سواد پژوهشي
علي صابري
پژوهش الگوي كاربردي كردن و نتيجه بخش كردن دانستنيها است، اينكه براي آموختههايمان مسير و هدف بسازيم و سواد پژوهشي اهميت به تخصص و تعهد در پژوهش است به اينكه درست ياد بگيريم و درست از يادگرفتنيهايمان استفاده كنيم. پس سواد پژوهشي بيان تعريفي توسعه يافته از علمآموزي است، اينكه دانش بايد بتواند انسان بهتر و جامعه بهتر را بسازد. بايد بدانيم رسالت آموختن براي رشد و شكوفايي همهجانبه فردي و اجتماعي در معناي درست آن است، يعني ما ياد ميگيريم تا با ارتقاي دانش و بينش بتوانيم جهانبيني توسعه يافتهاي كسب كنيم تا با داشتن نگرشي رشد يافته و تربيت شده نقش انساني خودمان نقش انسان با علم و اخلاق را درست ايفا كنيم. پس بايد بپذيريم كه به عنوان يك انسان ملزم و مسوول به رسالت آموختن هستيم. اينكه بدانيم اگر ياد ميگيريم نسبت به اين ياد گرفتن تعهد علمي و اخلاقي داريم، اينكه بايد از دانش و بينش خود در مسير انسانيت بهره ببريم در مسير كمك و خدمت به علم و انسان در مسير ساختن جامعه سالم و موفق. پس پژوهش كه الگوي استفاده از آموختنيها است فراتر از يك تكليف علمي است، يك تكليف انساني است و سواد پژوهشي بيان اين تعريف و تفسير زيبا از پژوهش است. اينكه بايد درست از دانستنيها استفاده كرد، اينكه نسبت به آنچه آموختيم و ميدانيم، مسووليم، اينكه علم بايد با اخلاق باشد.