توصيف ميز كار نويسنده از زبان خودش

وقتي از دفترهاي انتشارات ناپ در نيويورك ديدن مي‌كردم اين چوق‌الف را «سوني مهتا» (سردبير اين انتشارات) به من هديه كرد. خيلي به‌درد بخور است و هميشه از آن استفاده مي‌كنم.

ليوان قهوه‌اي كه هر روز از آن استفاده مي‌كنم يادگاري است از سفرم به سوييس. طرح ساده‌اش را دوست دارم، قرمز و خيره‌كننده (همه‌جا هم پيدا مي‌شود!)

اين اشيايي كه پاي چراغ مطالعه‌ام گذاشتم، سوغات سفرهايم به شهرهاي مختلف است. پاي چوبي كه عنكبوتي روي آن نقش بسته را از شهر لائوس، آن سنگ مرمر كه رويش زنبوري نشسته از اسكانديناوي و قوطي بادام‌زميني را از... ممم... ببخشيد، يادم رفته است.

با مداد نوشتن را خيلي دوست دارم، البته نوك مداد هميشه بايد خوب تراشيده شده باشد. اين مدادها را از فروشگاه بزرگي در امريكا خريدم. طرح‌هاي روي جامدادي‌ها همان طرح‌هاي روي آلبوم‌هاي «مايلز ديويس» (موسيقيدان سبك جاز)، « Cookin» و «Relaxin» است. اين جا‌مدادي‌ها را براي اينكه مشتري خوبي بودم از فروشگاه موسيقي‌اي هديه گرفتم.

عروسك كوچك روي ميزم «ياشيمورو»رايان «اوگاوا» كه ستاره تيم بيسبال مورد علاقه‌ام «ياكولت سوالوز» است. اسم مستعار او «رايان» اشاره‌اي به «نولان رايان» (بازيكن بيسبال امريكايي) دارد چون ياشيمورو براي پرتاب توپ پايش را مثل رايان بلند كرده است.

(قفسه‌ها) حدود 10 هزار صفحه گرامافون دارم؛ سي‌دي‌هايم را نشمردم. بيشتر صفحه‌هاي گرامافونم موسيقي جاز هستند. معمولا وقتي كار مي‌كنم به موسيقي گوش مي‌دهم.