يادبود
پدر معنوي تهران رفت
منوچهر والي‌زاده
مرتضي احمدي در تاريخ هنر ايران يك شخصيت تاثيرگذار بود، او روح هنر را مي‌شناخت و مسير درستي را براي تعالي در اين وادي انتخاب كرده بود. احمدي از صداي گرم و جذابي برخوردار بود و با توجه به شخصيت پخته‌يي كه در تيپ‌سازي داشت بسياري از كاراكترهايي كه او به جايش حرف زد در ميان مخاطبان به محبوبيت و از آن مهم‌تر ماندگاري رسيد. او مانند هم‌نسلانش كار برايش جدي بود و با تمام انرژي در اثري حضور پيدا مي‌كرد و برايش فرقي نمي‌كرد، كاراكتري كه قرار است به جايش حرف بزند نقشش كم است يا زياد، شك ندارم جاي خالي او هرگز در عرصه هنر پر نمي‌شود. او شيفته زندگي در تهران بود و همين عشق باعث شده بود، تلاش كند كه تهران را از زاويه جديدي براي افرادي كه روزهاي گذشته تهران را به ياد ندارند به تصوير بكشد. او وظيفه خودش مي‌دانست كه تهران اصيل را به مردم معرفي كند و به معناي واقعي كلمه هم خودش فردي اصيل بود، اصالتش باعث شده بود كه او هرگز گامي به خطا بر ندارد و در چارچوب حركت كند. صدافسوس كه آخرين روز بهار به ما رحم نكرد و هنرمندي اصيل ما را از ما گرفت و به نوعي تهران را بي‌پدر كرد چون او به نوعي پدر معنوي تهران به شمار مي‌رفت و با رفتن او تهران بيش از پيش تنها شد.
جاي خالي‌ات با هيچ چيز پر نمي‌شود
چنگيز جليلوند
وقتي هنرمند بزرگي باشي، رفتنت آدم‌ها را مي‌سوزاند، چراكه مي‌دانند جاي خالي‌ات را هيچ چيز و هيچ كس نمي‌تواند پر كند، از طرفي حس اينكه آثارت باعث مي‌شود مردم تو را فراموش نكنند، واقعا شيرين و جذاب است چراكه اين آثار تو را جاودانه مي‌كنند. هر كسي هر جايي كه صدايت را مي‌شنود و تصويرت را مي‌بيند در دلش خدا بيامرزي مي‌گويد و احتمالا فاتحه‌يي مي‌خواند، چه چيزي از اين لذت آمرزش‌خواهي بالاتر است. مرتضي احمدي با آثارش آمرزيده و جاودانه شده است. او سال‌ها خنده را روي لبان مردم نشاند و دل‌هاي آنها را شاد كرد با معرفي تهران نشان‌مان داد كه طهراني اصيل چه كسي است و طهران در روزهاي كه با «ط» دسته‌دار نوشته مي‌شد چه روزگاري داشت؛ آن زمان كه تبديل به هيولا نشده بود. اي كاش ما قدر هنرمندهاي‌مان را در زمان حيات‌شان هم بدانيم و سعي كنيم كه خودشان و كارهاي‌شان را بيش از پيش به مخاطبان بشناسانيم وگرنه اينكه بخواهيم بعد از مرگ‌شان برايشان مراسم‌هاي ياد بود بگيريم و مدام از بزرگي‌شان بگوييم چه فايده‌يي دارد. بي‌ترديد جاي خالي مرتضي احمدي در هنر ايران پر نمي‌شود چرا كه او در خوانندگي، بازيگري و دوبله كم‌نظير بود.