ادامه از صفحه اول
كدام مذاكره ؟
اين جمله در حقيقت خلاصه شروط دوازده‌گانه توهم‌آميزي است كه وزير خارجه امريكا قبلا اعلام و سخنگوي وزارت خارجه امريكا در هفته گذشته بر آن تاكيد كرده بود.
دوم، اكنون جامعه جهاني به خوبي مي‌داند كه اين، رهبران ايالات متحده هستند كه رفتار و حركات و تصميمات‌شان غيرعادي، غيرقابل پيش‌بيني و بهت‌آور است. به عنوان مثال، مايك پمپئو در همين كنفرانس خبري و در حالي كه كشورش از برجام خارج شده و ديگران را نيز براي نقض برجام فراخوانده و به‌شدت تحت فشار گذاشته، اعلام مي‌كند «ما پايبندي ايران به برجام را رصد مي‌كنيم». آيا اين براي جامعه بين‌الملل و افكار عمومي جهان، مضحك و بهت‌آور نيست؟
سوم، امريكا در حالي از مذاكره بدون پيش‌شرط سخن مي‌گويد كه ضمن نقض مقررات بين‌المللي و قطعنامه 2231 شوراي امنيت سازمان ملل، سياست تحريم ظالمانه و ضد‌انساني خود را در قالب تروريسم اقتصادي و فشار حداكثري بر ملت ايران با تمام توان و امكانات دنبال مي‌كند و حتي از ورود دارو و موادغذايي نيز با جديت ممانعت مي‌كند.چهارم، هر حركت و فعاليت ديپلماتيك و سياسي از جمله مذاكره، قواعد و الزاماتي دارد كه اقدامات امريكا به‌ويژه در دولت كنوني آن، تماما نشان از قاعده گريزي و بي‌بند وباري سياسي و بين‌المللي دارد. از اين رو امريكا تا زماني كه: سياست تهديد و فشار خود را اصلاح نكند، برنامه تروريسم اقتصادي خود را متوقف نكند، تحريم‌هاي خود عليه ملت ايران را لغو نكند و رفتاري قاعده‌مند و مسوولانه از خود به نمايش نگذارد، پيشنهاد مذاكره او (با پيش‌شرط يا بدون آن)، حركتي عوامفريبانه تلقي خواهد شد و راهبرد مقاومت جمهوري اسلامي با قوت ادامه خواهد يافت.
بخش خصوصي را مجزا كنيم
از سويي ما در اين دولت با طرحي به نام طرح تحول سلامت روبه‌رو بوديم كه هدف آن ارايه خدمات هر چه بهتر درماني به شهروندان و به خصوص اقشار كم درآمد جامعه بود، اما به دليل همان فشارهاي اقتصادي كه دولت و تمام بخش‌هاي كشور با آن مواجه است، اين طرح نيز هم‌اينك با افت و خيزي نسبي همراه است. براي بهبود اين شرايط و اجراي هرچه بهتر آن در طول 2 سال باقي مانده عمر دولت دوازدهم، به نظر مي‌رسد شايد بهترين راه اختصاص منابع مالي كافي در چارچوب قانون، به وزارت بهداشت است. البته بايد وزارت بهداشت هم اين بودجه را دقيقا در همين مسير صرف كند نه اينكه، بودجه تعيين شده را در رديف‌هاي بودجه‌اي ديگر هزينه كند. بدين‌ترتيب مي‌توان اميدوار بود كه طرح تحول سلامت در پايان عمر دولت دوازدهم، بتواند اهداف اوليه ترسيم شده براي آن را محقق كند. و بالاخره آنكه براي تقويت بخش خصوصي حوزه بهداشت و درمان، بهترين گزينه همان گزينه تعامل و گفت‌وگو و هم‌انديشي است. شخصا معتقدم براي حل مشكلات كنوني بخش خصوصي اين حوزه و جلوگيري از ضرردهي بيشتر آنها، حاكميت بايد با ورود به اين مقوله و تعامل با نمايندگان بخش خصوصي حوزه سلامت، موضوع را با گفتمان حل كند و از تضعيف بخش‌هاي خصوصي حوزه بهداشت و درمان جلوگيري به عمل آورد. گرچه برخلاف تمامي انتقادها و گلايه‌هايي كه مطرح مي‌شود معتقدم وضعيت آنچنان كه از سوي برخي ترسيم مي‌شود، بد نيست و مي‌توان با تدبير و تعامل و تلاش آينده روشني را براي بخش خصوصي حوزه بهداشت و درمان متصور بود.