دوزبانه همچون سيوران
داريوش شايگان: دوزبانه‌بودن من شباهت‌هايي با سيوران داشت، من نيز چون او، پيشتر چندين كتاب به زبان مادري نوشته بودم و با وجود آشنايي با زبان فرانسه و نگارش تزم به اين زبان و با وجود اينكه آن را يكي از زيباترين زبان‌هاي دنيا مي‌دانستم، هرگز فرانسه‌زبان نمي‌شدم اگر در تبعيدي خودخواسته به فرانسه هجرت نمي‌كردم. اگرچه ادبيات فرانسه را مي‌شناختم و آثار كلاسيك آن را خوانده بودم، با موراليست‌هاي قرن هفدهم، اصحاب دايره‌المعارف در قرن هجدهم، آثار ژيد و والري و پروست آشنا بودم ولي بايد شيوه نگارش يك اسئيست (essayiste) را پيدا مي‌كردم و اين كار سهلي نبود.