روزهايي كه پاستور مركز فعاليت انتخاباتي اصولگرايان بود
گروه سياسي| ارديبهشت سال 95؛ اصولگرايان نگران دخالت دولت در انتخابات هستند. دخالتي كه هنوز مدركي دال بر اثبات آن ارايه ندادهاند. شش سال پيش، زمستان سال 89 و همينطور 9 سال پيش، زمستان سال 85 نگاه آنها به نقش دولت در معادلات انتخاباتي فرق ميكرد.
دو مقطعي كه اصولگرايان بدون هيچ دغدغهاي در نهاد رياستجمهوري و با مركزيت محمود احمدينژاد جلسات انتخاباتي خود را برگزار ميكردند و هيچ نگراني از آنچه امروز «دخالت دولت در انتخابات» ميدانند، نداشتند. براي مجلس هشتم چگونگي حصول به انسجام و همفكري، در ميان اصولگرايان، به اولويت اصلي، تبديل شد. آغاز توافقات، به تشكيل نشستي با دعوت محمود احمدينژاد، متشكل از محمود احمدينژاد، غلامعلي حداد عادل، علي لاريجاني، احمد توكلي، علياكبر ولايتي، حسين فدايي، عليرضا زاكاني، محمدرضا باهنر، صادق محصولي، حيدر مصلحي، علي كردان، مهدي چمران، محمدرضا رحيمي، محسن كوهكن و حبيبالله عسگراولادي بازميگردد كه پس از نشستهاي اين ۱۵ نفر، كارگروهي ۹ نفره، ماموريت تدوين منشور اصولگرايي و توافق براي حصول به وحدت را بر عهده گرفت كه در نهايت، سه طيف از جريان اصولگرا، شورايي را تشكيل دادند كه جبهه متحد اصولگرايان نام گرفت و براي انتخابات ليست داد.
چهار سال بعد، يعني سال 89 و در آستانه رقابت مجلس نهم بود كه باز هم با دعوت محمود احمدينژاد، نشستي با حضور 30 نفر از سران اصولگرايان در ساختمان نهاد رياستجمهوري تشكيل شد. هرچند اين نشستها خصوصا براي انتخابات مجلس نهم نتوانست اتحاد اصولگرايان را براي آنها به ارمغان بياورد اما نقش پررنگ دولتهاي نهم و دهم در آن آشكار بود. تا آنجا كه جلسات اوليه در هر دو دوره در نهاد رياستجمهوري و گاه دفتر محمود احمدينژاد و با دعوت او برگزار ميشد. آن زمان البته اصولگرايان اين تحركات را «دخالت دولت در انتخابات» نميدانستند.