شاعر خودساخته جوانگرا

خبر خوب براي دوستداران استاد «مسعود احمدي» اين است كه حال ايشان خوشبختانه بسيار خوب است و پزشكان ازروند مناسب درماني او ابراز خرسندي كرده‌اند. استاد احمدي ازآن‌جمله شاعراني‌است كه جوانگرايي را بسيار جدي تلقي مي‌كند و بر همين اساس يكي از تلاش‌هايش درحوزه فعاليت‌هاي فرهنگي، پرورش شاگرد است. درگفت‌وگويي كه سال‌ها پيش با استاد احمدي داشتم، تاكيدشان بر توجه به صداهاي تازه بود. مسعود احمدي اعتقاد دارد كه در خانه هيچ‌شاعر و نويسنده‌اي نبايد به روي جوانان بسته‌باشد. همان‌گونه كه يكي از شاعران ديگر يعني شمس آقاجاني گفته است: « آثار مسعود احمدي نشان مي‌دهد كه او بي‌ترديد يكي از مهم‌ترين كساني است كه متعهدانه گام در اين راه گذاشته و جهان و زبان دگرگونه‌اي را تجربه و معرفي كرده است. آثار او از زبان بسيار منزه و به‌اصطلاح شسته‌رفته‌اي برخوردار است. نگاه انساني ويژه‌ مسعود احمدي همراه با جزئيات حسي و عاطفي‌اش در پرداخت به پيرامون، وقتي با اهتمام شاعر در جهت رعايتِ نگارشِ درست زبان فارسي درهم مي‌آميزد، فضاي دلنشيني را به خواننده هديه مي‌دهد.» مسعود احمدي با هرمجموعه‌اي كه تاكنون منتشر كرده، گامي رو به جلو داشته است. احاطه‌او بر ريزه‌كاري‌هاي ادبي كلاسيك و ادبيات معاصر باعث شده كه او بتواند در سرايش شعر، داراي جايگاهي ويژه باشد. شاعري كه مي‌توان او را يك آفريننده صاحب سبك به حساب آورد. محمد تنگستاني، يكي ديگر از شاعران معاصر درباره جايگاه شعري احمدي مي‌گويد: « شايد آنهايي كه ادبيات معاصر ايران را دنبال مي‌كنند و يا برخي از شاعران و نويسندگان ايراني، مسعود احمدي را به واسطه انتشار مجموعه شعرهاي متعدد و يا فعاليت در حوزه شعر، «شاعر» بدانند. اما تاثير و اهميت او در ادبيات چند دهه گذشته در حوزه ويرايش و پژوهش ادبي ا‌ست. ولي كارهاي پژوهشي و ويراستاري مسعود احمدي آن طور كه بايد، ديده نشده است.» همان‌گونه كه اين شاعر گفته، دامنه فعاليت‌هاي فرهنگي احمدي درحوزه شعر، فقط به سرودن ختم نشده و خدمات او درقالب تصحيح اشعار شاعران جوان، همفكري او با شاعران جوان در پرورش افق ديد شعري، ويراستاري‌هاي بسيار حرفه‌اي و...» را هم بايد به اين نوع فعاليت‌ها اضافه كرد. احمدي شاعري خودساخته است كه دوست دارد تجربيات خود را بي‌هيچ‌منتي دراختيار ديگران بگذارد. خودش درجايي گفته است: «در آن سال‌ها شعر استاد فقيد، احمد شاملو بيش از شعرهاي ديگران مورد توجه فرهيختگان و روشنفكران بود. در آغازِ كار، من نيز مانند بسياري از شاعرانِ نوآمده، تحت تأثير ذهنيت زمانه و زبان احمد شاملو بودم. اما به تدريج از زبان‌ شاملو كنده و به زبان اخوان نزديك شدم و از پي آن، در مجموعه‌ «دونده خسته» - كه به گمانم پنجمين دفتر شعري من است - به استقلال زباني دست يافتم و در گذر از اين مسير طولاني كه تقريبا سي‌و‌اندي سال طول كشيد، اميدوارم به سبك شخصي‌ رسيده باشم.» اميدواريم كه خبرهاي خوب درباره سلامت استاد احمدي روز به روز بيشتر شود و شاگردان و علاقه‌مندان به او بتوانند هرچه‌بيشتر ازدانش ادبي‌اش بهره‌ببرند.