براي پورحيدري دعا كنيد

گروه ورزش| خبر كوتاه است. فرزند منصور پورحيدري به خبرنگار گفت: «حال پدرم مساعد نيست، از همه مي‌خواهم برايش دعا كنند.» علي پورحيدري درباره وضعيت منصور پورحيدري گفت: «حال پدرم رو به راه نيست. دو روز است كه حال او وخيم‌تر شده و از سه‌شنبه حالش اصلا مساعد نيست. فقط از همه مي‌خواهم كه براي پدرم دعا كنند.» پدرِ استقلال روي تخت بيمارستان. ليستي از استقلالي‌هاي سراسر جهان تهيه كنيد، بدون شك دل داده‌ترين استقلالي، برازنده منصور پورحيدري است. مردي از جنس اخلاق. مردي كه هم استقلالي‌ها مي‌پرستندش و هم پرسپوليسي‌ها با احترام از او ياد مي‌كنند. فوتبال ايران به ياد ندارد منصور پورحيدري يك‌بار خارج از اخلاق و ادب، واژه‌اي را بر زبان آورد. آن هم در روزگاري كه توهين، فحاشي و ناسزا رويه بسياري از مربيان است. دل داده‌ترين استقلالي، شايسته اوست كه سرمربيگري تيم ملي پرستاره ايران را در آستانه جام ملت‌هاي آسيا رها مي‌كند و چند روز مانده به داربي، هدايت تيم محبوبش را برعهده مي‌گيرد تا مقابل حريف سرسختش بجنگد. جنگي نابرابر ميان تيمي آماده و باشگاهي بحران‌زده.  استقلال تهران، آبي‌هاي پرطرفدار، بازيكن و مربي كم نداشت. اما چه كسي به ياد دارد منصور پورحيدري يك‌بار عليه تيمش حرف بزند و شرط بگذارد؟ چه كسي يادش هست روزي را كه آن مدير، با حكمي عجيب و نابهنگام، منصور پورحيدري را اخراج كرد؟ صدا از اين عاشق درآمد؟ چه كسي به خاطر دارد همان پورحيدري دل شكسته، در روزهاي سخت، دوباره با همان مدير كم لطف، دست همكاري داد؟ هواداران و فوتبال‌دوستانِ ايراني هيچگاه اين خاطرات را فراموش نمي‌كنند. مردي كه عمري با استقلال زندگي كرد و به‌خاطر همين عشقش بود كه در مواقع بحراني كنار تيم بود و هرگاه از تيم كنار گذاشته مي‌شد، بي‌سروصدا و بدون گلايه و جنجال مي‌رفت تا در نوبتي ديگر، كنار باشگاه محبوبش باشد. منصور پورحيدري بعد از حشمت مهاجراني دومين مربي رسمي فوتبال ما بود كه خارج از ايران به صورت حرفه‌اي فعاليت رسمي كرد. پس از انقلاب و فسخ قرارداد جكيچ با آبي‌ها، اين مربي از استقلال جدا شد و به امارات رفت و پورحيدري 35ساله نيز در سال 59 باز هم به اين مربي پيوست، پورحيدري بعد از جدايي از فوتبال مدتي به عنوان دستيار رايكوف و مدتي به عنوان دستيار جكيچ در استقلال فعاليت كرده و اين‌بار در باشگاه الاهلي امارات به مدت يك سال و نيم دستيار جكيچ شد. مردي كه فوتبال ايران مديون اوست. روزهاي خوب فوتبال در سال 78 تحت مربيگري او را از ياد نمي‌بريم. روزهايي كه تيم ملي با او در خاك حريفان بزرگي مثل ژاپن، امريكا و دانمارك شكست نخورد و البته استقلالي‌ها بيشتر از همه به او و توان بالا و قدرت مربي‌گري‌اش مديون
هستند. او را بايد «آقايِ اخلاقِ استقلال» ناميد. در روزگاري كه فحاشي و توهين مربيان در رختكن، سكه رايج فوتبال ايران بود اما او با احترام، اشتباهات بازيكنانش را يادآوري مي‌كرد. منصورخان جزو نخستين مربياني بود كه اجازه داد دوربين‌هاي تلويزيوني به رختكن بيايد. او جزو نخستين‌هايي بود كه در رختكن، ماژيك به دست، از تاكتيك مي‌گفت و براي بازيكنانش، توضيح مي‌داد؛ گويي فاصله‌اي باورنكردني با مربيان سنتي آن روزها داشت كه در محاسبه درصد هم مشكل داشتند. پورحيدري حتي در آوردن دستيار خارجي هم جزو نخستين‌ها بود و علم روز را كسر شأن نمي‌دانست. دردانه باشگاه استقلال، با همان سيستمي كه آلمان را قهرمان جام‌جهاني 90 كرده بود، با سيستم 2-5-3، استقلال را قهرمان آسيا كرد تا بهترين استقلال تاريخ را بسازد.بلند شو منصورخان!فوتبال ايران به افرادي نظير تو نياز دارد. مرداني كه باوجود محبوبيت، هيچگاه دنبال نفوذ روي سكوها نبودند اما تا اعماق قلب‌ها نفوذ كردند. مثل ناصرخان حجازي...
بلند شو آقاي پورحيدري نازنين!
ما براي خنده دوباره‌ات، براي راه رفتن‌هاي آهسته‌ات، براي مصاحبه‌هاي آرام‌بخشت و براي روي نيمكت‌نشستن‌هايت دعا مي‌كنيم.
ما كنارت هستيم عاشق‌ترين استقلالي...