سيد پرويز فتاح در پاسخ به «اعتماد»
و در مراسم خداحافظي با كميته امداد:
ما شايسته اين مردم نيستيم
گروه اجتماعي| با قرائت و تحويل حكم رهبري به رييس جديد كميته امداد توسط حجت‌الاسلام محمدي گلپايگاني، سيد پرويز فتاح، رييس پيشين اين نهاد حمايتي به بنياد مستضعفان رفت تا كار خود را در يكي ديگر از نهادهاي تحت نظارت رهبري آغاز كند. ديروز و در مراسمي كه با حضور برخي مسوولان و مديران دولت، وزير تعاون، نمايندگان مجلس، هيات امناي كميته امداد، رييس سازمان بازرسي كل كشور و رييس ستاد ديه برگزار شد، سيد پرويز فتاح؛ اولين رييس كميته امداد در طول سابقه 41 ساله فعاليت اين نهاد حمايتي، پس از 1687 روز رياست، اين مسووليت را به سيد مرتضي بختياري سپرد و در حالي كه امروز، مراسم معارفه فتاح به عنوان رييس جديد بنياد مستضعفان انقلاب اسلامي در ساختمان مركزي اين نهاد غيرانتفاعي برگزار مي‌شود، شنيده‌ها حكايت از آن دارد كه انتخاب فتاح براي رياست بر بنياد مستضعفان، با اين هدفگذاري صورت گرفته كه به دنبال اصلاحات جدي در عملكرد اين نهاد درآمدزا و سودآور، معبري از دومين موسسه بزرگ اقتصادي ايران به مهم‌ترين نهاد حمايتي كشور ايجاد شده و درآمدهاي بنياد مستضعفان، براي پوشش برخي هزينه‌ها و رديف‌هاي اعتباري كميته امداد هم هزينه شود تا به اين شكل، گام مضاعفي براي رفع فقر و محروميت برداشته شده باشد.
فتاح ديروز در آخرين گفت‌وگوي خود به عنوان رييس كميته امداد با «اعتماد» و در پاسخ به اين سوال كه «چه چيزي را به رييس جديد تحويل مي‌دهيد؟» گفت: «امداد سر جايش است. چيزي نيست كه من دستم بگيرم. فراتر از دست است. امداد دل است. كار امداد ظاهري نيست. اين همه دل همراه امداد است، اين همه مددجو، اين همه دلشكسته. ما اين را تحويل مي‌دهيم. ساختمان و ميز معنا ندارد. هر كسي با دل بيايد مي‌تواند همراه اين مردم باشد. بايد به اين مردم عاشقانه خدمت كرد چون اين مردم شايسته خدمت هستند. ما شايسته اين مردم نيستيم. اين را بفهميم. ما از اين مردم دور شديم. خدا كمك كرد كه تا حدي موفق شديم بعضي‌ها بيشتر با امداد آشتي كنند. اين تورم و تحريم و اوضاع اقتصادي، محاسبات ما را به هم ريخت. ولي نظام و دولت و مسوولان، همه ايستاده‌اند و بايد كمك كنند كه مشكل محرومان حل شود. من حرفم را به سران قوا گفتم. آنها در روز قيامت مسوولند. قرآن به ما مي‌گويد كه بايد محرومان را حفظ كنيم. چرا مسوولان اين مردم را حفظ نكردند؟ نظام اسلامي مي‌تواند فراتر از اين عمل كند و ان‌شاءالله خدا هم عنايت مي‌كند.»
فتاح، ديروز و در آخرين سخنراني خود در جايگاه رييس پيشين كميته امداد، ضمن تكريم خاطره همرزمانش كه به گفته او، در دوران دفاع مقدس، بسياري از آنها پيش چشم‌هاي او به شهادت رسيدند، در يادآوري 51 ماه و 15 روز فعاليت در كميته امداد گفت: «روزي كه آقا ما را انتخاب كردند، خودم تعجب كردم چون من امدادگر نبودم. من به امداد نمي‌خوردم، رشته و سابقه‌ام متفاوت بود اما، ما سربازيم و سرباز بايد اطاعت كند. گفتيم مي‌رويم و ياد مي‌گيريم و خدا را شكر كه در اين 52 ماه، خادم بهترين‌هاي اين نظام شديم. در اين مدت، من هيچگاه بدون وضو، پا به امداد نگذاشتم و خانه هيچ مددجويي هم بدون وضو نرفتم.»
