اگر من ترامپ بودم به مردم چه مي‌گفتم؟
ما به جاي اتحاد با هم مي‌جنگيم
كريم عبدالجبار
ترجمه: سامان سعادت
لحظه خاصي در پايان اكثر فيلم‌هاي ورزشي وجود دارد كه مربي درست قبل از شروع بازي حساس با قلبش شروع به صحبت مي‌كند. مربي از كلماتي مانند قلب، افتخار و كار تيمي استفاده مي‌كند. بعد از آن هر اتفاقي كه در ميدان مسابقه رخ بدهد و هر نتيجه‌اي كه حاصل شود، چه پيروزي نتيجه‌اي باشد چه پيروزي قلبي به آن سخنراني مربوط مي‌شود. براي مخاطبان فيلم ممكن است اين لحظات خيلي سينمايي به نظر برسند، اما در زندگي واقعي وقتي كسي كه شما او را تحسين مي‌كنيد و به او احترام مي‌گذاريد حرف مي‌زند، تحت تاثير قرار مي‌گيريد. در دوران حرفه‌اي‌ام وقتي مربياني كه به آنها احترام مي‌گذاشتم حرف مي‌زدند، مربياني نظير جان وودن واقعا گوش مي‌كردم. الهام بخشيدن به مردم بهترين كاري است كه مربيان و سياستمداران بزرگ انجام مي‌دهند. اين يكي از خصوصياتي است كه باعث مي‌شود آنها عالي به نظر برسند.
طي چند ماه گذشته كشور با حريف قدرتمندي به نام كوويد 19 روبه‌رو شده است. اين بيماري در حال آسيب زدن به همه است و آمار فقط بدتر مي‌شود. با اين حال امريكا يك نيمكت قدرتمند از متخصصان دارد و ما مي‌دانيم در صورت لزوم چگونه مي‌توانيم به عنوان يك تيم جمع شويم. با اين وجود حقايق ناراحت‌كننده و ناهماهنگي‌هاي وحشتناكي در رهبري ما وجود دارد. ما به جاي اينكه در يك بحران با هم متحد شويم، با يكديگر مي‌جنگيم و اين منجر به مرگ بيشتر مي‌شود.
مساله‌اي كه الان مي‌توانيم به آن اشاره كنيم يك سخنراني پرشور از طرف رييس‌جمهور ماست كه مي‌تواند به ما الهام ببخشد تا كار درست را انجام دهيم. نه فقط براي خودمان كه براي كشورمان. نه به اين دليل كه وي مي‌خواهد دوباره انتخاب شود بلكه به اين دليل كه نگراني‌هاي اصلي كشور را بر طرف كند و به نزاع‌هاي سياسي پايان دهد. بتواند يك برنامه منطقي ارايه دهد و به مردمش اين اطمينان را بدهد كه دولت در تلاش است تا از آنها محافظت كند. اگر من سخنگوي ترامپ بودم از درس‌هاي بزرگي كه در حرفه بسكتبال كسب كرده بودم، استفاده مي‌كردم و اين را به او تحويل مي‌دادم: «كشور تاكنون با دشمنان زيادي روبه‌رو بوده است. دشمني كه خواسته امريكاي ايده‌آل كه به معناي حقوق و فرصت برابر براي همه است را نابود كند. فارغ از ثروت و پيشينه قومي و مذهب و گرايش جنسي كوويد-19 دشمني است كه به سياست يا عدالت اجتماعي اهميت نمي‌دهد. او نمي‌خواهد كشور را نابود كند اما اگر دقيق نباشيم ممكن است به هدفش برسد.»
او بايد در ادامه بگويد: «آن طور كه ارنست همينگوي مي‌انديشد مردم با نحوه عمل تعريف مي‌شوند. آن هم نه در زماني كه خوبي و مهرباني و دلسوزي كار آساني است؛ بلكه در اوقات سخت مثل زماني كه كمك به همسايه هزينه‌بر است. بحران نشان مي‌دهد كه آيا ما قهرمانان شرور هستيم يا نه؟ همينگوي معتقد است شجاعت زير فشار جذاب است و من گمان مي‌كنم كه مردم كشورم آماده هستند كه شجاعت خود را نشان دهند.»
