ادامه از صفحه اول
عراق؛ آبستن حوادث
به اعتقاد من اين ظلم مضاعفي است كه به جمهوري اسلامي ايران و مردم مظلوم ايران وارد مي‌شود كه هم قرباني تروريسم از انحا مختلف آن چه تروريسم داعشي، چه تروريسم اقتصادي و چه تروريسم دولتي باشند و هم توسط رسانه‌هاي معلوم‌الحال به اقدامات اينچنيني متهم شوند. دولت و ملت ايران، اميدوارند كه حادثه‌اي مشابه ترور هشام الهاشمي، كارشناس برجسته امور گروه‌هاي افراط‌گرا در بغداد تكرار نشود و شرايطي فراهم شود كه ديگر عراق شاهد حوادث اينچنيني نباشد. اميدوارم آنچه پس از اين حادثه دردناك در عراق رخ مي‌دهد، چرخه‌اي از خشونت و انتقام نباشد. همان‌گونه كه در ابتداي مطلب اشاره كردم، عراق همزمان با تحولات دروني و پيراموني‌اش در مرحله گذار تاريخي مهمي قرار گرفته است. اما به‌‌رغم دردناك بودن حوادثي همچون ترور و جان باختن افراد بي‌گناه، الزاما نبايد تصور كرد كه عراق اين دوره گذار را به سلامت پشت سر نخواهد گذاشت و به ثبات و امنيت نمي‌رسد. دوره گذار معمولا آبستن است، گروه‌ها و افرادي بي‌گناه و ناعادلانه قرباني مي‌شوند. همين دو هفته پيش شاهد بوديم كه يك نهاد امنيتي عراق در اقدامي شتاب‌زده براساس گزارش‌هايي عجولانه، اقداماتي انجام داد كه تصور شكاف ميان نيروهاي مسلح عراق و دولت اين كشور را پديد آورد. ديديم كه بلافاصله دولت بغداد تلاش كرد چه به لحاظ حقوقي و چه به لحاظ اجتماعي و رواني، بعد از اقدام يك نهاد ضدتروريستي در بازداشت چند عضو حشدالشعبي، شرايط را به قبل باز گرداند و آثار اين اقدام عجولانه را پاك كند. همان‌طور كه ترور هشام الهاشمي، حادثه‌اي زاييده شرايط گذار بود كه متاسفانه به قرباني شدن اين كارشناس عراقي منجر شد، اقدام به بازداشت نيروهاي حشدالشعبي هم حادثه‌اي ناشي از دوران گذار بود كه خوشبختانه با تدبير دولت حل شد. اين اميد وجود دارد كه مردم و دولت عراق بتوانند با عبور از اين شرايط سخت به يك شرايط پايدار جديد برسند.
مصطفي الكاظمي، نخست‌وزير محترم عراق تلاش خواهد كرد كه وضعيت در عراق به سمت آرامش پيش برود و دولت عراق در مسير صحيحي گام بردارد. الكاظمي تاكنون نشان داده است كه از توان مديريت سياسي و امنيتي برخوردار است. من فكر مي‌كنم الكاظمي با سابقه شغلي‌اش به‌ويژه توانايي‌هايش در بخش افكار عمومي و رسانه‌ها تلاش خواهد كرد كه كارهاي دولت و نيروهاي سياسي و اجتماعي عراق، با شكلي از توازن، تعادل و هماهنگي پيش برود. در مجموع با وجود اتفاقات اخير در عراق، من به آينده نزديك در اين كشور، خوش‌بين و اميدوارم.
