دبيري آداب دارد

براي شروع بياييد بار ديگر خاطره نمايش «به‌ خاطر يك مشت روبل» حسن معجوني را در ذهن مرور كنيم، صحنه‌اي كه رضا بهبودي ناغافل مقابل مهدي كوشكي ظاهر مي‌شد و با همان شيوه بيان تند و تيز نمونه‌اي‌ فرياد مي‌كشيد: «اينجااا چه خبره؟» و شايد بگوييد اصلا چه شيوه بازي است كه بهبودي براي خودش انتخاب كرده؟ چرا هر بار او را روي صحنه مي‌بينيم زمان اداي كلمات رگ‌هاي گردنش باد مي‌كند و تا آنجا كه نفس در ريه دارد فرياد مي‌‌زند و به خودش فشار مي‌آورد، كوتاه‌بيا هم نيست؟! به شما مي‌گويم چرا. احتمالا همه اتفاق نظر داريم كه نه تنها زبان و دايره واژگاني موجود در نمايشنامه‌ نسل‌هاي مختلف محصول وضعيت زيستي آنها بوده، بلكه دقت در جنس بازي بعضي بازيگران تئاتر هم نشانه‌هايي از احوال زمانه را در خود جاي داده است. بر همين اساس مي‌توان بعضي بازي‌ها را منفك از زمينه و زمانه اجتماعي دانست و به آنها انتقاد كرد. به شكل خيلي ساده و مشت نمونه خروار، همين رصد معمولي جريان‌ مديريت هنرهاي نمايشي و شكل رتق و فتق امور كافي است تا شما هم مثل شيوه بازي رضا بهبودي رگ گردني شويد. اينجا براي بيان وضعيت ناچاريد تا جايي كه نفس در سينه داريد، فرياد بكشيد بلكه صدا به گوش مديران مسوولان برسد و به اين پرسش پاسخ دهند كه «اينجا چه خبره؟».روز گذشته خبر ‌رسيد كه نادر برهاني‌‌مرند، دبير سي‌وهشتمين جشنواره بين‌المللي تئاتر فجر در بازه زماني چند ماه مانده به برگزاري اين رويداد، مسووليت دبيري جشنواره ديگري را هم برعهده گرفته است. اتفاقا براي دومين سال پياپي است كه نام دبير جشنواره اصلي تئاتر مملكت با نام يك جشنواره بي‌نام و نشان خصوصي نيز پيوند مي‌خورد. شكي نيست كه برهاني‌مرند براي خودش در اين تئاتر شناسنامه‌اي دارد اما به هر حال سوالي كه بلافاصله بعد از انتشار خبر براي رسانه‌ها به وجود آمد، اين بود كه وقتي نام او با دبيري جشنواره (حداقل ملي) تئاتر فجر گره خورد، آيا حرفه‌اي است كه همزمان در مقام دبير يك جشنواره محلي هم قبول مسووليت كند؟ اساسا پرسش يكي از خبرگزاري‌ها اين بود كه آيا قرار است اعتبار جشنواره‌ ملي تئاتر فجر به پاي رونق بيشتر يك جشنواره تازه تاسيس خصوصي محلي هزينه شود؟ مثلا اگر نام ميكاييل شهرستاني به عنوان دبير همين جشنواره خصوصي مطرح مي‌شد، واكنشي به همراه داشت؟ اصولا چه اتفاقي افتاده كه دبير جشنواره رسمي مملكت هر از چندي دبيري جشنواره‌هاي ريز و درشت را هم مي‌پذيرد؟ از جشنواره تئاتر سالن خصوصي شهرزاد گرفته، هيات داوران بخش تئاتر نهمين جشنواره بين‌المللي سيمرغ! تا داوري نخستين جشنواره ملي نمايشنامه‌نويسي ميرزاآقا تبريزي (جايزه ايوب آقاخاني) و احتمالا نمونه‌هاي ريز و درشت ديگر كه از چشم ما دور مانده‌اند. البته كه از منظري شايد هنرمندان مشغول ارسال غيرمستقيم اين پيام باشند كه جشنواره تئاتر فجر با جشنواره سيمرغ و ميرزاآقا و شهرزاد تفاوت چنداني ندارد، اما بپذيريم دبيري هم آداب دارد.