پایان قیمومیت وزارت ورزش بر فوتبال

با پایان سهامداری وزارت ورزش در مدیریت استقلال و پرسپولیس عملا می‌توان گفت آخرین راه‌هایی که وزارت ورزش می‌توانست در حوزه فوتبال تاثیر مستقیم بگذارد، بسته شد و این هم به نفع وزارت ورزش است هم فوتبال.  در سال‌های گذشته همیشه از ردپای پررنگ وزارت ورزش در اتفاقات ریز و درشت فوتبال نوشتیم. از زمان ریاست محمد دادکان بر فدراسیون که وزارت ورزش (سازمان تربیت بدنی وقت) با برکناری او موجبات تعلیق فوتبال ایران را فراهم کرد تا دوره‌های بعدی انتخابات که این نهاد تلاش کرد گزینه‌های موردنظر خود را به فوتبال تحمیل کند.  در سال‌های گذشته وزارت ورزش در مجمع فدراسیون فوتبال حق رای داشت و به تبع آن تلاش‌هایی برای اثرگذاری بر انتخابات و مجمع فدراسیون فوتبال انجام می‌داد، اما در اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال که در زمان ریاست شهاب‌الدین عزیزی خادم بر فدراسیون فوتبال با وجود سنگ‌اندازی‌های زیاد برخی نهادها به تصویب فیفا رسید این نقش از بین رفته و وزارت ورزش صرفا می‌تواند نقش نظارتی و بالادستی داشته باشد. این یکی از اتفاقات مهم ورزش کشور در چند سال گذشته بود که تا حد زیادی به دوگانه دولت/ مجمع فدراسیون فوتبال پایان داد.  از آن سمت وزارت ورزش با دراختیار داشتن مدیرعاملی دو باشگاه بزرگ کشور یعنی استقلال و پرسپولیس هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم در مناسبات فوتبال اثرگذاری داشت. به صورت مستقیم از طریق دست‌کم دو رای (مدیران دو باشگاه که توسط وزارت ورزش انتخاب می‌شدند) در مجمع عمومی فدراسیون فوتبال و غیر‌مستقیم از طرق مختلف با تاثیرگذاری بر سایر باشگاه‌ها و... 
حال با واگذاری سهام سرخابی‌ها به کنسرسیومی متشکل از 6 بانک و هلدینگ پتروشیمی آخرین کانال‌های نفوذ وزارت ورزش در حوزه فوتبال هم بسته شده و زمینه برای استقلال فوتبال تقریبا به صورت کامل فراهم شده است، کما اینکه در مجمع عمومی فدراسیون فوتبال که در بهار 1401 برگزار شد اعضای مجمع توانستند به صورت مستقل بابت اتفاقاتی که در فدراسیون رخ داده بود، یعنی عزل موقت ريیس فدراسیون، برخی اعضای هیات ريیسه را استیضاح کنند که در جریان آن یک نفر از اعضای هیات ريیسه از فدراسیون خارج شد و البته سه نفر دیگر با رای ناپلئونی ماندگار شدند اما پیام استقلال فوتبال و مجمع به خوبی به گوش نهادهای تصمیم‌گیر و البته وزارت ورزش رسید. 
البته این بستگی دارد که خود دولت تا چه حد بخواهد بپذیرد که دست از ورود مستقیم به فوتبال بردارد، اما واقعا بهتر است که وزارت ورزش به عنوان متولی ورزش در کشور صرفا نقش نظارتی و تسهیل‌کننده داشته باشد تا بخواهد با ورود مستقیم و اعمال نظر تغییراتی را رقم بزند.