زنان حزب موتلفه در بيانيه‌اي خواستار برخورد قهري در موضوع حجاب شدند
مناقشه بر سر پوشش زنان
فائزه عباسي
«درمورد حجاب، اجباري در كار نيست» اين جمله‌اي است كه 20 اسفند 1357 از قول آيت‌الله طالقاني تيتر يك روزنامه اطلاعات شد؛ هر چند اين جمله آن زمان براي اعتراضات به بحث تعيين حدود حجاب مطرح شد اما پاياني براي كش و قوس‌هاي آن نبود. اختلافات بر سر حجاب ادامه پيدا كرد تا نهايتا چهار سال بعد از فوت آيت‌الله طالقاني مصوبه‌اي براي الزام حجاب به تصويب مجلس رسيد. در طول اين سال‌ها مناقشه بر سر اين موضوع همواره يكي از مباحث محافل سياسي و اجتماعي بوده است و اين روزها دايره بحث‌ها بر سر اين موضوع بسيار داغ شده است. طبيعتا در اين ميدان برخي حامي حجاب و برخورد با بد‌حجابي هستند و عده‌اي هم آن را وظيفه دستگاه‌هاي فرهنگي مي‌دانند. همين جمعه پيش بود كه صحبت‌هاي امام جمعه مشهد سر و صدايي به پا كرد. او در خطبه‌هاي نماز جمعه از برخي زنان به عنوان «ولنگار» و «اسيران در دست مردان هرزه» نام برد. اين صحبت‌ها واكنش‌هاي زيادي را به دنبال داشت.
ادامه مناقشه اين‌بار زنان موتلفه
بعد از جنجال صحبت‌هاي امام جمعه مشهد اما اين بار جمعي از زنان اصولگرا وارد ميدان شده و در بيانيه‌اي هم‌نوعان خود با تفكري متفاوت را عامل دست دشمن خواندند. در بخشي از اين بيانيه آمده است: «فعال شدن بهاييان و اعضاي سازمان تروريستي منافقين در امر كشف حجاب و تحركات ضدامنيتي ازجمله آموزش شيوه‌هاي برخورد با آمران به معروف به طرفداران خود و ضرب و شتم و حتي به شهادت رساندن متدينين آمر به معروف و ناهي از منكر و يا تبليغ خط حمله به نمادهاي ديگر مذهبي همچون روحانيت معزز و تشويق به شهيد كردن روحانيون، همزمان با برگزاري همايش‌هاي مشترك آنان با مقامات امريكايي و آل‌سعود نشان مي‌دهد كه موضوع كشف حجاب و يا حمله به نهاد ديني روحانيت از مقوله‌اي مذهبي و فرهنگي به امري سياسي و امنيتي تبديل گرديده است و نياز به بررسي و رديابي از سوي مقامات مسوول دارد.»
درست وقتي اغلب جامعه‌شناسان و كارشناسان در اين حوزه معتقدند قوه قهريه نمي‌تواند راه‌حلي براي مساله حجاب باشد در بخش پاياني اين بيانيه اصرار بر برخورد از طريق مراجع قضايي و انتظامي مي‌شود.
روايت يك ديدار
ويديو‌ها و منازعات ميان گشت ارشاد و افرادي كه نيروي انتظامي آنها را بدحجاب مي‌خواند بارها و بارها در فضاي مجازي دست به دست شده است و با وجود واكنش‌ها به اين مساله باز برخي مي‌خواهند كه برخوردها شدت بگيرد. در اين رابطه اما آن طور كه طيبه سياوشي، نماينده مردم تهران عنوان مي‌كند به نظر مي‌رسد مسوولان ناجا هم به راه‌حل نبودن برخوردها قضايي و اجبارهايي مانند آنچه در قالب گشت ارشاد تعريف شده است، پي برده‌اند. سياوشي به «اعتماد» مي‌گويد: «به اتفاق چهار نفر از نمايندگان تهران ديداري با مسوولان ناجا داشتيم كه آنها معتقد بودند بايد اساس كار بر كار ايجابي قرار گيرد.» آنها مي‌گفتند حدود 15
تا 16 دستگاه پيش از ما وجود دارند كه وظيفه‌شان كار فرهنگي در عرصه عفاف و حجاب است اما آنها كاري نكردند و فقط نيروي انتظامي است كه در راستاي تعريف وظايف عمل مي‌كند. از سوي ديگر نيروي انتظامي تبديل شده است به يك ويترين برخورد قهري كه هم از حاميان حجاب و هم از سوي مخالفان آن مورد عتاب قرار مي‌گيريم.»
سياوشي مي‌گويد: «وقتي به صحبت‌هاي مسوولان ناجا دقت مي‌كنيم مي‌بينيم ما 15 تا 16 دستگاه (فارغ از مساجد و حسينيه‌ها و ...) داشته‌ايم كه از بودجه دولتي استفاده كرده‌اند تا در اين زمينه فعاليت كنند؛ حال وقتي برخي مدعي مي‌شوند كه مخالفان حجاب و افرادي كه از پوششي متفاوت استفاده مي‌كنند به دشمن و دستگاه‌هاي ضدامنيتي ارتباط دارند اين سوال مطرح مي‌شود كه اين دستگاه‌ها و همچنين دستگاه‌هاي امنيتي آيا تا اين حد بي‌تفاوت بوده‌اند؟!» او ادامه مي‌دهد: «اين يك مشكل و معضل جدي است كه ما خلأهاي خود را نمي‌بينيم و مسائل فرهنگي و اجتماعي را به موضوعات امنيتي و ... پيوند مي‌دهيم. بايد توجه داشت وقتي اين مسائل را وارد موضوعات و مباحث اجتماعي و وارد خانه‌هاي مردم مي‌كنيم كم‌كم ما را با مشكلات بزرگ‌تري مواجه مي‌كند كه مقابله با آن دشوار است.»
40 سال چه كرديم؟!
طيبه سياوشي معتقد است كه «مشكل حجاب با برخورد قهري و استفاده از ادبياتي كه مطلوب جامعه نيست، مرتفع نمي‌شود؛ بلكه ما نياز به كار فرهنگي داريم. اگر آنها معتقدند بايد در برابر ترويج بي‌حجابي به طور پيشگيرانه عمل كنند پس بايد بدانند اين موضوع نياز به كار ايجابي دارد نه سلبي.»
او خاطرنشان كرد: «گره زدن هر كار فرهنگي به گروه‌هايي كه به عنوان ضدامنيتي تعريف مي‌شود، خطرناك است و التهاب در جامعه ايجاد مي‌كند. خيلي خوب بود اگر ما مي‌آمديم به عنوان يك حزب يك گروه و ... نگاهي به خودمان مي‌انداختيم و دست به آسيب‌شناسي مي‌زديم و مي‌پرسيديم در اين 40 سال ما چه كرده‌ايم؟ يا بهتر بگوييم چه نكرده‌ايم. به نظر من متهم كردن كساني كه به زعم آنها حجاب كمتري دارند حاصلي جز آسيب زدن به جامعه ندارد. اگر فكر مي‌كنيم كار فرهنگي بايد انجام داد دست به كار شويم نه اينكه براي ديگران پرونده‌سازي كنيم.»
سياوشي مي‌گويد: «به نظرم گروه‌هاي سياسي در آستانه انتخابات اگر به دنبال نتيجه گرفتن هستند از اين حربه استفاده نكنند چراكه دود آن به چشم نظام خواهد رفت.»