پارادوكسيكال موقعيتي زنان در ايران
امنيت خاطر براي او فراهم آورند و نه با تدوين و تصويب « قانون جواني جمعيت »كه زمان زيادي از نيروهاي رسمي، مجلس و دانشگاهي براي تدوين و تصويب آن صرف شد، محل بي‌اعتنايي مسوولان و واگرايي آنان در تامين حمايت‌هاي لازم براي دختران و پسران در امر ازدواج و فرزندآوري شود و اين گونه است كه نقش عامل اقتصادي در تامين امنيت مالي زندگي آشكار مي‌شود و توجه ساختار سياسي و مسوولان مرتبط با مسائل جمعيت را به اين نكته مهم جلب مي‌کنم تا زماني كه نهاد خانواده و زوجين درگير تامين نيازهاي اوليه يعني تامين معيشت اقتصادي هستند، انتظار فرزندآوري به نظر مي‌رسد توقعي نابجاست! ضمن اينكه الان براي خانواده كيفيت فرزندآوري مهم است و نه كميت آن ! نگراني‌هاي خانواده در امور آموزشي، تربيتي يك نگراني مهم براي زوجين در امر تربيتي فرزندان‌شان بعد از زايمان است كه در فرصت ديگري به آن خواهم پرداخت.
جامعه‌شناس و پژوهشگر در حوزه زنان و خانواده