به بهانه برگزاري نشست‌هاي تئاتر استاني
آدرس غلط مي‌دهيد
گروه هنر و ادبيات
سي و هشتمين جشنواره بين‌المللي تئاتر فجر به دبيري نادر برهاني مرند 10 تا 20 بهمن ماه امسال برگزار مي‌شود. درست در روزهايي كه جشنواره فيلم فجر نيز جريان دارد، البته با يك تفاوت، جشنواره تئاتري‌ها به مرور آثار سال مي‌پردازد و سينمايي‌ها به رونمايي از فيلم‌هاي سال آينده مشغول مي‌شوند. باتوجه به برنامه‌هايي كه برهاني مرند تا امروز در پيش گرفته، همه چيز نشان از برنامه‌ريزي دقيق‌تر در مقايسه با سال گذشته دارد، گرچه همچنان مي‌توان به تعداد گروه‌هاي اعلام شده چندتايي افزود و نسبت به غيبت بعضي آثار انتقاد كرد ولي چه مي‌شود گفت؟ ماهيت جشنواره همين است. قصد از نگارش اين مقدمه اشاره به برگزاري آيين خوشامدگويي به حاضران در چهارمين همايش برگزيدگان جشنواره‌هاي تئاتر استان‌هاي كشور است. جلسه‌اي كه با حضور نادر برهاني‌مرند، دبير جشنواره، شامگاه پنجم دي در سالن اجتماعات هتل باباطاهر برگزار شد. رفتار توأم با احترام به گروه‌هاي استاني يكي ديگر از آن دست اتفاق‌هاي خوب جشنواره سي‌وهشتم به نظر مي‌رسد، چون تا پيش از اين عادت داشتيم همه‌چيز به شكل فرماليته و ارايه بيلان كار برگزار شود. اصولا انگار جشنواره امسال بيشتر به روحيه شخصي دبير نزديك شده، آرام و با طمأنينه، حداقل در يك نماي خارجي همه چيز با آرامش پيش مي‌رود. برخلاف سال گذشته كه حضور پرتعداد بازبين‌ها و چهره‌هاي ناشناس و غيركارشناس در سالن‌هاي جشنواره فضاي ناراحت‌كننده و عصبي به وجود آورد. البته بعيد مي‌دانم از اين حيث امسال نيز با فضاي چندان متفاوت مواجه باشيم، اما حداقل به نظر كار با مديريت بهتر پيش مي‌رود و بايد اميدوار ماند اين فضاي آرام در تمرين و بازبيني و اجراي گروه‌هاي حاضر در جشنواره باقي بماند.
در كنار همه اينها لازم است به صحبت‌هاي مهرداد راياني‌مخصوص در نشست اشاره كنم كه مي‌گويد: «معتقدم هر فعاليتي كه شكل اقتصادي پيدا نكند، پيشرفت نخواهد كرد. درواقع چرخه اقتصادي اهميت بسيار زيادي دارد و امروزه مساله مادي در فعاليت‌هاي هنري بسيار مهم است. اولين و آخرين موضوعي كه در شرايط فعلي بايد به آن فكر كرد، مقوله مالي است و اينكه به عنوان كارگردان چه بايد كرد تا جنبه اقتصادي اثر تامين شود. من همواره به دنبال باز كردن دريچه‌اي در عرصه بين‌المللي براي بهبود وضعيت اقتصادي تئاتر بوده و هستم. به عنوان مثال اگر كارگردان پكيج آماده‌اي از نمايش را كنار خود داشته باشد مي‌تواند آماده عرضه در كشور و عرصه بين‌المللي باشد تا وجه اقتصادي نمايش خود را هم تامين كند.» متوجه هستم كه پشت اظهارات راياني‌مخصوص نيت صادقانه نفهفته است، اما من هم براي ايشان پيشنهادي دارم؛ اينكه به كارگردانان و مهمانان شهرستاني حاضر در جشنواره بگويند اولين و آخرين كاري كه بايد انجام دهند، ارتقاي كيفيت محصول نهايي است و زماني كه كيفيت بالا باشد، با برنامه‌ريزي هوشمندانه اقتصاد گروه نمايش هم تامين مي‌شود. معتقدم جناب راياني‌مخصوص با تمام صداقتي كه در او سراغ دارم به گروه‌ها آدرس غلط داده است. مثل ماجراي فشار و تلاش و تبليغ‌هاي دهه 80 براي حركت تئاتر ايران
به سوي خصوصي‌سازي كه غلط اتفاق افتاد.