روزبه دلاور
تيم ملي راگبي زنان ايران با كسب عنوان نايب‌قهرماني در مسابقات راگبي آسيا ۲۰۲۵ در مسقط عمان بار ديگر تاريخ‌سازي كرد. اين نخستين‌باري است كه دختران راگبي‌باز كشورمان موفق به صعود به فينال يك دوره مسابقات آسيايي مي‌شوند. ملي‌پوشان ايران در مسير فينال كه به صورت دوره‌اي برگزار شد، تيم‌هاي قدرتمندي ازجمله لبنان، اردن، كره‌جنوبي و ازبكستان را پشت سر گذاشتند. هر چند در ديدار نهايي با نتيجه ۱۷ بر ۷ مغلوب ازبكستان شدند اما اين عملكرد درخشان، نشان‌دهنده رشد چشمگير اين رشته در بخش زنان است. اين دستاورد، ادامه‌دهنده مسير موفقيت‌‌آميز دو سال گذشته است كه تيم زنان براي اولين‌بار مدال برنز آسيا را كسب كرده بود، اما آيا به اين رشته ورزشي آن‌طور كه بايد توجهي مي‌شود؟ به همين به بهانه با زهره عيني، مربي تيم ملي راگبي گفت‌وگويي ترتيب داديم كه ماحصل آن را در ادامه مي‌خوانيد.
سطح مسابقات چطور بود؟
سطح مسابقات امسال خيلي بالاتر از دو سال پيش بود كه ما شركت كرده بوديم اما خب تيم ما در اردوهاي بلندمدتي شركت داشت برعكس دو سال پيش كه يك يا دو اردو داشتيم اما امسال نزديك به سه ماه در اردو بوديم. تمريناتي برگزار كرديم تا به سطحي كه مدنظر كادرفني بود، نزديك شوند و اختلاف بين نفرات اصلي و ذخيره هم خيلي تفاوتي نداشت. اين موضوع خيلي به ما كمك كرد ضمن اينكه بچه‌هايمان باتجربه‌تر شده بودند. همين‌ها باعث شده بود باتوجه به قوي‌تر شدن ساير تيم‌ها، ما بهتر نتيجه بگيريم.
چند تا تيم شركت داشتند؟
پنج تا تيم بوديم، ما و ازبكستان و اردن و لبنان و كره‌جنوبي. در كل تيم‌هاي آقا در اين سطح بيشتر هستند و در سيد يك براي خانم‌ها 10 تا تيم هست كه ما با دومي در اين رقابت‌ها به سيد يك صعود كرديم. تعداد مسابقات راگبي زياد است اما خب بعضي تيم‌ها فقط در بعضي مسابقات شركت مي‌كنند مثل تيم ايران كه در دو سال اخير در تورنمنتي حضور نداشت!
براي اولين‌بار بود كه دختران ايراني فيناليست مي‌شوند؟
بله. ما سومي را داشتيم و حالا هم يك پله صعود كرديم.
اين تيم چند سال است كه تشكيل شده است؟
از سال ۱۳۸۷ تيم ملي زنان راگبي تشكيل شده و من ۱۲ سال كاپيتان بودم و الان هم افتخار اين را داشتم كه به عنوان مربي كنار تيم ملي باشم.
به لحاظ امكانات و رسيدگي شرايط راگبي زنان ايران چطور است؟
از لحاظ امكانات هم نبود اسپانسرها و محدوديت باعث شده ديده نشويم وگرنه راگبي يكي از رشته‌هاي پرطرفدار و يك رشته المپيكي به حساب مي‌آيد. در چند سال اول شكل‌گيري راگبي در ايران زيرنظر فدراسيون اداره مي‌شد كه رسيدگي‌ها بهتر بود اما از وقتي زيرنظر فدراسيون انجمن‌هاي ورزشي كه سي تا چهل زيرمجموعه دارد رفته قطعا رسيدگي‌ها نسبت به يك فدراسيون كمتر است. راگبي كه يك رشته المپيكي است اصلا نبايد زيرنظر انجمن‌ها باشد و بايد يك فدراسيون اختصاصي داشته باشد چون با نتايجي كه خانم‌ها مي‌گيرند با يك سرمايه‌گذاري بلندمدت قطعا حرفهاي زيادي براي آينده خواهيم داشت.
رقابت‌هاي ليگ زنان ايران چه شرايطي دارد؟
هر سال برگزار مي‌شود حالا يا به صورت ليگ يا قهرماني كشور. اسپانسرهايي هم براي ليگ هستند اما خب اينها مي‌آيند تا تبليغات‌شان ديده شود اما از لحاظ رسانه‌اي و پوشش خبري از بس ضعيف است كه خيلي كمتر اسپانسرها رغبت مي‌كنند تا سرمايه‌گذاري كنند.
مي شود بگوييد در اين چند سال به عنوان مربي يا بازيكن چقدر از راگبي درآمد داشتيد؟
ما كه الان فقط مربيگري مي‌كنيم اما واقعا در راگبي هيچ پولي نيست و فقط عشق است. به عنوان بازيكن و مربي هيچ مبلغ قراردادي نداريم! اگر اسپانسري هم جذب شود در حد هزينه‌هاي اردو است.
براي اين عنوان تاريخي پاداشي در نظر گرفتند؟
گفتند تقدير مي‌كنيم اما فعلا كه تازه برگشتيم! اما دو سال پيش كه سوم شديم در مراسم تجليل از قهرمانان حتي اسم ما نبود و از تيم ما تقديري هم نشد! در اين 14 سال اگر درآمدي از جاهاي ديگر داشتم خرج اين رشته كردم! مثلا خودم فوتباليست هم هستم و مي‌دانم قرارداد مالي فوتباليست‌ها به چه شكل است و 10 سال هم در ليگ برتر به طور حرفهاي فوتبال بازي كردم و با تيم‌هاي شن ساي ساوه و بم قهرمان ليگ برتر هم شدم، اصلا قابل قياس نيست. با قرارداد يك بازيكن فوتبال مي‌شود دو تا سه اعزام خوب براي راگبي داشت. ما قبل از حضور در اين مسابقات اصلا بازي تداركاتي نداشتيم!
كفش و لباس را كه انجمن مي‌دهد؟
لباس را بله چون تيمي است و بايد متحد باشيم خودشان مي‌دهند اما كفش كه خودمان مي‌خريم اگر اورجينال باشد حداقل 20 ميليون پولش مي‌شود.
چطور نتوانستيد ازبكستان را در فينال شكست بدهيد؟
روز قبلش ازبكستان را شكست داده بوديم اما از بس كه بچه‌ها كم به مسابقات اعزام شده بودند، چون اسم فينال روي بازي با ازبكستان آمد، باعث شد بچه‌ها دچار استرس شوند و كم‌تجربگي در اين سطح باعث ايجاد فشار شد و نتوانستيم نتيجه بگيريم.
بهترين بازيكن ما در اين تورنمنت چه كسي بود؟
ميانگين سني تيم ما ۲۳ سال بود و واقعا همه عالي كار كردند. نصف بچه‌هاي ما اولين تجربه‌شان بود و فكر مي‌كنم همه آنها در اين مسابقات پديده بودند.
برنامه تيم براي آينده چيست؟
قرار است جلسه‌اي برگزار كنند و برنامه‌ريزي كنيم براي هدف بعدي. قطعا مي‌خواهيم در سيد يك شركت كنيم.
صحبت پاياني؟
تشكر از شما و اميدوارم توجهات بيشتري به اين رشته شود تا با ورود اسپانسرها اين رشته پيشرفت بيشتري در كشورمان داشته باشد.