اين‌بار نوبت فوتسال زنان بود
سريال ناكامي‌هاي فدراسيون فوتبال تكراري‌تر از مختار!
تيم ملي فوتسال زنان ايران هم به سرنوشت تمام تيم‌هاي ملي در دو، سه سال گذشته دچار شد. كدام سرنوشت؟ ناكامي!
به گزارش روزنامه اعتماد، فاتح بلامنازع فوتسال زنان آسيا در دوره اخير اين رقابت‌ها با نمايش‌هايي ضعيف در نهايت راه به جايي نبرد و با شكست مقابل ژاپن از رسيدن به مرحله پاياني باز ماند. دختران فوتسال ايران در دور گروهي بعد از دو برد سخت مقابل تيم‌هاي تازه‌كار در فوتسال زنان در بازي آخر مرحله گروهي براي اينكه صدرنشين نشوند و تا فينال به ژاپن نخورند در يك بازي پرانتقاد كه اصول فيرپلي را مخدوش مي‌كرد عمدا تن به تساوي مقابل ويتنام دادند. اما از آنجايي كه سزاي ترس، مرگ است خود ژاپن با شكست در ديدار پاياني مرحله گروهي‌اش دوم شد و در نهايت فعل و انفعالات جدول به گونه‌اي شد كه دو تيم در نيمه نهايي به هم رسيدند و اين ژاپن بود كه در يك بازي برتر با نتيجه سه بر دو به برتري دست پيدا كرد و به فينال رسيد. ملي‌پوشان ايران که عنوان پرافتخارترين تيم آسيا كه در بازي يك چهارم نهايي هم به سختي و بعد از تساوي در وقت‌هاي قانوني در اوقات اضافه موفق به شكست چين تايپه شده بودند با اين باخت نتوانستند از عنوان قهرماني خود دفاع كنند.
در روزهاي آينده حتما از نظر فني شرايط دختران تيم ملي فوتسال را بررسي خواهيم كرد. ضعف‌هاي كادر فني را مي‌شماريم و به مشكلات آماده‌سازي اين تيم، ميانگين سني بالاي بچه‌ها و محاسبه‌گري اشتباهي كه مدتي است گريبانگير كليت فوتبال ايران شده (كما اينكه در فوتبال ساحلي هم شاهد بوديم) مي‌پردازيم.
نكته‌اي كه امروز بايد بار ديگر بر آن تاكيد كنيم ناكامي هميشگي فدراسيون فوتبال است كه هر روز سياهه ناكامي‌اش طولاني‌تر مي‌شود. شايد برخي تصور كنند اين حرف‌ها تكراري است! ما هم تاييد مي‌كنيم كه سريال ناكامي‌هاي فدراسيون تكراري‌تر از سريال مختار است! بله چون اتفاق متفاوتي رخ نداده. چون شكست‌هاي تيم‌هاي ملي فوتبال ايران از بزرگسالان تا نوجوانان و جوانان، از اميد تا فوتبال ساحلي، از فوتبال زنان تا فوتسال زنان مدام در حال تكرار شدن است. ما هم دوست داريم موفقيتي به دست بيايد تا آن را بازتاب دهيم اما كو؟
پس بايد نوشت تا آن كساني كه سال 1401 موجبات بازگشت اين مدير امتحان پس داده و شكست خورده را به فوتبال هموار كردند فراموش نكنند چه بر سر فوتبال آوردند. تا آنهايي كه اسفند سال گذشته اجازه دادند تاج بدون رقيب و در يك انتخابات پر ايراد از لحاظ قانوني و پر ابهام دوباره در سمت خود باقي بماند بفهمند هر اقدامي نتايج خاص خودش را خواهد داشت. اگر تيم ملي فوتبال نوجوانان ايران به تركمنستان مي‌بازد، اگر فوتبال ساحلي مقابل بلاروس گلباران مي‌شود، اگر تيم ملي شش تا از انگليس مي‌خورد و ناكام از جام ملت‌ها برمي‌گردد، اگر فوتسال زنان به عنوان طلايه‌دار فوتسال آسيا به چنين روزي مي‌افتد همه نتايج تصميماتي است كه در بزنگاه‌ها گرفته شد! نهادهاي نظارتي چطور؟ آيا آنها هم همچنان مي‌خواهند خودشان را به نديدن بزنند؟ بعد از حذف تيم ملي فوتبال ساحلي نوشتيم از اين فوتبال خاكستر هم باقي نمي‌ماند. يك هفته بعد با حذف تيم ملي فوتسال زنان شاهد از غيب رسيد! آيا مي‌خواهيد تنها نظاره‌گر طولاني‌تر شدن اين فهرست مملو از ناكامي باشيد يا به خودتان مي‌آييد و براي نجات فوتبال كاري مي‌كنيد؟