مرگ در مي‌زند
بهزاد صديقي*
اكبر رادي نمايشنامه تك‌پرده‌اي شب به‌خير جناب كنت را در سال 81 به نگارش درآورد؛ نمايشنا‌مه‌اي با سه شخصيت (دو مرد و يك زن) در فضاي رئال و سوررئال؛ اين نمايشنامه كه چاپ دوم خود را در پاييز سال 93 پشت سر گذاشت، همچون تك‌پرده ديگر استاد رادي (كاكتوس) به نوعي مرگ و زندگي را توأمان به نمايش مي‌گذارد. مرگ در اين اثر همچون سايه‌اي در فضاي واقعي و غير واقعي در كنار زوج پيري قرار دارد تا آخرين لحظات زندگي آنان را به ديگرگونه‌اي دستخوش تغيير كند. گويي مرگ هر لحظه در كنارمان است و پشت در ايستاده تا زنگ را بزند و ما را بي‌مقدمه و بي‌خبر با خود ببرد. رادي همچون ديگر آثار خود به شخصيت‌پردازي و زبان و ديالوگ آد‌م‌هايش مينياتوري نگاه مي‌كند و چنان زبان‌ورزي مي‌كند كه گويي اين قصه و آدم‌ها در كنار ما وجود دارند و زندگي مي‌كنند؛ فارغ از آنكه آقاي كنت و همسرش خيال مي‌كنند كه به يك مهماني دعوت شده‌اند و در همين غرق شدن در زندگي و روياهاي خود، به ناگهان كسي به اسم آقاي وحداني از راه مي‌رسد تا زندگي آنان را معنايي ديگرگونه ببخشد.
در دراماتورژي اين اثر چه در تحليل متن و چه در شيوه اجرايي كوشش شد تا برپايه متن نمايشنامه، موقعيت و فضاسازي نمايشي از واقعيت صرف فاصله گرفته‌شود و به فضاي سوررئال و حتي فانتزي نزديك شود. با اين نگاه، بازي‌ها و طراحي صحنه و نور و موسيقي، فضا‌سازي‌هاي لازم صورت گرفت تا شب‌بخير جناب كنتي اجراشود كه پيش از اين چنين نگاهي به آن نشده بود. ليلا برخورداري، وحيد آقاپور و مجتبي پيرزاده به عنوان بازيگران اين نمايش بر اساس تحليل از چنين موقعيتي هريك به فراخور تجربه و دانش بازيگري و تئاتري خود تلاش كردند بازي‌هاي درخوري از خود به نمايش بگذارند. در اين فضاسازي البته عناصرموسيقي، نور و صحنه (اين دو عنصر صحنه و نور به فراخور امكانات موجود و سالن نمايش) ميزانسني هماهنگ با شيوه اجرايي و نوع نگاه به متن به وجود آوردند و در شكل‌گيري نمايش موثر بودند. در اين ميان نقش طراحي لباس و طراحي گريم را نبايد ناديده گرفت كه با قوت و قدرت جلوه‌گرشدند و به باورپذيري مخاطبان از چنين شخصيت‌هايي و نيز به قوت اجرا افزودند. با اين حال كوشش گروه اجرايي نمايش شب بخير جناب كنت اين بود كه وجه بصري و زيبايي‌شناسي اين اثر به نحو درست و شايسته‌اي صورت گيرد؛ هرچند همواره كاستي‌هاي فني تالار‌هاي نمايشي و شرايط اقتصادي، اغلب گروه‌هاي نمايشي را از رسيدن به يك اجراي كاملا مطلوب دور مي‌سازد و اين مساله در اجراي اين نمايش نيز بي‌تاثير نبود.
٭دراماتورژ نمايش شب بخير جناب كنت