اختلاف وزارت و فدراسيون بر سر جايزه 5 هزار دلاري

ماجراي پاداش تيم ملي فوتسال با وجود گذشت دو ماه از كسب مقام سومي ايران در جام‌جهاني هنوز مبهم است و بازيكنان و مربيان نيز به وضعيت موجود معترضند. پيش از شروع مسابقات و تا چند روز بعد از اتمام آن، وعده‌هاي بسياري به تيم ملي داده شد كه مهم‌ترين آنها قول پاداش وزارت ورزش و فدراسيون فوتبال بود. پاداش ۵ هزار دلاري وزارت ورزش طبق وعده داده شده، به حساب بازيكنان پرداخت شده است اما در اين ميان اختلاف عجيبي بر سر اين پاداش وجود دارد.
فدراسيون فوتبال مدعي است اين پاداش از سوي آنها به ملي پوشان داده شده چرا كه وزارت ورزش قرار بود بودجه به فدراسيون بدهد و بعد از دادن اين بودجه، آن را صرف پاداش فوتساليست‌ها كرده‌اند.
سيدرضا افتخاري، مشاور كميته فوتسال در مورد پرداخت پاداش به بازيكنان گفته بود: در مصاحبه برخي از بازيكنان اعلام شده كه پرداخت پاداش از طريق وزارت ورزش وجوانان انجام شده است، اولا بايد بگويم بودجه وزارت ورزش و جوانان و فدراسيون فوتبال از يك منبع تامين مي‌شود و فرقي ندارد از كدام حساب پرداخت شود. بنابراين پاداش پرداخت شده به تيم ملي فوتسال همان پاداش پرداختي فدراسيون فوتبال است. پول تحويل شده وزارت ورزش به فوتسال از محل منابع تخصيصي فدراسيون بوده است.
همچنين مهدي تاج و علي كفاشيان نيز بارها در مصاحبه‌هاي‌شان از پرداخت پاداش به ملي‌پوشان فوتسال خبر داده‌اند. هر چند گفته مي‌شد قرار است پاداش‌ها طي مراسمي بعد از ايام عزاداري پرداخت شود اما فدراسيون‌نشين‌ها مدعي شده‌اند اين پاداش به حساب بازيكنان پرداخت شده است.
اين در حالي است كه مناف هاشمي، معاون امور پشتيباني و توسعه وزارت ورزش تمام ادعاهاي مسوولان فدراسيون فوتبال را رد كرد و گفت: اين پاداش از سوي وزارت ورزش پرداخت شده و پاداش فدراسيون فوتبال نبوده است. نمي‌دانم دوستان در فدراسيون چه قولي براي پاداش داده‌اند اما مبلغ ۱۶ ميليون و ۲۰۰ هزار تومان از سوي وزارت ورزش به حساب اعضاي تيم ملي فوتسال واريز شده است.
حال بايد ديد فدراسيون فوتبال بر چه اساس اعلام كرده پاداش فوتساليست‌ها را داده و بايد منتظر ماند و ديد واكنش اعضاي تيم به تكذيب ادعاهاي مسوولان فدراسيون از سوي مناف هاشمي چه خواهد بود.
ميزباني ايران سرابي بيش نيست
از طرفي فدراسيون فوتبال مي‌خواهد ميزباني جام‌جهاني را از فيفا بگيرد. درخواستش را هم براي اين منظور ارايه كرد و دنبال فراهم كردن شرايط استاندارد مد نظر فيفاست. حالا يا شرايط ميزباني را فراهم مي‌كند يا سنگي در تاريكي انداخته و مسوولان هم هرازچندگاهي در مصاحبه‌هاي‌شان از اين عنوان دهان پركن استفاده مي‌كنند.
فدراسيون و مسوولانش به خوبي مي‌دانند كه گرفتن ميزباني جام‌جهاني كار ساده‌اي نيست. حتي براي كشورهايي كه روابط بين‌المللي قوي دارند و اماكن استاندارد را هم در اختيار دارند كار آساني نيست، چه برسد به فوتبال ايران كه نه روابط بين‌المللي قوي دارد و نه حتي يك سالن استاندارد دارد!
براي اينكه متوجه عمق ماجرا شويم كافي است همين بازي روز دوشنبه تيم ملي فوتسال ايران برابر روسيه را دقيق‌تر بررسي كنيم. تيم‌هاي دوم و سوم جام‌جهاني فوتسال در سالن هندبال! به مصاف هم رفتند و طبيعتا اين سالن هيچ يك از شرايط استاندارد فيفا را ندارد.
جالب اينكه براي ثابت نگه داشتن دروازه‌ها از «گوني‌هايي» استفاده شده بود كه احتمالا بايد پر از شن شده باشند! در تصاوير تلويزيوني زماني كه داوران قصد چك كردن تورها را داشتند مجبور شدند كيسه‌هاي سنگين شن را به سختي از روي زمين بلند كنند! اين بازي، مشتي نمونه خروار است. ما ميزباني جام‌جهاني را مي‌خواهيم اما حتي يك سالن استاندارد نداريم. ميزباني جام‌جهاني را مي‌خواهيم اما اختيار فوتبال و برگزاري يك مسابقه مهم در اختيار فدراسيون و حتي وزارت ورزش هم نيست و ديگران بايد تعيين تكليف كنند! ميزباني جام‌جهاني را مي‌خواهيم اما هيچ نهادي حاضر نيست بدون منافع خودش و «كندن» از اين فوتبال امتيازي دهد و راهي را هموار كند. ميزباني جام‌جهاني مي‌خواهيم اما اگر قرار باشد يك ديدار نسبتا حساس برگزار شود نيروهاي انتظامي و امنيتي هيچ فرد ورزشي را به عنوان مسوول برگزاري نمي‌پذيرند و حتما بايد خودشان همه كار را انجام دهند. ميزباني ليگ جهاني واليبال در تهران اين مورد را نشان داد. مردم را سركار نگذاريم و از اين عنوان دهان پركن براي جمع كردن رزومه و عملكردكاري استفاده نكنيم. ميزباني ايران براي جام‌جهاني فوتسال سرابي بيش نيست. يكي از مهم‌ترين شرايط دادن ميزباني به هر كشوري ورود بانوان به ورزشگاه‌ها و سالن‌هاست. آيا كسي شهامت اين كار را دارد كه بالاخره اين طلسم را بشكند و برايش تدبيري كند كه بانوان نيز مثل آقايان حق تماشاي بازي‌ها را داشته باشند؟
آيا فدراسيون فوتبال و وزارت ورزش بودجه‌اي دارد كه بخواهند كلنگ يك سالن استاندارد را زمين بزنند؟ البته براي برخي مسوولان كلنگ زدن راحت است اما آيا بعد از اين كار بزرگ! مي‌توانند ورزشگاه يا سالن را تكميل كنند و بيست تا سي سال طول نكشد؟ وقتي پاسخ همه اينها منفي است پس لطفا پيگيري‌ها را ادامه ندهيد و اجالتا همان چهار گوني روي دروازه‌ها را‌برداريد تا شايد در سال‌هاي آينده اتفاق جديدي افتاد!