فوتبال هم در درون جامعه فرانسه تفرقه ايجاد كرده است

آنچه كه در خارج از زمين مسابقه فوتبال مي‌گذرد اهميتش كمتر از داخل زمين نيست. امروز فرانسه ميزبان جام ملت‌هاي اروپاست. با اين هجمه عظيم از مصيبت‌هاي ريز و درشت كه از در و ديوار بر سر كشور فرانسه آوار شده، از حملات تروريستي گرفته تا سيل، آيا مي‌توان انتظار يك حمايت شورانگيز از تيم ملي فوتبال فرانسه ميزبان را براي كسب عنوان قهرماني اين مسابقات داشت؟ مسابقات فوتبال جام جهاني 1998 كه با ميزباني و قهرماني فرانسه برگزار شد به خاطره‌ها پيوسته است. يكي از بازيكنان تيم فوتبال فرانسه، در جام جهاني 1998«زين‌الدين زيدان» مهاجر الجزايري متولد مارسي بود كه با همراهي بازيكنان ديگري همچون «ليليان تورام» و «مارسل دزايي» هم تيمي‌هاي سياه پوستش افتخار بزرگي براي فوتبال و كشور فرانسه كسب كردند. در آن دوران فرياد «زين‌الدين؛ رييس‌جمهوري» بر فراز طاق نصرت مشهور شهر پاريس؛ «ارك پيروزي» سر داده مي‌شد. برخي فرياد «سياه، سفيد؛ عرب» سر مي‌دادند كه خطاب‌شان تركيب تيم ملي فرانسه بود كه اشاره‌اي هم به رنگ پرچم فرانسه داشت. اين پيروزي در فوتبال؛ كل كشور فرانسه را متحد و مصمم ساخت. اما پيروزي سال 1998 به سهم خود ثابت كرد كه هنوز كار زيادي براي انجام دادن باقي است. اينك در مسابقات «يورو 2016» تيم ملي فرانسه نه‌تنها با مشكل بازيكنان آسيب ديده‌اش دست و پنجه نرم مي‌كند بلكه ناچار است مشاجرات حاشيه‌اي بر سر كيفيت تركيب قوميتي تيم را هم رفع و رجوع كند. «كريم بنزما» يكي از بازيكنان صاحب‌نام اين تيم است كه از تركيب اصلي تيم كنار گذاشته شده و بالطبع از اين موضوع خشمگين است. بنزما متولد
« ليون» و فرزند والديني از مهاجران الجزايري است و عضو باشگاه «رئال مادريد». بنزما به روزنامه اسپانيايي «مارسا» اسپانيا گفته كه «ديديه دشام» مربي تيم ملي فرانسه تحت فشار گروه‌هاي نژادپرست فرانسه او را از تركيب اصلي تيم كنار گذاشته است. منظور وي حزب افراط‌گراي «جبهه ملي» است. بنزما يك پرونده دادگاهي دارد و متهم است كه با در اختيار داشتن يك نوار از روابط خصوصي يكي از هم تيمي‌هايش قصد اخاذي از او را داشته است. اين ماجرا به همراه يك‌سري شرارت‌هاي بنزما، تصويري بد از او در فوتبال فرانسه ساخته است. «اريك كانتونا» ستاره سال‌هاي دور «آبي‌ها» و بازيكن اسبق تيم منچستريونايتد هم به روزنامه «گاردين» گفته است كه دشام، كريم بنزما و بازيكن ديگري به نام «حاتم بن عرفه» را تنها به دليل اصليت قوميتي و نژادي‌شان از تيم بيرون كرده است. بن عرفه اصليت آفريقاي شمالي دارد. «جمال دبوز» بازيگر مشهور فرانسه هم در انتقاد از مربي تيم ملي فوتبال فرانسه گفته است: «حضور كمرنگ بازيكناني برخاسته از مناطق محروم و فقير در تركيب تيم ملي فوتبال فرانسه سبب تضعيف روحيه جوانان اين نواحي مي‌شود.»  در مفهوم سياسي امروز؛ بيان يك چنين اظهاراتي؛ آتش‌افروزانه است. البته برخي معتقدند كه نژادپرستي، تهمتي است كه بر تيم ملي فرانسه وارد شده است چون هم‌اكنون اين تيم چندين بازيكن مهم سياهپوست دارد. اما اين تهمت نيست و روي خطاب آن فقط تيم ملي نيست. نژادپرستي كل جامعه فرانسه را در تمامي شؤون خود اعم از فرهنگي و اجتماعي احاطه كرده است. تيم ملي فوتبال فرانسه؛ آينه كل جامعه فرانسه است چون بازيكناني را از سراسر حاكميت فرانسه در خود جاي مي‌دهد. اما اين آينه امروز با شفافيت تمام نشان مي‌دهد كه اصل «سياه، سفيد؛ عرب» ديگر يك اسطوره است. همان طور كه شعار «من شارلي هستم»، با حملات سال 2015 پاريس از بين رفت و جاي خود را به شعار غيرملي‌گرايانه «من؛ شارلي نيستم» داد. دشام كه خود عضو تيم ملي فوتبال فرانسه در كسب مقام قهرماني جهان درسال 1998 بود عاقلانه در مقابل هجمه انتقادها سكوت اختيار كرده است. به دنبال يك سري اتفاقات ناخوشايند و مخربي كه طي سال‌هاي اخير براي فوتبال فرانسه رخ داد از جمله اعتصاب بازيكنان در جريان جام جهاني 2010 و بحث‌هاي پشت پرده ميان مقامات فدراسيون فوتبال راجع به سهميه قوميتي در تركيب تيم درسال 2011، دشام مصمم شد كه نظم و انضباط را به تيم بازگرداند و تمام توجهش تنها معطوف به بازي شود به خصوص آنكه فرانسه خود ميزبان است. اين تيم ديگر هيچ بازيكن دردسرسازي را تحمل نخواهد كرد حتي اگر هم بازيكن پراستعدادي باشد.