در اهميت حفظ هويت شهر

يكي از پديده‌هايي كه در شكل‌گيري و تداوم هويت شهر موثر و ارزشمند است، خاطرات آن شهر است. خاطراتي كه بايد به آنها توجه ويژه و خاص داشت. از طرف ديگر سرمايه‌هاي فرهنگي و اجتماعي و به طور كلي انساني يك جامعه، مهم‌ترين سرمايه‌هايي هستند كه جامعه مبتني بر آنها مي‌تواند روند حركتي خود را انجام دهد. اين هويت و آن خاطره‌ها بايد حفظ شوند و به نسل بعدي برسند. احترام گذاشتن به اساتيد و بزرگان كشور، امري است كه جزو اصول اخلاقي كشور ما به شمار مي‌رود. امروزه نه در كشور ما بلكه در همه دنيا مساله شناخت و آگاهي نسبت به بزرگان تاريخ كشور از اولويت بالايي برخوردار است كه اين موضوع در قالب معرفي و شناسايي سرمايه‌هاي يك ملت به خود آن ملت و نسل آينده آن صورت مي‌گيرد. با ثبت و حفظ خانه‌هايي كه چهره‌هاي بزرگ ايراني در آن زندگي كردند و تبديل اين خانه‌ها به موزه، باعث مي‌شود تا نسل جوان با نحوه زيست اين چهره‌ها آشنا شود. يك خانه - موزه پديده‌اي است رفتار، نوع زندگي و انعكاس مادي انديشه‌هاي آن فردي كه خانه‌اش تبديل به موزه شده را به تصوير مي‌كشد و ما مي‌توانيم با آن فرد در قالب رفتن به خانه‌اش آشنا شويم. بنابراين تغيير بيش از حد فضاي خانه فردي كه خانه‌اش ثبت ملي شده پسنديده نيست و اگر تغييري هم ايجاد مي‌شود بايد در ارتباط با علايق و شهرتي باشد كه ما براي آن فرد قايل هستيم. اما اينكه گاهي ذكر مي‌شود چرا خانه فلان شخص را ثبت ملي نكرده‌اند كه البته اين موضوع اهتمام ميراث فرهنگي و بخش‌هاي مرتبط را طلب مي‌كند، اما در اين ميان بايد بدانيم، خانه‌هايي كه مالك خصوصي دارند ابتدا بايد مالك براي ثبت آن خانه رضايت دهد و اگر مالك رضايت ندهد در نهايت خانه تخريب مي‌شود. مثلا در ثبت ملي خانه احمدشاملو همسر او بسيار تاثيرگذار بوده است. البته در اين زمينه شهرداري‌ها كه مديران اصلي شهر هستند با استفاده از سرمايه‌ها و منابع مالي كه از خود مردم شهر حاصل مي‌شود، مي‌توانند اين خانه‌ها را خريده و براي آيندگان به جا بگذارند.
پي‌نوشت: اين يادداشت شفاهي تنظيم شده است.