چمدان‌هاي دلار هم جواب نداد
مربي كروات بعد از اينكه مديران پرسپوليس قبول كردند طلب مالياتي او از سال 2006 را پرداخت كنند راهي تهران شد و هدايت سرخ‌هاي پايتخت را برعهده گرفت. دو سال و نيم اول حضور او در ايران مصادف شد با امضاي برجام و باشگاه پرسپوليس دغدغه‌اي براي انتقال پول به حساب اين مربي نداشت. ضمن اينكه برانكو به خوبي خاورميانه و قواعد آن را مي‌شناخت و مشكلي با دريافت پولش در حساب امارات يا حتي به شكل نقد در چمدان نداشت. اما تنها مشكلي كه مديران فوتبال ايران براي پرداخت پول سرمربي‌هاي خارجي دارند، مشكل انتقال نيست و مساله تامين پول هم هست. پرسپوليس با برانكو قرارداد ارزي سنگيني بسته بود كه به گفته برخي منابع تا يك ميليون و دويست هزار يورو هم مي‌رسيد. مشكل بزرگ زماني رخ داد كه امريكا از برجام خارج شد و در پي آن قيمت ارز افزايشي چشمگير داشت و قرارداد 4 ميلياردي او تا 12 ميليارد افزايش پيدا كرد. مديران پرسپوليس مجبور بودند براي تامين پول او به دولت متوسل شوند و درخواست ارز دولتي كنند. بانك مركزي با اين موضوع موافقت نكرد اما قبول كرد به آنها ارز نيمايي بدهد. پرسپوليس با اين وجود بازهم در پرداخت دستمزد برانكو مشكلات بسياري داشت. اين تيم با رسيدن به فينال ليگ قهرمانان به منابع مالي خوبي دست پيدا كرد و پاداشي 2 ميليون دلاري از كنفدراسيون فوتبال آسيا گرفت. مديرعامل تيم در مورد نحوه خرج‌كرد اين پاداش گفت: «بخشي از آن را AFC براي امور خيريه برداشت، 200هزار دلار را
به عنوان طلب برداشت، بخشي از آن صرف هزينه ميزباني از فينال شد و با بخش ديگر معوقات بازيكنان را پرداخت كرديم.» اين در حالي است كه در آن زمان برانكو 6 ماه حقوق نگرفته بود و با اين درآمد ارزي به راحتي مي‌شد او را نگه داشت. برانكو سرانجام پس از اينكه بيش از يازده ماه هيچ پرداختي از سمت باشگاه نداشت، بعد از ارسال 3 نامه به فيفا و باشگاه پرسپوليس در فواصل زماني مشخص، موفق به فسخ يكطرفه قراردادش شد و
باشگاه را در شرايطي بحراني رها كرد؛ بحراني كه مستقيم توسط مديريت رقم خورده بود و شيوه اشتباه در هزينه منابع باشگاه، مربي قهرمان را از پرسپوليس جدا كرد. همين مشكل
در حال حاضر براي گابريل كالدرون هم وجود دارد و او به مسوولان باشگاه اولتيماتوم داده اگر دستمزدش تا دو هفته آينده پرداخت نشود، از تيم جدا مي‌شود.