مساله دروازه‌بان در منچسترسيتي گوارديولا
آيا دوناروما گمشده پپ است؟
دروازه‌بان ايتاليايي شايد مهارت‌هايي را كه پپ گوارديولا از گلرها انتظار دارد، نداشته باشد، اما همچنان خودش يك برنده ذاتي است.
خريد دروازه‌باني با نامي بزرگ مثل جانلوييجي دوناروما معمولا به عنوان يك بيانيه قدرتمند از جاه‌طلبي تلقي مي‌شود، اما پيوستن دروازه‌بان تيم قهرمان‌يورو۲۰۲۰ايتاليا،كه فصل گذشته با مهارهايش پاري‌سن‌ژرمن را به نخستين قهرماني در ليگ قهرمانان رساند، به منچسترسيتي واكنش‌هاي دوگانه‌اي به‌همراه داشته است.
به گزارش روزنامه «اعتماد» و به نقل از رسانه‌هاي انگليسي‌زبان، شروع پر‌دردسر سيتي در اين فصل شرايط را مبهم‌تر كرده است؛ به‌خصوص وقتي سوابق گوارديولا با دروازه‌بان‌ها را مرور كنيم. ادرسون، محبوب هواداران، با بازي جسورانه و سبك خاصش نقشي كليدي در قهرماني‌هاي متوالي تيم داشت، اما در ۳۲ سالگي، درحالي كه براي يك گلر، سني جوان محسوب مي‌شود، وسوسه پيشنهاد عربستان و علاقه فنرباغچه، كه در‌نهايت او به آنجا پيوست، خروجش را سرعت بخشيد.
اينكه فصل گذشته استِفان اورتگا به‌جاي ادرسون به ميدان رفت، نشانه‌اي از نارضايتي شديد گوارديولا بود. كسي كه زماني تركيب توانايي بازي با پا و واكنش‌هاي آكروباتيك ادرسون را ايده‌آل مي‌دانست. بازگشت جيمز ترافرود از برنلي با مبلغ قابل‌توجه ۲۷ ميليون پوند هم خبر از خروج قريب‌الوقوع ادرسون مي‌داد، اما عملكرد ضعيف ترافرود مقابل تاتنهام و برايتون، سيتي را مجبور به انجام معامله‌اي كرد كه بيشتر از سر اجبار بود تا منطق.
گفته مي‌شود منچستريونايتد هم براي جذب دوناروما تلاش مي‌كرد و حتي مقصد ترجيحي او بود، اما خواسته‌هاي مالي نمايندگانش، به رهبري انزو رايولا (كه پس از مرگ مينو رايولا در ۲۰۲۲ فهرست مشتريان او را دراختيار گرفت)، فراتر از سقف دستمزد يونايتد بود. همين‌طور آستون ويلا هم از پس دستمزد بالا برنمي‌آمد و به سراغ اميليانو مارتينس رفت.
در شرايطي مشابه ماجراي الكسيس سانچز در ۲۰۱۸ يا بازگشت رونالدو در ۲۰۲۱ كه از چنگ سيتي ربوده شدند، اين‌بار سيتي موفق شد دروازه‌باني را جذب كند كه دستمزد سنگينش ديگر در ساختار PSG نمي‌گنجيد. با حضور هوگو ويانا به عنوان مدير ورزشي و خداحافظي چيكي بگيريستاين، دست راست قديمي گوارديولا، حالا سياست‌هاي نقل‌وانتقالي باشگاه رنگ‌وبوي ديگري گرفته است. گوارديولا هنوز نتوانسته چهار خريد زمستان گذشته را با تيم هماهنگ كند، چه برسد به هفت بازيكن تازه اين تابستان (شامل: سه دروازه‌بان (دوناروما، ترافرود و ماركوس بتينلي).
سوال بزرگ اين است: آيا دوناروما خريد باشگاه است يا سرمربي؟ آينده بلندمدت گوارديولا همچنان مبهم است، با وجود تمديد قرارداد تا ۲۰۲۷. او تابستان گذشته در گفت‌وگويي با مجله GQ از خستگي و فشار سنگين شغل در سيتي سخن گفته بود.
آغاز ماجرا: از جو هارت تا براوو
به تابستان ۲۰۱۶ برگرديم؛ همان آغاز دوران گوارديولا. اولين اقدامش كنار گذاشتن جو هارت محبوب و آوردن كلوديو براوو از بارسلونا بود. براوو به‌خاطر توانايي بازي با پا انتخاب شد، اما نتوانست حتي دروازه‌باني عادي را هم به‌خوبي انجام دهد. او به سرعت كنار گذاشته شد و ويلي كابايرو به ميدان رفت، درحالي كه هارت به تورينو قرض داده شد و دوران حرفه‌اي‌اش رو به افول رفت تا اينكه در سال‌هاي پاياني در سلتيك احيا شد.
ترديدها درباره دوناروما
انتقاد اصلي از دوناروما، كمبود مهارت در بازي‌سازي است؛ چيزي كه براي گوارديولا حياتي است. آمارها نشان مي‌دهند كه او فصل گذشته در ساختار تيمي PSG كمتر از دروازه‌بان‌هايي مثل داويد رايا در آرسنال يا آليسون در ليورپول نقش داشته است.
آليسون در ليگ برتر به‌طور متوسط ۳۱.۷ پاس در هر ۹۰ دقيقه داشت، درحالي كه دوناروما در ليگ فرانسه فقط ۲۳.۴ پاس ثبت كرد. تعداد پاس‌هاي بلند او هم كمتر از ادرسون بود (۶ در برابر ۹.۴) . در PSG، لوئيس انريكه -هم‌فلسفه قديمي گوارديولا- ترجيح داد با دروازه‌بان مدرني مثل لوكاس شوواليه ادامه دهد.
نشانه‌اي از تغيير سبك؟
از زمان كنار گذاشتن هارت تاكنون، ويژگي‌هاي غيرقابل‌چشم‌پوشي براي گلرهاي گوارديولا مشخص بوده‌اند، اما با آمدن دوناروما، شايد اين قواعد تغيير كند. شايد اين نشانه‌اي از چرخش در فلسفه مربي است كه هميشه نوآور بوده و اخيرا هم از نياز تيم‌هايش به بازي فيزيكي‌تر و تهاجمي‌تر صحبت كرده است.
با وجود افت‌وخيزها، دوناروما در ۲۶سالگي يكي از بهترين دروازه‌بان‌هاي سنتي دنياست و آينده‌اي روشن دارد. هرچند گوارديولا معمولا تيم‌هايش را براساس سيستم و ايده‌هاي خودش شكل داده، نه حول ستاره‌ها.