او بايد به مردم بگويد: «اين شجاعت بايد از كساني كه در دولت هستند و وظيفه جنگ با اين دشمن جديد را دارند، شروع شود. تنها راهي كه مي‌توان اعتماد مردم را توجيه كرد، اين است كه كاملا شفاف در مورد اشتباهات و موفقيت‌ها و برنامه‌هاي خود حرف بزنند و آينده را براي مردم ترسيم كنند. ما اشتباه كرده‌ايم. دولت من به اندازه كافي سريع عمل نكرد تا تهديد جدي كوويد-19 را تشخيص دهد. ما بايد آماده مي‌بوديم اما چنين نكرديم و هيچ بهانه‌اي براي ارايه قابل قبول نيست. اين تاخير منجر به شروع دومينوي دير حاضر شدن امكان آزمايش و به دست آوردن تجهيزات پزشكي شد.»
رييس‌جمهور بايد بگويد: «ويروس نابرابري نژادي و اقتصادي در اين كشور از پيش وجود داشته. ميزان مرگ و مير در جوامع سياه و لاتين به‌طور قابل توجهي بالاتر از جوامع سفيد است. من تمام توان خود را براي تغيير آن انجام خواهم داد. اين ويروس همچنين به روند دموكراتيك ما حمله مي‌كند. من هر كاري در توانم باشد، انجام مي‌دهم تا صداي هر آدمي در اين كشور شنيده شود. از همين حالا دولت من كاملا متعهد به انجام يك ماموريت است. سالم نگه‌داشتن مردم در عين حفظ سلامت اقتصادي. اما در عين حال رقيب بزرگ‌ترين چالشي است كه كشور طي ده‌ها سال با آن روبه‌رو بوده است. هيچ كس پاسخي براي اين وضعيت ندارد، زيرا اين وضعيت بي‌نظير است. با اين حال اين وعده ماست كه هرگز زندگي را به خاطر سياست‌هاي اقتصادي غيرضروري در معرض خطر قرار ندهيم. آن هم با تصميمي افتضاح در مورد افتتاح مشاغل بي‌مورد.»
رييس‌جمهور بايد اين طور ادامه دهد: «هيچ كس به‌طور قطع نمي‌داند ويروس چگونه منتشر شده است اما تحقيق در مورد منبع به درك بيشتر نحوه كار آن و شيوعش كمك زيادي مي‌كند و مي‌تواند ما را براي خطراتي كه در آينده با آن مواجه مي‌شويم، آماده كند. ما بايد با كشورهاي ديگر همكاري لازم را انجام دهيم نه اينكه دنبال مقصر بگرديم و بخواهيم خسارت‌هاي خود را با فشار روي ديگران جبران كنيم. ما بايد براي بقاي بشريت به هم كمك كنيم و من متعهد مي‌شوم هيچ اقدامي عليه كشور ديگر انجام نشود.»
او بايد بگويد: «براي اطمينان از تمركز من روي ماموريتم در هيچ فعاليت انتخاباتي سال 2020 شركت نخواهم كرد. من اجازه مي‌دهم اقداماتم به تنهايي كارزار تبليغاتي‌ام باشد. من هيچ سخنراني تبليغاتي نخواهم كرد. هيچ فعاليتي در مورد ديوار مرزي يا ساير موارد تفرقه‌افكنانه نخواهم كرد. پرزيدنت لينكلن 162 سال پيش گفته بود خانه‌اي كه اجزايش مقابل هم قرار مي‌گيرد، نمي‌تواند سرپا بماند. اين حتي براي وضعيت امروز مناسب‌تر است، زيرا با افزايش تلفات جاني و اقتصادي روبه‌رو هستيم.»
اين سخنراني رييس‌جمهوري است كه مصمم است ما را در تاريك‌ترين روزهاي آينده هدايت كند. اين امر مستلزم كنار گذاشتن همه ايده‌هاي طبقاتي و اميال شخصي است. در اين لحظه فقط بايد به رفاه مردم توجه شود. اين نياز به آدمي دارد كه كشورش را بيشتر از خودش دوست داشته باشد.