كوچ دوباره به آغوش مخاطبان بي‌صدا

رضا رشيدپور، 12 روز بعد از بازگشت دوباره‌اش به آنتن زنده از فضاي مجازي خداحافظي كرد. داستان خداحافظي از شب دوازدهم آغاز شد؛ از ايده «شوخي سيزده» با مخاطب‌هاي برنامه «صفر صفر» و اطلاعيه درباره شبكه مجازي «تلگرام». مجري ممنوع‌التصوير سابق و تازه بازگشته به آنتن كه در تمام روزگار دوري از رسانه ملي، با برنامه اينترنتي «ديد در شب» همچنان در ديد مخاطبان‌شان بود، تصميم گرفت جدي و رسمي، متني را بخواند و به مخاطبانش، چه در تلويزيون و چه در فضاي مجازي، اعلام كند اگر عكس‌هاي پروفايل خود را به پرچم ايران تغيير ندهند، مسوولان آنها را كاربرهاي غيرفعال شناسايي مي‌كنند و حساب كاربري آنها در تلگرام را مسدود. با فاصله كوتاهي بعد از اجراي «دروغ سيزده»، سيل مخاطبان «گول‌خورده عصباني» روانه تنها صفحه رسمي رشيدپور در اينستاگرام شدند و پاي عكسي با پرچم ايران و توضيح رشيدپور كه همه‌چيز شوخي بوده و «دروغ سيزده». جماعت مخاطب عصباني، ثانيه به ثانيه كه هيچ در دهم ثانيه، كامنت‌هايي سراسر فحش و دشنام نثار رشيدپور و دروغش كردند. رفتار قديمي و كلاسيك عده‌اي از مخاطب‌هاي مجازي كه هرجا ناراضي مي‌شوند، اين نارضايتي را جز با دشنام تخليه نمي‌كنند و رشيدپور نه نخستين سوژه و نه آخرين آنهاست. عده‌اي در اين كامنت‌ها مبناي فحش را برآبروي از دست رفته در ميان دوستان و آشنايان گذاشتند و عده‌اي ديگر هم فقط عصباني از اين «سركار گذاشتن». مثل هميشه كاربران منطقي و ميانه‌رو هم تلاش مي‌كردند تا شعله آتش جمع عصباني را كمي آرام كنند و حتي نوشتند: «كه شوخي شما با نيت آشتي ملي انجام شد، اما نتيجه برعكس داشت و آدم‌ها را دو دسته كرد... شوخي جالبي نبود». اما اين كامنت‌ها در سيل عصيانگر فحش‌ها و دشنام‌ها گم شد و كار را به جايي رساند كه رضا رشيدپور، مجري تازه بازگشته رسانه ملي، چشم روي همه آنها بست و يك ساعت بعد از آخرين پست، با عكسي تازه و توضيح تازه نوشت: « نيمه شب است و من از خواندن اين همه فحش ركيك و برخورد زننده ديگر تعجب نمي‌كنم و اين خيلي بد است. يعني ديگر به فحش و پرخاش و رفتارهاي تند عادت كرده‌ايم. يك شوخي بسيار ساده را برخي به كجاها ربط مي‌دهند! واقعا شرم مي‌كنم. دوربين مخفي‌هاي خارجي را ديده‌ايد؟ چقدر راحت لبخند مي‌زنند و به هم احترام مي‌گذارند. عجب... همه تلويزيون‌هاي معروف دنيا از سي‌ان‌ان تا بي‌بي سي و غيره اين شوخي‌ها را با شدت بيشتر انجام مي‌دهند و هيچ اتفاقي هم نمي‌افتد. فقط لبخند زدن و كمي دور شدن از فضاي خشك و جدي را به‌هم يادآوري مي‌كنند. هم وطن عزيزم. پاي فضاي مجازي نشسته‌اي و به خاطر اينكه با تو شوخي كرده‌ام و خواسته‌ام پرچم كشورت را منتشر كني انواع فحش‌هاي كثيف را مي‌نويسي. واقعا با اين شوخي چه آسيبي به تو رسيد؟ دقيقا چه صدمه‌اي وارد شد؟ اما من از خواندن اين همه بي‌مبالاتي و بي‌حرمتي كم كم نااميد مي‌شوم و مثل خيلي از رفقاي ديگر تصميم مي‌گيرم كه از فضاي مجازي خداحافظي كنم. آنها ظاهرا عاقل‌تر از من بودند. شرمسارم.» و به اين ترتيب از دنياي مجازي خداحافظي كرد. از دنيايي كه تا پيش از بازگشتش به رسانه ملي به او فضا و امكاني براي كار كردن داده بود اما وسعت كاربرانش، آزادي عمل اهالي آن و عدم كنترل رفتارهاي ناهنجارش كه بارها و بارها اهالي اين فضا را غافلگير كرده، رشيدپور را وادار كرد تا دوباره به رسانه اولش كوچ كند و حالا كه ديگر مشكلي ندارد، به همان مخاطبان بي‌صداي رسانه ملي لبخند بزند.