودجه مصوب امسال تئاتر و نيز نحوه و ميزانِ بودجههاي واريز نشده و عقب مانده مصوب چگونه است. امروز ديگر شكل دادنِ تحصنِ صنفي و يا نگارشِ بيانيه و امثالهم چاره راه نيست. همه از درد آگاه هستند. منزلتِ فرهنگ دوستان و نمايندگانِ فرهنگي كشور و توانايي دولتمردانِ فرهنگي در رقمي كه اعلام ميكنند، نهفته خواهد بود! ارزش معنوي اين هنر بسيار والاست! خواهان حمايتِ مادي هستيم!