پيروزي اميدوار‌كننده راخوي در اسپانيا
شش ماه پس از انتخاباتي تاريخي كه نظام دو حزبي سنتي اسپانيا را به چالش كشيد اما به تشكيل يك دولت نينجاميد، راي‌دهندگان اسپانيايي يك‌بار ديگر به پاي صندوق‌هاي راي بازگشتند تا دوباره نشان دهند كه چه گروهي مي‌خواهند روي كار باقي بماند و رايي متفاوت را به نمايش بگذارند. نتايج انتخابات نشان داد كه مردم دوباره به گرايش‌هاي سنتي خود بازگشته‌اند و به حزب محافظه‌كار مردم به رهبري ماريانو راخوي راي دادند تا نشان دهند تغيير چنداني در راي دولت نمي‌خواهند. حزب مردم به رهبري ماريانو راخوي در اين انتخابات با 33درصد آرا پيروز رقابت‌هاي انتخابات روز يكشنبه شد و توانست با 134كرسي كه چهارده كرسي بيش از انتخابات ماه دسامبر بود در جايگاه نخست قرار بگيرد. ماريانو راخوي پس از مشخص شدن پيروزي خود به بالكن ستاد انتخاباتي حزب مردم در مادريد آمد و در جمع هواداران خود گفت كه ما بايد براي همه مردم اسپانيا مفيد باشيم. او در ميان همه طرفدارانش در سخناني كوتاه گفت ما از فردا شروع به صحبت با هركسي مي‌كنيم. زنده باد اسپانيا. گفتني است راخوي پيش از انتخابات خطاب به مردم اين كشور گفته بود كه پس از رفراندوم بريتانيا مردم بايد پيغامي دلگرم‌كننده با راي خود به ساير نقاط اروپا ارسال كنند. گفتني است در هفته‌هاي گذشته يك رشته از نظر سنجي‌ها به نادرست پيش بيني كرده بود كه حزب راخوي مورد تنبيه راي‌دهندگان قرار مي‌گيرد و حزب چپ‌گراي افراطي پودوموس اعلام كرده بود كه ما در اين انتخابات ماريانو راخوي را به زير مي‌كشيم اما با مشخص شدن نتايج اين اتفاق رخ نداد. در جبهه مقابل، حزب سوسياليست با وجود اينكه ۵ كرسي ديگر را از دست داد همچنان با ۸۵ كرسي، قدرت اول جناح چپ باقي ماند. ائتلاف پودموس به رهبري پابلو ايگلاسياس هم همان ۷۱ كرسي خود را حفظ كرد و به عنوان قدرت دوم جناح چپ، جايگاه خود را تثبيت كرد. گفتني است كه پارلمان اسپانيا 350 كرسي دارد كه كه براي كسب اكثريت حزب پيروز نياز به 176كرسي دارد. اكنون محافظه‌كاران حزب مردم براي تشكيل دولت ناگزير به ائتلاف خواهند بود. اين درحالي است كه آراي متحد اصلي آنها يعني حزب راست ميانه سيودادانوس شهروندان با ريزش مواجه و از ۴۰ كرسي به ۳۲ كرسي كاهش يافت. بنابراين ماريانو راخوي حتي در صورت ائتلاف با آلبرت ريورا، بازهم هفت كرسي تا رسيدن به اكثريت مطلق فاصله دارد. بايد ديد رايزني‌هاي رهبران احزاب آيا در نهايت منجر به تشكيل دولت در اسپانيا خواهد شد يا آينده اين كشور بعد از اين انتخابات آبستن رويدادهاي ديگري است؛ انتخاباتي كه بسياري از واجدان شرايط در آن شركت نكردند و از نظر نرخ مشاركت، به عنوان يكي از ضعيف‌ترين‌هاي تاريخ معاصر اسپانيا به ثبت رسيد.