سيدحسن خميني:
باقي‌ماندن در خطاهاي گذشته، جامعه را پراكنده مي‌كند
گروه سياسي| عيد غدير خم فرصتي براي چهره‌هاي ديني و سياسي است تا با گريزي به اين روز صحبت‌هاي خود را حتي در زمينه مسائل سياسي بيان كنند. امسال اما سيد حسن خميني ترجيح داد تا به بهانه اين روز بيش از هر چيز به اخلاق بپردازد و جنبه‌هاي اخلاقي شيعه بودن را از زبان امام اول شيعيان بيان كند. يادگار امام در درس خارج اصول خود كه در مدرسه عالي دارالشفاي قم برگزار شد بيش از هر چيز شاگردانش را به پندهاي اخلاقي وصاياي امام علي(ع) به فرزند ارشدش امام حسن(ع)، توصيه كرد. اما شايد پررنگ‌ترين بخش صحبت‌هايش را موضوع بخشش و مفهوم گذشت از خطاي ديگران در وصاياي حضرت امير تشكيل مي‌داد. به نظر مي‌رسد براي سيدحسن خميني اين روزها موضوع اخلاق در جامعه تبديل به يك دغدغه شده است چرا‌كه در چند ماه گذشته بارها در سخنراني‌هايش به مساله اخلاق پرداخته است. از نظر يادگار امام انسان حق خطا كردن ندارد اما حق بخشيده شدن را دارد. به گزارش ايسنا، وي با بيان اينكه «اگر خود را شيعيان واقعي اميرالمومنين(ع) بدانيم و بناميم، نبايد فراموش كنيم كه خداوند چنين لطف و كرم والايي را به ما عطا كرده است»، گفت: نخستين لازمه شيعه‌بودن، محبت به اميرالمومنين(ع) و فرزندان ايشان است و سپس بايد به وصاياي ايشان به امام حسن(ع) اشاره كرد كه به فرزند خود، تقواي الهي و برپاداشتن نماز را وصيت مي‌كنند و اينكه از گناه و خطاي ديگران در گذرد، خشم خود را فرو خورد، با نزديكانش مراوده كند، در مقابل نادان صبور باشد، در دين، شناخت يابد، در كار خود تامل و درنگ كند، با قرآن ارتباط گيرد و در نهايت با همسايگانش خوش‌رفتار باشد. وي به بخش‌هاي مختلف اين وصيت‌نامه اشاره كرد و درباره مفهوم «گذشت از خطاي ديگران» گفت: مردم، حق خطاكردن ندارند اما حق بخشيده‌شدن دارند. گاهي اوقات به اشتباه گفته مي‌شود انسان جايزالخطا است؛ در حالي كه انسان ممكن‌الخطا است، نه اينكه حق خطاكردن داشته باشد. يادگار امام تاكيد كرد: در جامعه‌اي كه مردم از خطاهاي يكديگر گذشت نكنند، پراكندگي ايجاد مي‌شود و افراد از يكديگر كينه و بغض به دل مي‌گيرند بنابراين بايد بدانيم باقي‌ماندن در خطاهاي فردي و جمعي گذشته، صرفا جامعه را پراكنده مي‌كند. وي يادآور شد: همان‌گونه كه در دوران زندگي كنار امام مشاهده كرديم و بعدها در خاطرات افراد گوناگون ذكر شده، بسياري اوقات وقتي شخصيت‌ها خدمت امام مي‌رسيدند و گزارشي مي‌دادند، ايشان سكوت مي‌كردند و سخني بر زبان نمي‌راندند و به فرد مقابل مي‌گفتند تصميم را بعدا به شما خبر مي‌دهم. وي تصريح كرد: اگر در افق جان و روح‌مان بايد خوبي كسي را بخواهيم شيوه محبت كردن را نيز خواهيم آموخت. گاهي يك تحسين و «خسته نباشيد» يا لبخند كوچك براي افراد كاري بزرگ است. بعضا سياسيون خيلي بزرگ از نامه يك طفل دبستاني چنان انرژي مي‌گيرند كه از هزار تريبون نمي‌گيرند يا علماي بزرگ گاهي از يك تقدير آنچنان نشاط مي‌گيرند كه از هيچ چيز ديگري چنين نيرويي را دريافت نمي‌كنند. وي شيعه علي(ع) بودن را تابع پيروي از اين وصايا دانست و افزود: هرچقدر در عمل به اين موارد پيشروتر باشيم شيعه‌تر هستيم و هرچقدر شيعه‌تر باشيم در رسيدن به جنت الهي جلوتر خواهيم بود. يادگار امام در پايان توصيه كرد: همه سعي كنيم خوب باشيم، خرده شيشه نداشته باشيم و ذات‌مان را خالص كنيم تا وقتي كسي از كنارمان عبور مي‌كند آسيب نبيند، بلكه از ما احساس آرامش كند.