طرحي براي خلع سلاح
اين درخواست از آنجايي اعجاب‌انگيزتر است كه پاريس در فرداي قتل جمال خاشقجي همواره در حال افزايش ميزان فروش تسليحات پيشرفته‌اش به عربستان سعودي است؛ كشوري كه درگير جنگي مرگبار عليه ملت يمن است.
اين امر اگر بي‌شرمانه تلقي نمي‌شد مي‌توانست دستمايه يك طنز سياسي باشد. مخصوصا كه پاريس از تلاش‌هاي رياض در جهت توسعه موشك‌هاي بالستيك كاملا آگاه است. در همين زمينه نشريه واشنگتن‌پست در 23 ژانويه اخير افشا كرد كه رياض بر روي سايت موشكي الواتح، در فاصله چند ساعته از رياض، تجهيزات نظامي مورد استفاده جهت ساخت موشك‌هاي دوربرد با سوخت جامد نصب كرده است. اين سايت سعودي از تمامي جهات مشابه سايت پاكستاني خانپور واقع در شمال شرق اسلام‌آباد است و اين گزارش از همكاري پاكستاني- سعودي در اين زمينه پرده بر‌مي‌دارد.
بازديد وليعهد عربستان سعودي از پاكستان چند هفته پس از بازديد وليعهد ابوظبي از اين كشور همراه شد كه نشان‌دهنده خواسته اين دو كشور جهت تشويق و توسعه همكاري‌هاي‌شان با ارتش پاكستان در زمينه نظامي، خصوصا تسليحات بالستيكي است.
اتحاد ضد‌ايراني اين دو كشور رازي آشكار است. اين امر مخصوصا هنگامي تعجب‌انگيز است كه دولت فرانسه تنها ايران را در اين زمينه مورد اشاره قرار مي‌دهد و به موازات آن در قبال تلاش‌ها و اقدامات مشابه دشمنان ايران در منطقه سكوتي عميق و معنادار پيش مي‌گيرد.
پاريس با حمايت علني‌اش از پادشاهي‌هاي نفتي خليج فارس، خود را در معرض خطر از دست دادن اعتبارش به عنوان ميانجيگري صادق در زمينه درگيري‌هاي خاورميانه قرار مي‌دهد. عدم تعيين سفير براي تهران براي مدتي بيش از 6 ماه نمي‌تواند تهران را به پاريس خوش‌بين كند و باور اينكه پاريس مي‌خواهد به تهران براي خروج از بحران كنوني كه تحريم‌هاي واشنگتن باعث آن شده‌اند، كمك كند بسيار سخت و دور از واقعيت است.
در هر حال طولي نكشيد تا ايرانيان متوجه شدند قرارداد هسته‌اي 2015، كه هيچ‌يك از امضاكنندگانش به وعده‌هاي اقتصادي‌شان عمل نكردند بيشتر پيش‌در‌آمدي يا طرحي بود تا نهايتا به برنامه بالستيك اين كشور پايان دهند؛ طرحي كه شديدا توسط فرانسه پيگيري مي‌شود. آنها بيشتر به دنبال خلع سلاح كامل ايرانند و بعيد است دولت و ملت ايران زير بار آن بروند.