عدد 34 را به خاطر بسپاريم
كاملا طبيعي است كه رعايت پروتكل‌هاي بهداشتي كه بعضا سخت و خسته‌كننده هستند به سرعت كنار گذاشته شوند. هنگام رسيدن به حداقل مبتلايان و فوتي‌ها بايد دانسته مي‌شد كه راه را درست آمده‌ايم و با تشديد اقدامات انجام‌شده علاوه بر تثبيت وضعيت موجود به سوي كنترل كامل آن پيش مي‌رفتيم و تنها وقتي از محدوديت‌ها مي‌كاستيم كه از عدم امكان طغيان بيماري اطمينان حاصل مي‌شد. متاسفانه وضعيت موقت و شكننده به عنوان دستاورد بزرگ تبليغ شد و حتي مكررا با كشورهاي ديگر مقايسه و گاهي فخر فروختيم كه ما از مقتدرانيم! حالا به صدر جدول جهاني كشورهاي درگير با كرونا نزديك شده‌ايم و آمارهاي اعلامي واقعا نگران‌كننده است. بازگشت به محدوديت‌هاي گذشته بسيار مشكل است و چه بسا جامعه آن را نپذيرد و ماندن در وضعيت فعلي هم خطرهاي فزاينده به دنبال دارد. از اينكه افسوس بخوريم كه چرا به هشدارهاي كارشناسان توجه نشد فايده‌اي حاصل نمي‌شود ولي اميد است كه تجربه تلخ تعجيل‌ها و سهل‌انگاري‌ها هرگز تكرار نشود و هر دستاوردي حاصل شد تا تثبيت صددرصدي و بدون بازگشت آن سرود پيروزي نخوانيم. مسوولان افتخار مي‌كردند كه دستاوردهاي‌شان بدون اعمال حتي يك روز قرنطينه حاصل شده است در حالي كه فقط توقف بدون بازگشت ابتلا قابل تكيه است. اكنون اما واقعا نياز به تصميم‌هاي ويژه و فوق‌العاده و طرح‌هاي جديد و استفاده از تجارب ديگر كشورها كاملا احساس مي‌شود، همه نگاه‌ها به ستاد ملي مبارزه با كرونا دوخته شده است كه با جلسات اضطراري و تحرك و سرعت بسيار بيشتري ورود كند و براي هر ضرورتي حتي يك ساعت زمان را از دست ندهد. همه اطلاعات در اين ستاد متمركز است و مي‌تواند با رصد لحظه به لحظه روند اپيدمي فورا تصميمات لازم را اتخاذ كند و از وضعيت‌هاي پيش‌آمده عقب نماند. همان‌طوركه مسوولان خود بارها اذعان كرده‌اند كرونا شوخي ندارد و بايد فعلا به شدت جدي گرفته شود و در صدر اولويت‌ها بماند. براي يك جامعه عاقل و بالغ عيب بزرگي است كه حتما كارد به استخوانش برسد تا به تصميم‌هاي ضروري و حتي پرهزينه برسد. بيش از 2هفته پيش بود كه مسوولان رسما اعلام كردند كه رعايت فاصله‌گذاري‌هاي اجتماعي فقط در تهر ان از 62 درصد به 11 درصد رسيده است! همان زمان بايد آژير قرمز به صدا در مي‌آمد و رسيدن به آمار فوتي‌ها به 200 تن حدس زده مي‌شد. ديديم كه پس از اجباري‌شدن زدن ماسك روند رعايت‌ها كاملا محسوس و ثابت شد كه اگر تصميم‌هاي درست قاطعانه اتخاذ شوند و اعمال‌شان جدا و مستمرا پيگيري شود نتيجه خواهد داد و عرصه مبارزه با كرونا واقعا عرصه توصيه و خواهش نيست. افزون بر ضرورت اتخاذ تدابير فوق‌العاده كه خود مشوق مردم براي رعايت‌هاست همه مديران كوچك و بزرگ دولتي بايد كاملا توجيه شوند و از اين طريق بخش بسيار بزرگي از مردم كه روزانه با دستگاه‌هاي تحت امر ايشان مستقيم و غيرمستقيم در تماس هستند مجاب به جدي گرفتن كرونا شوند. متاسفانه دوركاري‌ها به‌طور كلي در ادارات و سازمان‌ها كنار گذاشته شده و كاهش اوقات اداري غيرضرور كاملا لغو شده، طرح ترافيك كه به نظر وزارت بهداشت بايد فعلا اجرا نشود تا از تراكم مسافران در اتوبوس‌ها و مترو كاسته شود دوباره برقرار شده و...! به عبارت ديگر سپرهاي حفاظتي نرم و سخت كه در مقابل كرونا تعبيه شده بود يكي پس از ديگري انداخته شده و همه تقصير‌ها متوجه شهروندان مي‌شود كه موارد بهداشتي را رعايت نمي‌كنند! از هم‌اكنون مي‌توان هشدار داد كه اگر مقابله جديد با كرونا فقط در توصيه مردم براي استفاده از ماسك خلاصه شود چنانچه نتايج نسبي حاصل كند نتايج كامل و بدون بازگشت به بار نخواهد آورد.