وقتي عذرخواهي به ديپلماسي تشبيه مي‌شود
بازي دو سر باخت براي وزنه‌برداري ايران
زماني كه حركت دوم بهداد سليمي در رقابت‌هاي دسته فوق سنگين وزنه‌برداري المپيك ريو مورد قبول هيات ژوري قرار نگرفت اعتراضاتي از سوي اين وزنه بردار، سجاد انوشيرواني و مسوولان فدراسيون ايران در سالن مسابقات به هيات ژوري انجام گرفت. در مصاحبه‌هاي بعد از اين اتفاق نيز گفته شد محمد جلود، دبيركل كنفدراسيون آسيا كه عضو ژوري بود، از روي غرض حركت سليمي را قبول نكرده است.
به دنبال اين اعتراضات و هك شدن سايت فدراسيون جهاني وزنه‌برداري توسط كاربران ايراني، از همان زمان گمانه زني‌هايي مبني بر اينكه فدراسيون جهاني، ايران را محروم يا جريمه كند به ميان آمد اما در نهايت با عذرخواهي قضيه به پايان رسيد.
اما پايان اين ماجرا چندان هم خوش نبود و اكنون عذرخواهي ايران نقل محافل شده است. سايت فدراسيون جهاني اعلام كرد كه رييس فدراسيون وزنه‌برداري ايران در مقابل هيات اجرايي از طرف ورزشكار و مربي‌اش عذرخواهي كرده و گفته «ما بسيار متاسف هستيم.» فدراسيون جهاني هم به فدراسيون ايران اخطار داده كه ديگر چنين اتفاقاتي تكرار نشود.
برخي سايت‌هاي خارجي نيز به منتشر كردن اين خبر پرداختند و حتي تيتر «رييس فدراسيون وزنه‌برداري ايران براي اتفاقات ريو عذرخواهي كرد» را انتخاب كردند.
نكته اصلي ماجرا اينجاست اگر در المپيك ريو حق با ما بوده و حركت دوم دوضرب بهداد سليمي به صورت عمدي مورد تاييد هيات ژوري قرار نگرفته است، پس چرا بايد عذرخواهي كنيم؟ اگر واقعا معتقديم غرضي در كار بوده چرا آن را ثابت نكرديم و به دنبال گرفتن حق وزنه‌‌بردارمان نبوديم؟
عذرخواهي كردن آن هم در مقابل مسوولان فدراسيون جهاني علاوه بر اينكه در نظر جامعه جهاني وزنه‌برداري چيزي جز پذيرفتن اشتباه نيست، باعث شده وجهه وزنه‌برداري ايران نيز آسيب ببيند زيرا عذرخواهي زماني جايز است كه واقعا اشتباه خود را قبول كرده باشيم اما هنوز كه معتقديم حقمان خورده شده پس بايد مقابل مسوولان فدراسيون جهاني براي احقاق حقمان بايستيم نه براي عذرخواهي. اين ماجرا نشان داد تا زماني كه به فكر گرفتن كرسي تاثيرگذار نباشيم در برابر تمام ماجراهايي اينچنيني راهي جز سر فرود آوردن و قبول اشتباه نداريم.
نكته جالب اينكه برخي‌ها اكنون اين عذرخواهي كردن كه به جريمه و محروم نشدن ايران منجر شد را به ديپلماسي تشبيه كرده‌اند، در حالي كه ديپلماسي زماني جواب مي‌دهد كه حقمان را بگيريم، بدون اينكه چهره‌اي مانند بهداد سليمي را مجبور به عذرخواهي كنيم و مقابل هيات رييسه فدراسيون جهاني نيز عبارت «بسيار متاسفيم» را به كار نبريم.
در اين اتفاق نداشتن ارتباط قوي و جايگاه تاثيرگذار در فدراسيون جهاني نيز بيش از هر چيزي به چشم آمد زيرا ما معتقديم حقي از ما گرفته شده اما حتي نتوانستيم آن را به اثبات برسانيم. با نگاه كوتاه به اين ماجرا مي‌بينيم كه در المپيك ريو مدال كه نگرفتيم و نتوانستيم خورده شدن حقمان را ثابت كنيم كه هيچ در نهايت نيز بابت رفتارهاي‌مان عذرخواهي هم كرديم. از طرفي اگر واقعا اعتراض به آن شكل به هيات ژوري جواب نمي‌داد اين وظيفه مسوولان فدراسيون بود تا جلوي اعتراض ورزشكار و مربي به ژوري را بگيرند تا حداقل بعدا ديگر مجبور به عذرخواهي نشويم.
در واقع هم اعتراض‌مان نتيجه نداد و مدال‌مان را نگرفتيم و هم مجبور شديم عذرخواهي كنيم كه اين چيزي جز بازي دو سر باخت براي وزنه‌برداري ايران نبود. همچنين روي اين عذرخواهي براي اعتراض به حقي كه معتقديم از ما خورده شده نام هر چيزي را مي‌توان گذاشت جز ديپلماسي.