انتخابات پيش رو رياست باشگاه بارسلونا فرصتي براي تغيير
از رقابت فاتحان سه گانه تا آراي مردمي
نگار آذرشب / حرف و حديث‌هاي فراوان براي تعيين و تكليف رياست بارسلونا، ذهن طرفداران اين باشگاه را سخت به خود مشغول كرده است. سال 2010 بود كه باشگاه با اعتراض تعدادي از مديرانش نسبت به رياست ساندرو راسل مواجه شد؛ گروهي كه با نام «GO Barca » خواستار بركناري رييسپ اسبق باشگاه بودند. در نهايت درگيري‌اي كه بر سر قيمت قرارداد نيمار، مهاجم برزيلي باشگاه پيش آمده بود به كناره‌گيري راسل منتهي شد و بارسلونا را در كانون توجهات بر سر اختلافات و درگيري‌هاي مديريتي قرار داد. در آن مقطع جوزپ ماريو بارتمئو پس از افشاي رسوايي ساندرو راسل از نايب‌رييسي به رياست رسيد. باشگاه پس از يك توفان سهمگين به آرامش نسبي رسيده بود كه پس از پايان مسابقات فصل جاري و در تاريخ 10 ژوئن، بارتمئو نيز استعفاي خودش را اعلام كرد. او رسما اعلام كرد كه در زمان رياست يك سال و نيمه‌اش، باشگاه با فتح سه گانه نام خود را در تاريخ ثبت كرده است. او در كنفرانس مطبوعاتي گفت: «نهايت صداقت و راستي را پيش گرفته بودم اما توان هدايت انقلاب جديدي كه در باشگاه شروع شده بود را نداشتم». البته اين كار او مبتني بر قانون حاكم بر انتخابات بود. بنابر اين قانون، شخصي كه رياست باشگاه را دارد و مي‌خواهد در انتخابات شركت كند، بايد استعفا دهد. اين استعفاي تشريفاتي تنها براي آماده‌سازي باشگاه براي انتخابات پيش‌رو در 19 جولاي بود و البته گرفتن مجوز براي حضور در انتخابات! انتخاباتي كه نگاه جهان فوتبال را به خود معطوف كرده است.
انتخابات مردمي
باشگاه بارسلونا از زمان آغاز به كار خود يعني سال 1899 چهل رييس متفاوت داشته است. صاحبان اصلي اين باشگاه اعضاي هيات‌مديره هستند و مانند يك شركت سهامي، رييس باشگاه را به وسيله راي‌گيري انتخاب مي‌كنند. به اين ترتيب رييس باشگاه كنترل همه امور اعم از امضاي قرارداد بازيكنان و كاركنان بارسلونا را در تمامي رشته‌هاي ورزشي بر عهده مي‌گيرد. البته ذكر اين نكته هم ضروري است كه بارسلونا براي هوادارانش بيش از يك باشگاه ورزشي است. هنگامي كه فرانسيسكو فرانكو حرف زدن به زبان كاتالونيايي را ممنوع اعلام كرد، نيو كمپ تنها جايي بود كه زبان كاتالونيايي در آن زنده نگه داشته شد و امروز با وجود اعلام دموكراسي در سال 1978 توسط دولت اسپانيا، بارسلونا هنوز هم به عنوان نمادي از ارزش‌هاي كاتالونيا شناخته مي‌شود. از سال 2000 به بعد با وجود پيشرفت چشمگير باشگاه در دنياي ورزش و تمركز باشگاه به بازيكنان اهل كاتالونيا، خيلي‌ها به استقلال منطقه و جدايي از اسپانيا چشم دوخته‌اند. بارسلونا بزرگ شده است بلندگوي محبوب استقلال طلبان و اين داستان همچنان هم ادامه دارد. در چنين فضايي اما امروز به دليل ارتباط نزديك بين باشگاه و هوادارانش، انتخابات براي اعلام رياست باشگاه توسط تمامي اعضا راي‌گيري مي‌شود. اعضايي كه هم مي‌توانند كاركنان باشگاه باشند و هم طرفداران. البته طرفداران بايد براي گرفتن كارت عضويت به نيو‌كمپ رفته حدود 177 يورو پرداخت كرده تا بتوانند از امكاناتي كه در اختيار آنها قرار داده مي‌شود، استفاده كنند. در حال حاضر بر اساس آمار دقيق ارايه شده در سايت رسمي بارسلونا، باشگاه 144, 756 عضو دارد كه تنها 109,637 از آنها بالاي 18 سال هستند و براي انتخابات رياست حق راي دارند وبقيه اعضا نمي‌توانند در انتخابات شركت كنند. طبق قوانين رسمي هم هرفردي مي‌تواند نامزد رياست باشگاه شود اما براي تاييد صلاحيت و اخذ مجوز رسمي براي حضور در مرحله نهايي انتخابات، بايد بتواند 2534 نفر را ترغيب به طرفداري خودش كند و امضاي رسمي تاييديه آنها را به همراه داشته باشد. در نهايت هم كانديداي رياست در مرحله بعدي بايد 5/76 ميليون يورو تضمين مالي بدهد.
