سرور احمدي، عزتمند و قلندر
محمدعلي مردان‌شاهي
علاوه بر سبك و تكنيك‌هاي اجرايي خاص استاد سرور احمدي، بزرگ‌ترين ويژگي رفتاري ايشان عزتمندي وي بود. عزتمند بودند و در هر جايي حاضر نمي‌شدند؛ براي مثال اگر در جشنواره‌اي با او خوب رفتار نمي‌شد، آن جشنواره را از حضور خود بي‌نصيب مي‌كردند. مشكل بزرگ برخي هنرمندان ما اين است كه به هر شكل و روشي مي‌خواهند ديده شوند كه استاد سرور احمدي به هيچ عنوان اين رفتار و منش را نداشتند. ايشان صاحب سبك خاص و ليدر يك جريان موسيقايي بودند. گروه و عده‌اي از نوازندگان در شيوه اجرا پيرو شيوه ايشان هستند كه ايشان نيز از استاد نظر محمد سليماني گرفته بودند اما ايشان بدون هياهو، عارفانه و قلندروار زندگي مي‌كردند. تلفيق اين دو موضوع باعث شده بود كه استاد سرور احمدي هر جا احساس مي‌كردند شرايط خوب نيست به جاي هياهو و جنجال از آن پاي مي‌كشيدند؛ اگرچه ايشان مي‌دانستند كه در آينده صداي سازشان چه خواهد كرد و هم اكنون نيز شاهد هستيم اهالي موسيقي تشنه صداي ساز او هستند و به دنبال فايل‌هاي اجراي استاد سرور احمدي هستند. نكته بعدي تربيت موسيقايي اهالي خانواده و شاگردان ديگر بود؛ كاملا مشخص است، خانواده ايشان همگي اهل موسيقي هستند. فرزندان استاد كاملا نمايش‌دهنده خود استاد هستند و شاگردانش نيز شيوه‌هاي رفتاري استاد سرور احمدي را در خود دارند. حساب شده رفتار كردن ايشان نيز جالب توجه است، استاد سرور احمدي از جايگاه هنري خود اطلاع داشتند و مي‌دانستند كه چه اتفاقي قرار است در موسيقي رقم بزنند و خودشان به الگوي خاص در موسيقي ما تبديل شدند؛ متاسفانه استاد سرور خيلي زود از بين ما رفتند اما ايشان در اين مدت كوتاه طوري رفتار كردند كه گويا همان موقع كه رفتند نيز كار خود را تمام كرده بودند و اين بسيار پر راز و رمز است و اين موضوع الگوسازي و تربيت موسيقايي به هيچ عنوان كار كمي نيست.
پسران ايشان وقتي ساز مي‌زنند، بسيار شبيه استاد ساز مي‌زنند و اين ظرافت، دقت و وسواس در تربيت موسيقايي به نظر بنده يك شاهكار است و استاد سرور احمدي كيفيت رفتاري و دقت در اين رابطه داشتند، ايشان در سبك شخصي خودشان بسيار وسواس در جزييات داشتند و اين وسواس در تربيت موسيقيايي اطرافيان‌شان نيز مشهود است.