وقتي جز ادا و اطوار برنامه ديگري ندارد
چنته خالي منصوريان
رامتين جباري
جام‌حذفي سوپاپ اطمينان منصوريان بود براي كنترل هواداران كه به پاي نتايج بد ليگ صبوري كنند. باخت به نفت‌تهران و از دست‌دادن جام‌حذفي اما منصوريان را وادار كرد به صحنه‌سازي تا خود و كادرفني ضعيفش در امان بماند؛ از بازيكنان و ستاره‌هاي استقلال سپر بلا ساخت. ضعف واضح كادر فني در آماده‌سازي، مهره‌چيني، بازي‌خواني و برنامه‌هاي تاكتيكي را به رويارويي با «مهدي رحمتي» و «بختيار رحماني» تبديل كرد. رحمتي؛ دروازه‌باني كه در مجموع براي استقلال فراتر از يك دروازه‌بان معمولي عمل كرده و به تنهايي بارها و در همين فصل ناجي شماره يك تيمش شده. مرور بازي‌هاي استقلال به‌خوبي ثابت مي‌كند كه دست‌كم ۷ امتياز همين فصل با درخشش شماره يك تيم منصوريان بوده، امتيازهايي كه بي‌شك ضامن ماندن منصوريان شده است. بختيار؛ ستاره فوتبال ايران كه در شروع ليگ با تبليغات فراوان از سوي منصوريان به استقلال آمد و به سادگي از دست رفت. شرح وظايف غلط، بالابردن بار رواني، نيمكت‌نشيني‌هاي بي‌دليل و عدم شناخت مسائل روحي، بازيكني را از استقلال گرفت كه مي‌توانست ستاره تيم باشد. منصوريان اين‌بار مقابل استقلال خوزستان ثابت كرد كه چنته فني‌اش خالي است و جز دل‌بستن به اتفاق‌هاي مسابقه و داد‌هاي گوش‌خراش و ممتد، برنامه موثر ديگري براي استقلال ندارد. بي‌برنامگي، عدم توانايي براي انتقال توپ، خط مياني ايستا، تكيه مفرط به حركات فردي نورافكن، خسرو و كاوه رضايي و بي‌نظمي هميشگي در كناره‌ها و خط دفاعي، به روشني نشان مي‌دهد كه منصوريان يا از درك مشكلات واضح تيمش ناتوان است يا تواني براي حل آن ندارد. عدم نتيجه‌گيري به انضمام ساختار غلط تيمي، نه تنها بازيكن‌هاي جوان و كم‌تجربه استقلال را سرخورده مي‌كند كه آينده حرفه‌اي آنها را نيز به خطر مي‌اندازد. اما اين‌طور كه پيدا است منصوريان همه را براي ايستادن در محوطه فني استقلال، نمايش كلاه‌ها، اطوارها و نمايش قدرت حنجره‌اش قرباني مي‌كند.