رقباي رياستي آبي اناري‌ها
رامون آدال كه در اين دوره انتقالي، رييس هدايت كميته مديريتي موقت باشگاه شده است زمان برگزاري انتخابات و نامزدهاي انتخاباتي را تعيين كرده است. طبق بيانيه منتشر شده در سايت رسمي بارسلونا در حال حاضر پنج نامزد انتخاباتي مشخص شده‌اند. جوزپ ماريو بارتمئو، خوان لاپورتا، توني فريكسا، آگوستي بنديتو و خوان باتيسته پنج نفري هستند كه براي كسب مقام رياست با هم رقابت مي‌كنند. يوردي فاره و يوردي ماخو نيز كساني بودند كه نتوانستند حمايت مالي را تضمين كنند و در مرحله قبلي از رقابت كنار رفتند در اين ميان اما شانس بيشتر براي رياست در اختيار دو رييس اسبق باشگاه يعني خوان لاپورتا و ماريو بارتمئو است. دو مديري كه سابقه فتح سه گانه را در كارنامه خود مي‌بينند و تاثير زيادي در تبديل شدن بارسلونا به بزرگ‌ترين، محبوب‌ترين و بهترين باشگاه جهان در فوتبال امروز دنيا داشته‌اند. بارتمئو كه با وجود اتفاقاتي كه بر سر قرارداد نيمار افتاد، توانست با فتح سه‌گانه‌اي ديگر همراه بارسلونا محبوبيت زيادي بين هواداران آبي‌اناري‌ها به دست بياورد. لاپورتا كه همراه درخشش بارسلونا در سال‌هاي 2003 تا 2010 بوده نيز همچنان در اذهان مردم باقي مانده است. حتي بسياري بارسلوناي او را بهترين بارسلوناي تاريخ تلقي مي‌كنند.
وعده و وعيد!
در اين ميان نامزدهاي انتخاباتي براي به دست گرفتن ميدان، هر كاري كه توانسته كرده‌اند. بارتمئو از ابتداي نامزد بودنش علاقه خود به خريدن پاول پوگبا را نشان داد. در كنار او لاپورتا ازمسي حرف زد. او اظهار كرد كه مسي بايد در نو كمپ از فوتبال خداحافظي كند. او حتي از بازگشت كرايوف و گوارديولا هم گفت. لاپورتا به موضوعي كه بيشتر هواداران بارسلونا از آن دلخور شده بودند نيز اشاره كرد. آن هم برداشتن نام قطر از روي پيراهن باشگاه بود. او اعتقاد دارد نام يونيسف شايسته پيراهن بارساست زيرا بارسلونا باشگاهي براي همه است. از وعده‌هاي عجيب او آوردن مورينيو به عنوان سرمربي بود. كاري كه بسياري آن را غير قابل دسترس دانستند. در كنار لاپورتا، بنديتو نيز بيكار ننشست و از راضي كردن آنجلوتي گفت. بيشتر هواداران آبي‌اناري‌ها خوب مي‌دانند كه وعده‌هاي انتخاباتي گاها راه به جايي ندارند. درست مانند آوردن ديويد بكهام به بارسلونا كه هيچ‌وقت انجام نگرفت.
آيا بارسلونا همچنان قدرت برتر مي‌ماند؟ چه كسي خواهد توانست بارسلونا را به ارزش‌هايش بازگرداند؟ اينها سوالاتي است كه هواداران بارسلونا امروز از خود مي‌پرسند؛ هواداراني كه شعار معروف خودشان و تيم پرافتخارشان اين است :« بارسا، چيزي فراتر از يك باشگاه».