پايان قهرماني امريكا
ان اپلبام
مايك پنس در اجلاس امنيتي مونيخ، حتي در هتلي كه جلوي درهايش دستگاه‌هاي امنيتي ايكس‌ري و روي سقف خانه‌هاي اطرافش تك‌تيرانداز مستقر شده بود با جمعي بزرگ از محافظان تردد مي‌كرد. به نظر مي‌رسيد تنها كاركرد اين تيم امنيتي اين باشد كه معاون اول رييس‌جمهور امريكا و همسر بداخمش وقتي از راهروهاي هتل عبور مي‌كنند، مجبور نباشند با هيچ يك از مقام‌هاي اروپايي و نظاميان ارشدي كه در كنفرانس هستند، گفت‌وگويي انجام دهند. اما اين موضوع اصلا غافلگيركننده نبود چراكه پنس روز شنبه حضورش را در اجلاس امنيتي مونيخ با سخناني آغاز كرد كه آنچنان نامفهوم و خارج از موضوع و راستش را بخواهيد، عجيب و غريب بود كه به نظر مي‌رسيد اصلا مخاطب آن، حاضران در جلسه نيستند.بخشي از مشكل پنس شرايط جديد جهان است. دو سال پيش، مايك پنس در همين اجلاس سخنراني كرد، در دوراني كه اروپايي‌ها هنوز اميدوار بودند كه بتوانند تا با دولت دونالد ترامپ همكاري كنند. سخنراني او بسيار خنثي و ملال‌آور بود. در همان روزها در مورد سخنراني‌اش نوشتم:«اين سخنراني بازخواني بيانيه‌اي بود كه تعهد امريكا به اروپا را تكرار مي‌كرد.» اما همان سخنراني خنثي، خيال اروپايي‌ها را راحت مي‌كرد و در برابر آنها هم تصميم گرفتند كه حرف‌هاي او را باور كنند. اما حالا شرايط كاملا فرق كرده است. در حاشيه مراسمي كه براي بزرگداشت سناتور جان مك‌كين، يكي از شركت‌كنندگان فعال اجلاس امنيتي مونيخ در دهه‌ها گذشته برگزار شد، مايك پنس در سخنراني‌اش گفت: «من از طرف چهل و پنجمين رييس‌جمهور ايالات متحده امريكا دونالد ترامپ به شما خوشامد مي‌گويم.» او براي كف زدن حضار مكث كرد اما هيچ كس واكنشي نشان نداد. اما سخنراني اصلي پنس در كنفرانس از آبروريزي هم فراتر بود. متن سخنراني خشك و شلخته بود. متن ارعاب‌آميز، بارها و بارها او از عبارت «تحت رهبري دونالد ترامپ» استفاده كرد و از او با عنوان «قهرمان آزادي» و «رهبر جهان آزاد» ياد كرد. متن سخنراني به شدت رياكارانه بود، وقتي كه پنس به مساله ونزوئلا اشاره كرد، اداي بغض كردن درآورد و گفت:«ما كودكان را در آغوش گرفتيم، ما سختي‌ها و ملالت‌هاي آنها را گوش داديم.» انگار نه انگار كه همين چند وقت پيش تا چه حد همين دولت كودكان جدا شده از خانواده‌شان در مرز مكزيك را به سختي و ملالت انداخت.سخنراني پنس همزمان ضدتاريخ و حتي غيرمنطقي بود. در مجموعه‌اي از پيوندهاي غيرقابل تعقيب در سخنانش از آشويتز به ايران رسيد، با اين هدف كه ادعا كند دولت‌هاي اروپايي كه به توافق هسته‌اي با ايران براي جلوگيري از دستيابي ايران به سلاح هسته‌اي پايبندند در حال همكاري با يهودستيزي هستند. در سالني كه بسياري از مخاطبان در اتحاديه اروپا و ناتو كار مي‌كنند، دو سازماني كه دهه‌ها پيش براي جلوگيري از رويدادهايي همچون آشويتز بنا شده است، اگر كسي مي‌فهميد منظور واقعي پنس از بيان اين كلمات چيست، قطعا خشمگين مي‌شد.