عادت به كارهاي عجيب
احمد شيرزاد
اساسا استدلال حسامالدين آشنا براي ارايه درخواستي مبني بر پيشنهاد گزينههاي سه وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامي، ورزش و جوانان و آموزش و پرورش در صفحه توييتر را درك نميكنم. وي گاهي در مجموعه دولت، به انجام كارهاي عجيبي عادت دارد و از همين رو نيز در بيشتر اوقات كار دست دولت ميدهد. اگرچه او در مقام مشاور رييسجمهوري قرار دارد اما شك دارم كه اين كار با خواست و رضايت حسن روحاني انجام گرفته باشد. هرچند اقدام حسامالدين آشنا ممكن است از لحاظ ژورناليستي جذاب و موردپسند و اقبال باشد، اما بايد اين اصل را قبول كرد كه روال معرفي وزيران در هيچ كجاي دنيا اينگونه نيست. درخواست آشنا، در واقع نشاندهنده ساختار ضدحزبي است كه حداقل از سوي مشاور رييسجمهوري انتظار ميرفت اين رفتار مورد الگو قرار نگيرد. در تمام دنيا، احزابي كه دولت را تشكيل ميدهند، وظيفه معرفي چهرههاي مشخص براي تصدي امر وزارت را دارند و سعي ميكنند آنها را به مردم معرفي كنند ولي گويي در ايران برعكس اين اصل اجرا ميشود. دولتمردان خواستار اين ميشوند كه مردم اشخاص مورد نظر خود را براي وزارتخانهها معرفي كنند. اما وقتي دولت تشكيل ميشود بايد براي سمتهاي مختلف، كانديدا داشته باشد. بنابراين اقدامات چند روز گذشته چهره تبليغاتي دولت را به نفع دولتمردان نميدانم. اين امر حاكي از اين است كه دولت در شرايط اضطراري كانديدايي براي پست وزارتخانهها ندارد كه الان دست به دامان مردم شده است. شايد هم اين كار منجر به اعلام نظرهايي له يا عليه چهرههاي مورد نظر دولت شود كه در اين صورت دست روحاني براي انتخاب افراد شايسته را ميبندد. بهتر است اجازه بدهيم كه تصميمگيريها در حوزه فني خود صورت بگيرد. مشورت عمومي در شبكههاي اجتماعي كار جالبي نيست.