لاريجاني:
كنوانسيون‌ها در زمان سرنگوني ايرباس ايران توسط امريكا كجا بودند؟
سومين روز از نشست مشترك حقوق بشري ـ قضايي ايران و ايتاليا با موضوع بررسي حقوق زنان و كودكان و نحوه رسيدگي به جرايم آنها در سيستم قضايي دو كشور برگزار شد. به گزارش ايسنا، در ابتداي اين نشست روساي دو هيات موضوعاتي را مورد اشاره قرار دادند كه از جمله آنها اشاره پروفسور بسيوني به تنوع و تعداد بالاي كنوانسيون‌هاي بين‌المللي و نبود تعريف مشترك و واحدي از حقوق بين‌الملل در جهان بود. من به عنوان كسي كه سال‌ها از عمرم را در اين خصوص گذرانده‌ام به شما مي‌گويم كه اين سوال خيلي سختي است. موضع من هميشه اين بوده است كه تقريبا در عمده موارد دادرسي كيفري بين‌المللي يك سياست غلط است ولي از لحاظ سياسي اراده و تمايل كشورهاي دنيا و خصوصا كشورهاي بزرگ براين بوده است كه اين موضوع باشد و البته اين ضد و نقيض‌ها هميشه مايه اختلاف نظر هم بوده است كه مي‌توان گفت شايد اراده سياسي براي همين منظور بوده است كه هميشه اختلافاتي براي دخالت وجود داشته باشد. وي در انتها اينگونه جمع‌بندي كرد: لذا وقتي درباره كنوانسيون‌ها حرف مي‌زنيم بايد اين موضوعات را لحاظ كنيم كه كنوانسيون‌ها در عين اينكه مهم هستند، بين‌المللي هستند و مي‌توانند در بسياري از موارد براي حقوق بشر و حقوق بين‌الملل مفيد باشند اما در عين حال محل اختلاف و تناقض با قوانين بين‌المللي و تعارض كشورها با يكديگر هم هستند. بعضا يا اجرا نمي‌شوند يا اساسا براساس قوانين ملي كشورها قابل اجرا نيستند يا صرفا محل طرح دعوا و استفاده‌هاي سياسي قرار مي‌گيرند. در ادامه لاريجاني، دبير ستاد حقوق بشر نيز در تكميل مطالب آقاي بسيوني گفت: ما نيز موردي را مشابه لاكربي در ايران داشتيم و آن زماني بود كه نظاميان امريكايي در خليج فارس ايرباس كشورما را با 290 سرنشين سرنگون كردند اما متاسفانه با وجود اين همه كنوانسيون‌هاي بين‌المللي حقوق بشري و با وجود اين همه ادعا درباره حقوق بشر عاملان اين جنايت نه تنها در هيچ دادگاهي محاكمه نشدند بلكه فرمانده ناو وينسنس كه دستور شليك به اين هواپيما را داده بود توسط رييس‌جمهور وقت امريكا مدال نيز گرفت.