در كنار همه اينها، محتواي خشكه‌مقدس سخنراني با جملاتي مانند «من به كلام كهن باور دارم كه روح خدا در جايي است كه روح آزادي باشد» ثابت مي‌كرد كه گويي مخاطب اين جملات اصلا اروپايي‌هايي كه در سالن نشسته‌اند، نيستند. كل سخنراني، تبليغاتي بود كه براي كمك به پايگاه راي ترامپ و حتي ممكن است خود مايك پنس در خاك امريكا در ميان مسيحيان انجيلي تنظيم شده است.خيلي هم غافلگيركننده نبود چراكه مدت‌هاست سياست خارجي دولت كنوني قانع كردن افراد حاضر در سالن را ترك كرده است. درست پيش از اينكه پنس به مونيخ برسد، همراه با وزير خارجه، مايك پمپئو در كنفرانس سوررئال ورشو شركت كرده بود كه اصلي‌ترين هدفش تا جايي كه مي‌شد فهميد، تبليغ براي كارزار انتخاباتي بنيامين نتانياهو در انتخابات پيش رو بود. اين تلاش‌هاي غريب و عجيب كوشنر، پمپئو و پنس آنها را در حلقه نزديكان رييس‌جمهور نگه داشته است و باعث مي‌شود گروهي از اصلي‌ترين كمك‌كنندگان مالي به كارزار انتخاباتي ترامپ از اقدامات‌شان سرمست بشوند. همزمان با فعاليت اين 3 تن، سفارت امريكا در آلمان تلاش مي‌كرد تا جايي كه مي‌تواند از گفت‌وگو ميان هيات نمايندگان كنگره امريكا با آلماني‌ها جلوگيري كند، پي در پي حضور نمايندگان در نشست‌هاي سالانه و ضيافت‌هاي شام را كه به صورت معمول هيات كنگره پاي اصلي آنهاست، لغو مي‌كرد. شركت‌كنندگان در كنفرانس نمي‌دانستند از اين اقدامات احساس توهين كنند يا فقط به آن بخندند.در نتيجه همه اين شرايط، اروپايي‌ها كاملا از تعارفات رايج با دولتي كه ترجيح مي‌دهد به جاي ايستادگي در كنار قديمي‌ترين متحدانش در كنار دوستان خودكامه بايستد، خودداري كردند. ديگر هيچ اراده‌اي براي ترتيب دادن ديدارهاي محترمانه و چاپلوسي نسبت به ايوانكا ترامپ، دختر رييس‌جمهور امريكا وجود نداشت. ترجيح مي‌دادند رك‌گويي كنند، كاري كه آنگلا مركل در روز نخست كنفرانس از پس آن برآمد. او اظهارنظر در مورد «تهديد امنيتي» دانستن ساخته شدن خودروهاي آلماني در كاروليناي جنوبي را آنگونه كه مقام‌هاي دولت امريكا مطرح مي‌كنند، مسخره كرد. مانند همه مقام‌هاي اروپايي ديگر حاضر نشد، خواست مايك پنس براي بازگرداندن تحريم‌ها عليه ايران را قبول كند. رهبران اروپايي به اين نتيجه رسيده‌اند كه ديگر هيچ منفعتي در توافق با ترامپ وجود ندارد چراكه او به كساني كه به دنبال توافق هستند، احترامي نمي‌گذارد. به همين دليل هم بود كه سخنراني شبه ميهن‌پرستانه مايك پنس در كنفرانس مونيخ تا اين حد خلاف جريان احساس مي‌شد: اگر قرار باشد جهان آزاد كه از سوي رييس‌جمهور امريكا مورد توهين قرار مي‌گيرد و از سوي اطرافيانش سرزنش مي‌شود، ديگر پشت امريكا نايستند، ديگر امريكا نمي‌تواند قهرمان آزادي و رهبر جهان آزاد باشد.
منبع: واشنگتن پست