«سال ثانيه»
اثري هول‌آور و غافلگير‌كننده
حسين پاكدل/ اثري هول‌آور، به‌شدت مفهومي و غافلگير‌كننده از حميد پورآذري. شعري دردمندانه با تصويرسازي‌هاي فراموش نشدني از جنس زندگي. روايت ثانيه‌هاي كشدار و متداوم كه هرگز از لوح ضمير تك‌تك ما زدوده نخواهد شد. جاماندگي هركدام از ما در بزنگاه زماني در گذشته و آينده. گذشته‌اي كه نمي‌گذرد حتي تا ته آينده. نمايشي ميداني با تمام ويژ‌گي‌هاي اثرگذارش. در اين اثر پورآذري پس از يك دوره نسبتا دراز توقف در خلق آثار ماندگاري از اين دست، اين‌بار با دانش و تواني جهنده ما را درگير ثانيه‌هاي باتلاق‌گونه مي‌كند. لحظه‌هاي پاك نشدني؛ مثل چسبيدن گوشت و پوست و خون آدمياني ديگر از جنس خودمان بر دست و تن ما كه با هيچ آب و شوينده‌اي از بين نمي‌رود. در اين نمايش كامل آدمياني مي‌شويم پر هراس كه دنبال جايي براي پنهان شدن در وجود ديگراني مي‌گرديم كه خودشان نيز همين حال را دارند و در نهايت موقع خروج سراسر راه پوشيده شده است از پوتين‌هاي تعويض شده با جاي ديگري و ديگران. آنچه از اين اثر تا هميشه در ذهن مي‌ماند اينكه ما محكوم به همانندي سرنوشتيم و ما را از هم گريزي نيست؛ چه مانده، چه رفته، چه بي‌گناه، چه پاك، چه بالا و چه پايين. همه سد راه هميم؛ با قصد و بي قصد، حتي اگر عامل بازدارنده رهاي‌مان كند درست مثل پاندول ساعت ثانيه‌هاي عادت را تكرار مي‌كنيم و مدام خود را به ديوار مي‌كوبيم. كافي است موقع تماشا آدم خودش را به دل درياي نمايش بزند، ما را با خود خواهد برد. تماشايش دقت مي‌خواهد و همراهي، چه بخواهيم و چه نخواهيم از همان آغاز، از همان بيرون زمين تنيس ما بخشي از اثر و وسط نمايشيم.
به حميد و گروه سخت‌كوشش تبريك مي‌گويم.
نمايش سال ثانيه،
هرشب در آغاز غروب در زمين تنيس كاخ سعدآباد، از در ورودي زعفرانيه، به مدت يك ساعت اجرا مي‌شود.