حرم امام، خط قرمز صدا و سيما؟
سايت جماران با اين عنوان نوشت: «اگرچه اختلاف سليقه امري طبيعي و بديهي در هر مجموعه سياسي زنده و پوياست، اما فراتر از اختلافات جناحي، اصولي وجود دارد كه مورد توجه، اتكا و بلكه مايه اعتبار همه اين جريانات درون يك نظام سياسي و فكري است. جمهوري اسلامي ايران نيز از اين قاعده مستثني نبوده و اصول و محكمات مشخصي دارد كه در قالب نمادهايي چون امام راحل، شهداي گرانقدر، خانواده‌هاي معظم آنان، جانبازان و ايثارگران تجلي مي‌يابد و همواره مورد تاكيد مقام معظم رهبري و اقشار مختلف مردم است. اين اصول آنچنان واجد ارزش‌هاي معنوي هستند كه هر جريان سياسي براي جلب نظر مردم به آنها تمسك مي‌جويد. به جرات مي‌توان گفت كه شخصيت برجسته حضرت امام خميني مهم‌ترين اين اصول است كه فارغ از اصل جمهوري اسلامي به عنوان يادگار بزرگ ايشان، در قالب نمادهايي همچون مراسم سالگرد رحلت ايشان، حرم مطهر و ساير اماكن و مراسم مرتبط در جامعه ايران متجلي است. اما در اين ميان گويا صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران كه رسانه ملي عنوان گرفته است (؟!) و به تعبير امام بايد دانشگاه باشد، اصول متفاوتي دارد و بر اساس مختصاتي ديگر به توليد و انتشار خبر و برنامه مي‌پردازد. اگرچه اين رويه تازه نيست و دلسوزان كشور و رسانه‌هاي مختلف از جمله پايگاه اطلاع‌رساني و خبري جماران بارها از اين روال انتقاد كرده‌اند، اما چند اتفاق جديد در اين زمينه قابل توجه است كه اگرچه اميدي به توجه مديران اين رسانه نيست، ولي در جهت بيان دغدغه‌ها و انتقادات و تاكيد بر اصول، امري لازم و ضروري است. در حالي كه هفته قبل آخرين اجلاسيه دوره چهارم مجلس خبرگان رهبري در تهران برگزار شد و اعضاي اين مجلس پيش از حضور خدمت مقام معظم رهبري در حرم مطهر امام با آرمان‌هاي بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران تجديد ميثاق كردند، براي نخستين بار اين رسانه نه تنها خبر مراسم را پوشش نداد، بلكه اساسا از اعزام تيم خبري استنكاف ورزيده كه با توجه به روال‌مند بودن اين مراسم و همچنين اهميت اين اتفاق خبري امري عجيب است و بعيد به نظر مي‌رسد تعمدي نبوده باشد. هدفمند بودن اين اقدام وقتي قطعي‌تر به نظرمي رسد كه دو روز پس از اين واقعه، مراسم بيست و يكمين سالگرد رحلت مرحوم يادگار امام، حجت‌الاسلام والمسلمين حاج سيد احمد خميني با حضور اعضاي بيت امام و اقشار مختلف مردم و روحانيون برگزار مي‌شود، اما باز هم رسانه به اصطلاح ملي از هرگونه پوشش خبري يا تصويري خودداري كرده و گويي انگار نه انگار كه در چنين مكان مهم و ملي، چنين مراسمي با اين ابعاد و اهميت ذاتي برگزار شده است؛ اين در حالي است كه بعضا يك رخداد خبري در نقطه‌اي بسيار كوچك با اهميت خبري به مراتب كم، به دلايل مختلف مورد توجه صدا و سيما قرار مي‌گيرد، اما در چنين مناسبت‌هاي مهمي گويي نه صدايي وجود دارد و نه سيمايي!اي كاش صدا و سيما رسانه همه مردم بود و ظرفيت خود را به وسعت تمام جريانات درون نظام و انقلاب حفظ مي‌كرد تا مردم و دلسوزترين و معتقدترين افراد به نظام مجبور نباشند بعضا از شبكه‌هاي ماهواره‌اي غيردلسوز و بعضا بدخواه انقلاب، خود را تغذيه خبري كنند. آيا همين رفتار سبب نمي‌شود سخن پراكنان مغرض جولانگاه بيشتري براي خود بيابند؟