فتاح، ضمن تشكر از همراهي‌هاي دولت، مجلس، سپاه پاسداران و مسوولان سازمان برنامه و بودجه، سازمان هدفمندي يارانه‌ها، قوه قضاييه، سازمان زكات، ستاد اجرايي فرمان امام، بنياد مستضعفان و سازمان بهزيستي كشور براي رفع مشكلات جمعيت تحت پوشش كميته امداد، از هموطنان قدرداني كرد و گفت: «مردم ايران، هر وقت درخواست كرديم، به ما كمك كردند و به حرف ما گوش دادند و اين اتفاق، محصول افزايش اعتماد مردم به كميته امداد بود. سعي كرديم وحدت ايجاد كنيم و فرامذهبي عمل كنيم. امروز
700 هزار حامي در كشور داريم و افتخارمان اين است كه نه تنها اهل تسنن در استان‌هايي همچون كردستان و بلوچستان هم از خدمات امداد بهره‌مند شدند، حاميان تمام ايتام در اين استان‌ها، شيعه هستند. ما در اين مدت، سياسي عمل نكرديم. سياست را بلديم و مي‌فهميم ولي كميته امداد جاي سياسي‌كاري نيست بلكه چتر ما بايد به اندازه اين نظام و فراتر باشد.»
فتاح خطاب به مسوولان كشور و با تاكيد بر لزوم تكريم نيازمندان گفت: «سران قوا، بايد به جمعيت هدف كميته امداد توجه ويژه داشته باشند. بايد در برابر اين خانواده‌ها خاضع باشيم. سرشان را كه ببوسيم متعالي مي‌شويم و تواضع در برابر فقرا و ايتام در نظام اسلامي، ما را بزرگ خواهد كرد. من در اين مدت سعي كردم مددكار باشم و هميشه مي‌گفتم امداد، رييس نمي‌خواهد همانطور كه مولاي ما - حضرت علي(ع) - رييس نبود و يتيم‌نواز بود. بايد از پشت ميزهاي‌مان بلند شويم تا ببينيم در لايه‌هاي پايين چه خبر است. من ظرف 52 ماه، 170 سفر استاني رفتم. به دوردست‌ها و تمام نقاط مرزي رفتيم تا محروماني را پيدا كنيم كه زباني براي فرياد زدن نداشتند در حالي كه تمام ثروت كشور متعلق به آنهاست. محروماني كه فريادهاي خاموش هستند و نمي‌توانند جلوي مجلس تجمع كنند و حتي وقتي دولت وام مي‌دهد، اينها محروم مي‌مانند چون ضامن ندارند در حالي كه نظام متعلق به همين‌هاست. ما مرووس اين افراد هستيم. وصيتنامه امام(ره) را بخوانيم و ببينيم كه در مورد محرومان چه گفته است. ما وقتي به خانه‌هاي محرومان مي‌رفتيم، آنها از ديدن ما به گريه مي‌افتادند. مي‌گفتم مگر ما چه به شما داده‌ايم كه گريه مي‌كني؟ تو كه هيچ چيزي نداري. مي‌گفتند نظام ما را آدم حساب كرده و يك نفر سراغ‌مان آمده. به روستاي دور افتاده‌اي در نهبندان رفته بوديم. يكي از مردان روستا، شعري سروده بود با مضمون همان موري كه از قدم‌هاي حضرت سليمان(ع) و له شدن زير قدم‌هاي حضرت واهمه داشت. اين مرد روستايي، شعر را خواند و به من گفت، مراقب باشيد اين‌طور كه سراغ ما مي‌آييد و مي‌رويد، ما زير قدم‌هاي شما له نشويم.»